កើតក្នុងគ្រួសារមានជីវភាពមិនសូវធូរធារ កញ្ញា ឆែម ស្រីគា ពុំមានលទ្ធភាពទិញសៀវភៅ ដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវ នៅថ្នាក់វិទ្យាល័យឡើយ។ ការណ៍នោះជាដើមហេតុ នាំឱ្យនាងបង្កើតសួនអំណាន ដើម្បីជួយសម្រួលដល់អ្នកខ្វះខាតដូចជានាង អាចមានសៀវភៅអាន ដោយមិនគិតថ្លៃ និងសម្បូរបែប។
ដើម្បីមានសៀវភៅស្រាវជ្រាវ សម្រាប់ការសិក្សារបស់ខ្លួន ស្រីគា ត្រូវខំសន្សំប្រាក់យកទៅទិញពួកវា និងខ្ចីមិត្តភក្ដិខ្លះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឱ្យនាង សិក្សាពេញឆ្នាំសិក្សា នៅថ្នាក់វិទ្យាល័យឡើយ។ លុះបានបន្តការសិក្សានៅថ្នាក់បរិញ្ញា ស្រីគា កើតគំនិតបង្កើតសួនអំណាន នៅសួនសាធារណៈ ដើម្បីផ្ដល់សៀវភៅឱ្យសាធារណជន អានដោយមិនគិតថ្លៃ។
មានសម្បុរស្រអែមស្រស់កញ្ញា ឆែម ស្រីគា គឺជានារីវ័យ២១ឆ្នាំ ដែលមកពីខេត្តប៉ៃលិន។ កាលនៅរៀនថ្នាក់វិទ្យាល័យ ស្រីគា ពិតជាពិបាកស្វែងរកសៀវភៅ ដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវណាស់។ នាងពុំមានប្រាក់ទិញសៀវភៅឡើយ។
ដើម្បីបានសៀវភៅអាន នារីមុខមូលញញឹមស្រស់រូបនេះ ត្រូវទៅខ្ចីសៀវភៅនៅបណ្ណាល័យ។ ប៉ុន្តែបណ្ណាល័យ អនុញ្ញាតឱ្យនាងយកមកផ្ទះបានតែប្រមាណ ៣ឬ៤ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ដែលវាពុំអាចគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ដើម្បីឱ្យនាងអាន និងសិក្សាស្រាវជ្រាវ។
ដោយសារតែភាពពិបាកស្វែងរកសៀវភៅអាន កាលពីអតីតនោះហើយ បានជំរុញចិត្តនាងបង្កើតសួនអំណានឡើង ដើម្បីជួយសម្រួលដល់អ្នកខ្វះខាតដូចជានាង។ ស្រីគា សង្ឃឹមថាសកម្មភាពនេះ នឹងជួយដល់អ្នកខ្វះលទ្ធភាពទិញសៀវភៅ អាចមានឱកាសអានសៀវភៅបានច្រើន ដើម្បីពង្រីកចំណេះដឹង។
ស្រីគា បន្ថែម៖«កាលរៀននៅវិទ្យាល័យ ខ្ញុំខ្ចីសៀវភៅពីបណ្ណាល័យម្ដង បានតែ៣ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះខ្ញុំពិបាកក្នុងការស្រាវជ្រាវ។ ខ្ញុំខ្ចីមិត្តខ្លះ និងសន្សំប្រាក់ទៅទិញខ្លះ ប៉ុន្តែមិនបានច្រើនទេ ព្រោះខ្ញុំខ្វះខាត»។
រហូតមកដល់ពេលនេះ សួនអំណាន បានពង្រីកទីតាំងចំនួន៤ខេត្ត និង១រាជធានី។ ទីតាំងដំបូងដែលបានអនុវត្តន៍ គឺនៅខេត្តប៉ៃលិន ដែលជាខេត្តកំណើតរបស់ ស្រីគា តែម្ដង។ ក្រៅពីនោះ មានសួនអំណាន នៅភ្នំពេញ កំពង់ចាម និងសៀមរាប។ ហើយនៅខែសីហានេះ សួនអំណាន នឹងពង្រីកទៅដល់ខេត្តបាត់ដំបង។ ចំពោះខេត្តគោលដៅបន្ទាប់ គឺខេត្តកណ្ដាល។
