សៀមរាប៖ បម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ និងការកើនឡើងនៃយានយន្តក្នុងតំបន់អង្គរ សុទ្ធសឹង ជាបញ្ហា ដែលអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាចាត់ទុកថា ជាផ្នែកមួយនៃការ យាយីសំណង់ថ្មប្រាសាទបុរាណ។ ថ្មីៗនេះ ការសិក្សាបានរកឃើញថា ការបំពុលខ្យល់នៅក្នុងតំបន់រមណីយដ្ឋានអង្គរមានការកើនឡើង។ តែយ៉ាងណាបញ្ហានេះមិនទាន់ដល់កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរទេ។
លោក យិត ចាន់ដារដ្ឋ អគ្គនាយករងទទួលបន្ទុកការងារទឹក ព្រៃឈើ និងហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធ នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានលើកឡើងថា ក្រៅពីសំណង់ប្រាសាទ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាដាក់គោលការណ៍ខ្ពស់ផ្តោតលើ គ្រប់គ្រងបរិស្ថាននៅតំបន់អង្គរ។ លោកពន្យល់ថា កន្លងមកស្ថាប័នជាតិគ្រប់គ្រងតំបន់អង្គរនេះ បានសហការជិតស្និទ្ធជាមួយស្ថាប័នអន្ដរជាតិមានសាកលវិទ្យាល័យពីជប៉ុនជាដើម ដោយបានដាក់ឧបករណ៍ត្រួតពិនិត្យខ្យល់នៅមុខប្រាសាទអង្គរវត្ត។ ជាលទ្ធផលបង្ហាញថា មានកម្រិតការបំពុលខ្យល់កើនឡើងនៅតំបន់បេតិកភណ្ឌមួយនេះ។
លោក ចាន់ដារដ្ឋ ពន្យល់ទៀតថា មានហេតុផលជាច្រើនដែលធ្វើឱ្យកម្រិតខ្យល់កខ្វក់ ឬកត្តាបំពុលខ្យល់កើនឡើងដូច្នេះ តែកត្តាសំខាន់ត្រូវបានរកឃើញភាគច្រើនបណ្ដាលមកពីកំណើនយានយន្ត របស់ភ្ញៀវទេសចរ។ «តាមរយៈលទ្ធផលយើងសង្កេតឃើញថា កម្រិតបំពុលបរិស្ថានក្នុងតំបន់សៀមរាប កើនឡើង ប៉ុន្តែកើនឡើងនោះមិនទាន់ដល់កម្រិតហានិភ័យនៅឡើយ»។ លោក ចាន់ដារដ្ឋ បញ្ជាក់ដូច្នេះ។
អ្នកជំនាញដដែលបន្ថែមថា នៅពេលខ្យល់ CO2 កើនឡើងនៅក្នុងលំហវាបង្កជាភ្លៀងអាស៊ីត ដែលឧស្ម័ននេះបានទៅទុំលើថ្មប្រាសាទ បណ្ដាលឱ្យថ្មពុកផុយបាន។
ជាដំណោះស្រាយ ច្រើនឆ្នាំមកនេះអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានព្យាយាមរៀបចំផ្លូវវាងជំនួសផ្លូវដែលនៅកៀកប្រាសាទ ដូចជាផ្លូវមុខប្រាសាទអង្គរវត្ត និងព្រះលានជល់ដំរីជាដើម ដែលកន្លងមកចរាចរនៅក្បែរជណ្ដើរប្រាសាទ បង្កជារំញ័រដល់ថ្មផងដែរ។
« វាមិនត្រឹមជះឥទ្ធិពលដោយសារឧស្ម័ន CO2 ទេ ប៉ុន្តែរំញ័ររបស់រថយន្តក៏ធ្វើឱ្យថ្មប្រាសាទរង្គោះរង្គើដែរ»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ចាន់ដារដ្ឋ។
ថ្លែងក្នុងកិច្ចប្រជុំស្ដីពីការការកំណត់អត្តសញ្ញាណអ្នកពាក់ព័ន្ធ និងសិទ្ធិ អំពីការបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ និងការបន្សុំានៅតំបន់បេតិកភណ្ឌ នៅថ្ងៃទី៦ កក្កដា នាមជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលអង្គរ អគ្គនាយរងរូបនេះបញ្ជាក់ថា ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុបានក្លាយជាបញ្ហាសម្រាប់សាកលលោក ហើយវាក៏បង្កហានិភ័យដល់តំបន់បេតិកភណ្ឌផងដែរ។ កិច្ចការនេះចាំបាច់ត្រូវសិក្សាជាមុន និងរកដំណោះស្រាយ ដើម្បីការពារបេតិកភណ្ឌដែលងាយរងគ្រោះ។ លោក ចាន់ដារដ្ឋ បន្តថា៖« បើសិនយើងមិនបានគ្រប់គ្រងល្អទេ ផលប៉ះពាល់វិជ្ជមានគឺធំ វានឹងធ្វើឱ្យបេតិកភណ្ឌរបស់យើងងាយនឹងរងការខូចខាត ឬឆាប់រហ័ស»។
