សាទរ ដែលពីភាសាបាលី-សំសង្ក្រឹត «សហ» [ព្រម, ជាមួយ] + «អាទរ» [សេចក្ដីអើពើ, សេចក្ដីគោរព, ការយកចិត្តទុកដាក់។  និយាយរួមពាក្យនេះ មានន័យថា ការសម្ដែងសេចក្ដីអើពើ, គោរព; សេចក្ដីរាក់ទាក់, រួសរាយ។ មានសាទរ, ទទួលភ្ងៀវដោយសាទរ។

 

បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃអានថា «សាទៈរៈ» ដូចជា សាទរកថា ឬ –វាចា សម្ដីរាក់ទាក់, រួសរាយ; សម្ដីសម្ដែងសេចក្ដីគោរព ។ សាទរភាព ភាពនៃសេចក្ដីគោរព; ការរាក់ទាក់, រួសរាយ ។ សាទរវាទី អ្នកពោលពាក្យសាទរ ( បើស្រ្តីជា សាទរវាទិនី ) ។ ល ។