ដែនដីនាយសមុទ្រ តែងតែស្ថិតនៅកន្លែងដែលដាច់ស្រយាលបំផុតនៃពិភពលោក និងងាយរងគ្រោះបំផុតជាពិសេស​បញ្ហាអសន្តិសុខហិរញ្ញាវត្ថុ និងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។ ដូច្នោះ ចំណាត់ការគ្រប់គ្រង និងគាំទ្រពីប្រទេសឯករាជ្យមកកាន់កាប់តំបន់ទាំងនេះ ជាការជួយជ្រោមជ្រែងដ៏ល្អបំផុតលើការការពារ និងកសាងសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំសម្រាប់ប្រជាជនរស់នៅតាមតំបន់ដាច់ស្រយាលទាំងនោះ។
 

សព្វថ្ងៃនេះ ​ដែនដីនាយសមុទ្រនៅលើពិភពលោកមានចំនួន ៥៨ កន្លែង ដោយកាន់កាប់ដោយប្រទេសអ្នកមានចំនួន៩ប្រទេស​ដូចជា អូស្រ្តាលី ​ចិន ដាណឺម៉ាក​ នូវែលសេឡង់ ន័រវែស អង់គ្លេស បារាំង ហូឡង់ និងអាម៉េរិកជាដើម។
 

អង់គ្លេសជាទឹកដីមួយដែលគ្រប់គ្រងដែនដីនាយសមុទ្រច្រើនជាងគេបង្អស់ដោយមានចំនួន១៤​ កន្លែង មានប្រជាជនសរុបចំនួន៣០ម៉ឺននាក់ និងមានទំហំផ្ទៃដីសរុបបញ្ចូលគ្នាធំជាងអង់គ្លេស៧ដង។ បើតាមរដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេស​​ ដែនដីនីមួយៗមានរដ្ឋធម្មនុញ្ញ រដ្ឋាភិបាល និងច្បាប់រៀងៗគ្នា។ ព្រះមហាក្សត្រីយានីអង់គ្លេស អេលីហ្សាបេតទី២ ជាអ្នកតែងតាំងទេសាភិបាល​ ឬស្នងការដើម្បីត្រួតពិនិត្យដំណើរការក្នុងទឹកដីទាំងនោះ ដោយទទួលខុសត្រូវលើវិស័យការពារជាតិ កិច្ចការបរទេស និងប៉ូលិស។
 

បន្ទាប់ពីអង់គ្លេស​ បារាំងមានដែនដីនាយសមុទ្រចំនួន​ ១៣ នៅទូទាំងពិភពលោកដែលមានប្រជាជនប្រមាណ២,៦លាននាក់។ ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះសុទ្ធតែមានសញ្ជាតិបារាំង និងមានសិទ្ធិបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងប្រធានាធិបតីបារាំង និងបញ្ជូនអ្នកតំណាងទៅរដ្ឋសភា និងព្រឹទ្ធសភារបស់បារាំងទៀតផង៕