ជាដំណោះស្រាយមួយទៀតដែរនោះ គឺស្ថាប័ននេះបានគិតពីការបណ្ដុះ និងដាំកូនឈើឡើងវិញ ការស្ដារប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តសម័យបុរាណ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ការបណ្ដុះនិងដាំកូនឈើឡើងវិញនៅតំបន់អង្គរមានជិត២លានដើម។ នេះជាការអះអាងរបស់លោក ចាន់ដារដ្ឋ ហើយថាប្រហែលនៅកម្ពុជាទំនងមានតែស្ថាប័នគ្រប់គ្រងតំបន់អង្គរនេះទេ ដែលធ្វើរឿងនេះបាន។ ការដាំកូនឈើនេះទៀតសោត អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាក៏បានចែកចាយដល់ពលរដ្ឋទូទៅប្រទេសដោយមិនឥតថ្លៃផងដែរ។
បុរាណវិទូនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានដែលចូលរួមកិច្ចប្រជុំស្ដីពីបញ្ហាអាកាសធាតុរងផលប៉ះពាល់ដល់ បេតិកភណ្ឌ លោក ភឹង តារា យល់ថាការប្រែប្រួលអាកាសធាតុមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់សំណង់ប្រាសាទ។ លោក តារា បានលើកករណីហូរច្រោះដីដែលបណ្ដាលឱ្យបាក់រលំកំពែងក្រុងអង្គរធំនៅកំឡុងឆ្នាំ ២០១៣ ដែលបណ្ដាលមកពីខ្យល់និងភ្លៀងខ្លាំងនៅពេលនោះ។ បាតុភូតធម្មជាតិនេះ ធ្វើឱ្យកម្រិតទឹកនៅច្រាំង កសិន្ធុអង្គរឡើងចុះខ្លាំង ដែលបណ្ដាលឱ្យបាត់ស្រុតថ្មតាមច្រាំង។ល។
លោក តារា បន្ថែមថា៖« ការបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុនេះ ក៏ទាក់ទងជំនឿអរូបីនៅតំបន់អង្គរដែរ សំខាន់ជាងគេ ពីព្រោះបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុបានផ្លាស់ប្ដូរទំនៀមទម្លាប់ពីមុនមក ឧទាហរណ៍បើមានភ្លៀងខ្លាំងឬខ្យល់ព្យុះ ប្រជាជនមិនអាចចូលប្រាសាទ ទៅសំពះ ឬធ្វើកិច្ចពិធីផ្សេងៗបានទេ។ មួយទៀត ប៉ះពាល់បរិស្ថាន ប្រសិនមានប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ប៉ះពាល់ ដូចជាដើមឈើដែលអាចធ្វើថ្នាំបាន ដើមហូបផ្លែ និងដើមឈើធ្វើសិប្បកម្មបាន ភ្លៀងច្រើនអាចឱ្យ ដើមទាំងនោះស្លាប់ បាត់បង់ទៅបាន»។
ពិធីសុំទឹកភ្លៀងនៅប្រាសាទនាគព័ន្ធក៏អាចនឹងបាត់បង់ដែរ ប្រសិនការប្រែប្រួលអាកាសធាតុធ្វើឱ្យ ភ្លៀងធ្លាក់មិនទៀង អ្នកភូមិក៏មិនដឹងពេលវេលាជាក់លាក់ដូចមុន។ ហើយប្រសិនមានភ្លៀងធ្លាក់ច្រើនហូរហៀរហើយនោះ ក៏គ្មានភាពចាំបាច់អ្វីក្នុងការរៀបចំពិធីពីបុរាណនេះទៀតដែរ។ លោក តារា យល់យ៉ាងដូច្នេះ។
អ្នកស្រាវជ្រាវរូបនេះ ក៏បានលើកករណីទំនៀមសង់ផ្ទះឈើខ្មែរ ក៏អាចលែងមានទៀតដែរ។ លោក តារា៖« ចំណេះដឹងធ្វើផ្ទះឈើក៏ដូចជា ពីបុរាណគាត់ធ្វើផ្ទះឈើ ខ្ពស់ៗ តែប្រែប្រួលអាកាសធាតុគាត់នឹងធ្វើផ្ទះថ្ម និងទាបៗវិញ បង្ការកុំឱ្យដួល និងប៉ះពាល់ទៀត»។
អនុប្រធាននាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងទឹក ព្រៃឈើ និងហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធ លោក ជូ រ៉ាឌីណា បានឱ្យដឹងថា ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ជាការកើនឡើងនូវកម្ដៅផែនដី ជាពិសេសការផ្លាស់ប្ដូររបបខ្យល់ និងទឹកភ្លៀង ដែលបានបង្កើតឱ្យមានទឹកជំនន់ និងគ្រោះរាំងស្ងួតមកលើផែនដី។ ការកើនឡើងឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ទៅក្នុង បរិយាកាស កើតឡើងដោយសារសកម្មភាពនានារបស់ឧស្សាហកម្ម ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដោយសន្ដិសុខ ស្បៀង ជីវចម្រុះ និងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ មូលហេតុគឺបណ្ដាលមកពីសកម្មភាពមនុស្ស ដែលកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ ធនធានធម្មជាតិ និងការធ្វើកសិកម្មហួសកម្រិត។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក ជូ រ៉ាឌីណា៕