ជាច្រើនឆ្នាំកន្លង ប្រជាជនឥណ្ដូណេស៊ី មិនមានទឹកស្អាតគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ប្រើប្រាស់នោះទេ ហើយទឹកស្អាត ផ្គត់ផ្គង់ដោយអាជ្ញាធរ ក៏មានភាពរអាក់រអួលទៀត។ ហេតុនេះ ប្រជាជនឥណ្ឌូណេស៊ី ក្នុងរដ្ឋធានីហ្សាការតាបានសម្រេចចិត្តជីកអណ្ដូងទឹកដោយខ្លួនឯងនៅតាមផ្ទះសម្រាប់ប្រើ។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកជំនាញដោះស្រាយបញ្ហាទឹកបានអះអាងថា សកម្មភាពជីកអណ្ដូងនេះនឹងធ្វើឱ្យក្រុងហ្សាការតា កាន់តែប្រឈមនឹងការលិចដោយទឹកសមុទ្រលឿនជាងធម្មតា។
ប្រជាជនឥណ្ឌូណេស៊ី ក្នុងរដ្ឋធានីហ្សាការតា បានជួបបញ្ហាកង្វះទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ដោយវាមានសភាពល្អក់ មានដី និងភក់លាយឡំ ហើយពេលខ្លះទឹកមិនចេញតាមបំពង់បង្ហូររបស់រដ្ឋជាដើម។ ហេតុនេះ ប្រជាជនហ្សាការតា ចាប់ផ្ដើមជីកអណ្ដូងនៅតាមផ្ទះដោយខ្លួនឯង ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា។
«ជួនកាល ទឹកមានពណ៌សល្អក់ និងមានក្លិន។ នៅពេលផ្សេងទៀត វាមានពណ៌ត្នោតល្អក់ និងពោរពេញដោយភក់»។ លោក Sigit Hariyanto ប្រជាជនម្នាក់រស់ក្នុងតំបន់ប្រាប់សារព័ត៌មាន Channel News Asia បែបនេះ ដោយសំដៅទៅលើទឹកបំពង់ផ្គត់ផ្គង់ដោយរដ្ឋ។
យ៉ាងណាមិញ ការទាញយកទឹកក្រោមដី តាមរយៈការជីកអណ្ដូងច្រើនពេក ជាមូលហេតុចម្បងនៃការបាក់ស្រុតដី បង្កឱ្យឆាប់លិចក្រោយទឹកសមុទ្រ។ ហ្សាការតា ជារដ្ឋធានីដែលមានផ្ទៃដីធូរៗមិនហាប់ និងជាដីល្បាប់។ ដូច្នេះ ការទាញយកទឹកក្រោមដី ដោយការជីកអណ្ដូងបានធ្វើឱ្យទីក្រុងធំបំផុតរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ីមួយនេះលិចក្នុងកម្ពស់ ២៦សង់ទីម៉ែត្រក្នុងមួយឆ្នាំទៅក្នុងទឹកសមុទ្រ។
«ប្រជាជនបានជីកអណ្តូង និងទាញយកទឹកក្រោមដីជាច្រើនជំនាន់មកហើយនៅឥណ្ឌូណេស៊ី។ វាពិបាកក្នុងការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថនេះ។ វាជាការលំបាកដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេយល់ពីផលវិបាកនៃសកម្មភាពជីកអណ្ដូងរបស់ពួកគេ ពីព្រោះការបាក់ដីកើតឡើងបន្តិចម្តងៗក្នុងរយៈពេលច្រើនឆ្នាំទៅមុខទៀត»។ លោកស្រី Nila Ardhianie នាយកវិទ្យាស្ថាន Amrta សម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាទឹកបានប្រាប់សារព័ត៌មានដដែលបែបនេះ។ បច្ចុប្បន្ន ប្រជាជនចំនួន ១១លាននាក់នៅហ្សាការតាកំពុងពឹងផ្អែកលើការប្រើប្រាស់ទឹកអណ្ដូង។
ទន្ទឹមនេះ អាជ្ញាធរឥណ្ឌូណេស៊ីកំពុងព្យាយាមកាត់បន្ថយបញ្ហាបាក់ដី ដោយការសាងសង់ប្រព័ន្ធលូបញ្ឈរដើម្បីរំដោះទឹកជំនន់។ មកដល់ពេលនេះ រដ្ឋាភិបាលក្រុងហ្សាការតាបានសាងសង់លូបញ្ឈរចំនួន ៧២០០០នៅទូទាំងរដ្ឋធានី ហើយការបាក់ដីបានថយចុះនៅក្នុងតំបន់ដែលមានប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹក។ ចាប់ពីឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋាភិបាលនឹងចាត់វិធានការទប់ស្កាត់ការជីកអណ្ដូងនៅក្នុងសង្កាត់ពាណិជ្ជកម្មចំនួនប្រាំបួន។
ដោយឡែក អ្នកជំនាញភូមិសាស្ត្រ Heri Andreas យល់ថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែផ្តោតលើការស្វែងរកជម្រើសផ្សេងសម្រាប់ប្រជាជនជំនួសឱ្យការជីកអណ្ដូងទាញយកទឹកក្រោមដីជាមុនសិន ព្រោះប្រជាជនត្រូវការទីកស្អាតសម្រាប់ប្រើប្រាស់។
សព្វថ្ងៃនេះ ជាង ៩០ភាគរយនៃតំបន់ឆ្នេរនៃរដ្ឋធានីហ្សាការតា កំពុងស្ថិតនៅខាងក្រោមនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ ដែលធ្វើឲ្យងាយទទួលរងទឹកជំនន់តាមឆ្នេរសមុទ្រ។ រដ្ឋធានីហ្សាការតាបានក្លាយជាទីក្រុងលិចទឹកលឿនបំផុតនៅលើពិភពលោក។ ចំណែកទន្លេក៏មិនអាចបង្ហូរទឹកចូលទៅក្នុងសមុទ្រដោយគ្មានជំនួយពីស្ថានីយ៍បូមទឹកធំៗដែរ ដែលធ្វើឲ្យរដ្ឋធានីនេះជួបវិបត្តិទឹកជំនន់ធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ះពាល់ដល់អ្នកស្រុករាប់ពាន់នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំៗ៕