បើតាមរបាយការណ៍របស់ UNEP (United Nations Environment Programme) ប្លាស្ទិកទាំងនោះ ភាគច្រើនត្រូវបានមនុស្សយកទៅប្រើប្រាស់តែមួយដងគត់ ហើយឈប់ប្រើឬបោះចោល ដើម្បីបញ្ចៀសនូវហានិភ័យ នៃការចម្លងមេរោគកូរ៉ូណា។ 
 

ដ្បិតការកាត់បន្ថយញាំចំណីអាហារតាមហាង ដោយងាកមកប្រើប្រាស់សេវាវេចខ្ចប់ ដែលជាជម្រើសល្អក្នុងបរិបទកូវីដ-១៩ក្តី។ ប៉ុន្តែបញ្ហាប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកដូចជា ថង់ បំពង់បឺត កែវ ប្រអប់ស្នោរ និងដបប្លាស្ទិកជាដើមនេះ កំពុងគំរាមកំហែងដល់បរិស្ថានយ៉ាងខ្លាំង។
 

បញ្ហាធំបំផុតរបស់ប្លាស្ទិក គឺវាត្រូវការពេលយូរខ្លាំងដើម្បីពុកផុយ ហើយខ្លះទៀត អាចចំណាយពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំ ។  សារធាតុប្លាស្ទិកទំាងនោះមិនបានរលាយទៅណាទេ វាគ្រាន់តែបំបែកខ្លួនទៅជាកំទិចប្លាស្ទិកតូចៗតែប៉ុណ្ណោះ។ កំទិចប្លាស្ទិកទំាងនោះ បានបង្កហានិភ័យដោយបញ្ចេញសារធាតុគីមីពុលនៅពេលបំបែកខ្លួន ហើយបានបំពុលបរិស្ថាន សម្លាប់សត្វ និងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្ស។ នេះបើតាមក្រសួងបរិស្ថាន ។
 

ជុំវិញបញ្ហាប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនេះ លោក នេត្រ ភក្ត្រា បានបញ្ជាក់ថា ពលរដ្ឋនៅរាជធានីភ្នំពេញ បានបង្កើតសំរាមពី២,៧០០ទៅ៣,០០០តោនជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយនៅក្នុងនោះ មានជាង២០ភាគរយ ជាសំរាមប្រភេទប្លាស្ទិក។ ដ្បិតមិនទាន់មានរបាយការណ៍ជាក់លាក់ក្តី ប៉ុន្តែអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន បានវាយតម្លៃមុនថា កំណើនប្លាស្ទិក អាចកើនឡើងនៅក្នុងស្ថានភាពនៃបរិបទកូវីដ-១៩ ដោយសារការប្រើប្រាស់ពីសំណាក់ពលរដ្ឋ ក្នុងកាលៈទេសៈទប់ស្កាត់ជំងឺឆ្លងទាំងអស់គ្នា។
  

លោកនេត្រ ភក្តា្រ បានប្រាប់សារព័ត៌មានThmeyThmey តាមប្រព័ន្ធតេលេក្រាម នាព្រឹកថ្ងៃទី១០សីហានេះ ថា៖ «នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញយើងនេះ តាមការសិក្សាកន្លងទៅចំនួននៃការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនៅក្នុងមួយថ្ងៃ គឺមានជាង១០លានថង់ប្លាស្ទិក ហើយចំនួននេះ អាចនឹងកើនឡើងបន្ថែមទៀត ជាមួយការប្រើប្រាស់ម៉ាស់ សម្លៀកបំពាក់ការពារជំងឺកូវីដ-១៩សម្រាប់នៅឈរមុនក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺនេះ»។ 
 

ដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក និងការផលិតសំណល់ រដ្ឋលេខាធិការនិងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានរូបនេះ បន្តអំពាវនាវ និងលើកទឹកចិត្តដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ឱ្យប្រើប្រាស់នូវយុទ្ធសាស្ត្រ 4Rs+១។ ក្នុងនោះមាន ១. បដិសេធមិនប្រើប្រាស់ (Refuse) រាល់ប្លាស្ទិកដែលប្រើបានតែម្តងទាំងអស់ ដូចជា បំពង់បឺត កែវ ថង់ ដប ប្រអប់ស្នោដាក់អាហារ ដែលធ្វើប្លាស្ទិក។ ២. កាត់បន្ថយ (Reduce)៖ ការសម្រេចចិត្តទិញសម្ភារៈ ដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន មុនពេលទិញផលិតផលប្លាស្ទិក។ ៣. ប្រើប្រាស់ឡើងវិញ (Reuse)៖ ប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកចាស់ ជាជាងទិញប្លាស្ទិកថ្មី ៤. កែច្នៃ (Recycle)៖ កែច្នៃ និងចោលប្លាស្ទិកប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ជានិច្ចកាលត្រូវប្រើធុងសំរាម និងរំឭកឡើងវិញ (Remind)៖ រំឭកអ្នកដទៃទៀត អំពីភាពចាំបាច់ក្នុងការអនុវត្តតាមយុទ្ធសាស្រ្ត4R និងការធ្វើសកម្មភាពដើម្បីកាត់បន្ថយប្លាស្ទិក។
 

បើតាមលោក នេត្រ ភក្ត្រា រដ្ឋបាលរាជធានី-ខេត្ត គឺទាំងអស់ បានបែងចែកជាសំណល់ទៅតាមប្រភេទនីមួយៗ ដូចជា សំណល់ប្លាស្ទិក សំណល់សរីរាង្គ និងសំណល់គ្រោះថ្នាក់ ឬសំណល់វេជ្ជសាស្ត្រ បានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ដើម្បីគ្រប់គ្រងសំណល់ក្នុងបរិបទកូវីដ-១៩នេះ ។
 

គួរបញ្ជាក់ថា ក្នុងមួយថ្ងៃ កម្ពុជាមានសំរាមទូទាំងប្រទេស ជាង១ម៉ឺនតោន និង ក្នុងមួយឆ្នាំៗ កម្ពុជាមានសំរាមរហូតជាង ៤លានតោន។  ក្នុងនោះមាន ៦៨ភាគរយ ជាប្រភេទសំណល់សរីរាង្គ, ជាង២០ភាគរយជាសំណល់ប្លាស្ទិក ជាង១០ភាគរយទៀត គឺជាប្រភេទសំណល់រឹង​ឬសំណល់គ្រោះថ្នាក់។ ដោយឡែក ខេត្ត-រាជធានីធំៗ ដែលបង្កើតបរិមាណសំរាមច្រើនរួមមាន៖ រាជធានីភ្នំពេញមានសំរាម ប្រមាណ៣,០០០តោនក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលនៅក្នុងនោះ ២០ភាគរយជាសំណល់ប្លាស្ទិក។

ក្រុងព្រះសីហនុ មានបរិមាណសំរាមប្រមាណ៧០០តោនក្នុងមួយថ្ងៃ និងក្រុងសៀមរាប មានប្រមាណ ៤០០តោនក្នុងមួយថ្ងៃ។ នេះ បើយោងតាមរបាយការណ៍ក្រសួងបរិស្ថាន ដែលចេញកាលពីចុងឆ្នាំ២០១៩កន្លងមក៕