ក្រៅពីផលិតផលទាំងនេះ នាយកដ្ឋានកម្មសិទ្ធបញ្ញា នៃក្រសួងណិជ្ជកម្ម ក៏កំពុងសហការជាមួយអង្គការ UNIDO ដើម្បីចុះសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងកំណត់យកផលិតផលសក្ដានុពល ៣មុខទៀត រួមមាន «បង្គាក្រៀមកំពុងសោម បង្គាក្រៀមកោះកុង និងប្រហុកសៀមរាប» ដើម្បីចុះបញ្ជីការពារជាម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ។ ជាមួយគ្នានេះ ក្រសួង ក៏កំពុងស្នើសុំអង្គការ WIPO ចុះសិក្សា និងវាយតម្លៃលើផលិតផលនេសាទ «ក្ដាមថ្មកោះកុង» និងរៀបចំចុះបញ្ជី «អង្ករបាត់ដំបង» ដើម្បីការពារជាម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ។ «ក្រូចថ្លុងកោះពីរ» ក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំ ក៏គ្រោងនឹងរៀបចំចុះបញ្ជីជាម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញផងដែរ។ នេះបើតាមលោក ស៊ាង ថៃ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ តាមប្រព័ន្ធតេឡេក្រាម។
  

 

លោក ស៊ាង ថៃ បញ្ជាក់ថា ដើម្បីដាក់ពាក្យស្នើសុំចុះបញ្ជីម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញបានជោគជ័យ គឺត្រូវគោរពលក្ខខណ្ឌចំនួន៥ រួមមានទី១ សមាគមម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ ដែលជាសមាគម ឬអង្គការអន្តរវិជ្ជាជីវៈមួយប្រមូលផ្តុំទៅដោយផលិតករ ប្រតិបត្តិករ និងពាណិជ្ជករ ហើយត្រូវចុះបញ្ជីសមាគមនោះនៅក្រសួងមហាផ្ទៃ។ ទី២ សៀវភៅបន្ទុក ដែលពិពណ៌នាអំពីទំនិញ និងបច្ចេកទេសផលិតកម្ម ។ ចំពោះឈ្មោះទំនិញសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់តែទំនិញដែលបានផលិត។

ទី៣ ប្រព័ន្ធត្រួតពិនិត្យ និងស្វែងរកតឹកតាង គឺជាប្រព័ន្ធដែលធានាថាទំនិញទាំងអស់ ដាក់លក់ក្រោម ឈ្មោះម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ ហើយបានផលិតចេញពីតំបន់ដែលបានកំណត់ និងអនុលោមតាមសៀវភៅបន្ទុកពិតប្រាកដ។ ទី៤ ការកំណត់តំបន់ភូមិសាស្ត្រ នៃតំបន់ផលិតកម្ម គឺឈ្មោះទំនិញសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយផលិតករ និងប្រតិបត្តិករ នៅក្នុងតំបន់ដែលបានកំណត់។ ទី៥ បញ្ជាក់ភស្តុតាង និងទំនាក់ទំនង គឺការបញ្ជាក់អំពីយថាប្រភេទទំនិញ និងប្រភពដើមរបស់វា ដោយយោងលើកត្តាធម្មជាតិ ភូមិសាស្ត្រ ប្រវត្តិ និងមនុស្ស។