ជាគុណសព្ទ «សន្លឹម» មានន័យថា ដែលឆ្ងាយឃើញលន្លឹម, ឆ្ងាយសន្លឹម ។ សន្លឹមបាត់ត្រើយ ឆ្ងាយសន្លឹមមើលមិនឃើញត្រើយ ។ សន្លឹមបែកផ្សែង ឆ្ងាយសន្លឹមមើលទៅឃើញជាផ្សែង, វាលធំសន្លឹមបែកផ្សែង។

 

សម្រាប់ថ្នាក់ពាក្យ ជាករិយាសព្ទ និងកិរិយាវិសេសន៍វិញ ពាក្យ «សន្លឹម» មានន័យថា ចេះតែធ្មេចភ្នែកមិនបើក ដោយឈឺធ្ងន់។ ចេះតែសន្លឹម; ដេកសន្លឹម, ធ្មេចភ្នែកសន្លឹម ។

 

ចំណែកឯពាក្យ «លន្លឹម» វចនានុក្រម ពន្យល់​ដោយខ្លីថា ឆ្ងាយឬខ្ពស់មើលទៅឃើញលឹមៗ។ ឆ្ងាយលន្លឹម, ខ្ពស់លន្លឹម។ វាក៏មានន័យដូច សន្លឹម ផងដែរ។

 

 

ពាក្យ​ផ្សេងទៀតដែលមានអត្ថន័យ​ប្រហាក់ប្រហែល សន្លឹម ឬ លន្លឹម មានដូចជា អន្តឺត (ដែល​ឆ្ងាយលន្លឹម), ត្រដឹម (ខ្ពស់ត្រដួចសន្លឹម), ស្រលូង (ជ្រៅសន្លឹមឬចោត), ត្រដួច (ដែលខ្ពស់​ឆ្ងាយសន្លឹមទៅខាងលើ) ជាដើម៕