សៀវភៅដែលដាក់ឱ្យសារធារណជនអាន មានសៀវភៅបែបទស្សនៈវិជ្ជា និងបែបលើកទឹកចិត្តភាគច្រើន។ ចំណែកសៀវភៅនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ចមានតិចតួច។ ក៏មានសៀវភៅប្រលោមលោកដែរ ដែលជាស្នាដៃរបស់អ្នកនិពន្ធជំនាន់មុននិងបច្ចុប្បន្ន។ សៀវភៅទាំងនោះ មានទាំងសម្រាប់កុមារនិងយុវជន។
ជាទូទៅសួនអំណាន ទទួលបានសៀវភៅពីសប្បុរសជន តាមរយៈការប្រកាសតាមហ្វេសប៊ុកផេក។ ក៏មានសៀវភៅរបស់ ស្ថាបនិកា បានសន្សំទុកដែរ។ យូរៗម្ដងនៅពេលដែលត្រូវការសៀវភៅខ្លាំង ហើយពុំសូវមានការចូលរួមពីសាធារណជន ស្រីគា ក៏ស្នើសុំទៅអ្នកនិពន្ធដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណា វិធីនេះពុំសូវប្រើឡើយ។
«មានផលវិបាកខ្លះដែរ ពេលត្រូវការសៀវភៅខ្លាំង មិនសូវមានអ្នកចូលរួម។ ប៉ុន្តែពេលមិនសូវត្រូវការ បែរជាមានអ្នកចូលរួមច្រើនវិញ។ ត្រូវការសៀវភៅច្រើនពេលចុះទៅបើកសួននៅខេត្ត។ តែត្រូវការតិចតួចនៅរាជធានី ព្រោះទីនេះមានអ្នកឧបត្ថម្ភច្រើន»។ នេះជាការបញ្ជាក់បន្ថែមរបស់ ស្រីគា។
ផ្ដោតតែសួនអំណាន ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ សួនមុខវត្តបទុមវតី អាចមានអ្នកអានចន្លោះពី៥០ទៅ៧០នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយមានចាប់ពីអាយុ១០ឆ្នាំដល់៨០ឆ្នាំ។ អ្នកអានភាគច្រើន ចូលចិត្តអាចសៀវភៅ បែបលើកទឹកចិត្ត ដែលមានអាយុចាប់ពី១៥ឆ្នាំដល់៣០ឆ្នាំ។
យុវតីដែលយល់តម្លៃនៃការអប់រំ និងចាប់ផ្ដើមចូលចិត្តអានសៀវភៅខ្លាំង ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៨រូបនេះ ថាការអានសៀវភៅ មិនប្រកាន់ទីតាំងឡើយ ពោលគឺអាននៅទីណា ក៏អាចទទួលបានចំណេះដឹងដែរ។ នាងស្នើសុំសាធារណជន បញ្ឈប់គំនិតថា ការអានសៀវភៅនៅទីសាធារណៈ គឺជារឿងដែរជោរតាមគ្នា ឬគ្រាន់តែជាការសម្ដែង ដើម្បីទាញចំណាប់អារម្មណ៍ ពីអ្នកដើរតាមសួនបន្តទៀត។ បន្ថែមពីនោះ នារីមានបងប្អូន៥នាក់រូបនេះ ក៏បានស្នើសុំដល់សាធារណជន ដែលមានសៀវភៅ ហើយឈប់ប្រើប្រាស់ សូមផ្ដល់សៀវភៅទាំងនោះ ទៅសួនអំណាន នៅភ្នំពេញផងដែរ។
អ្នកប៉ៃលិន បន្ថែម៖«ខ្ញុំចង់សំណូមពរដល់បងប្អូនទាំងអស់គ្នា ប្រសិនមានសៀវភៅ តែទុកចោល ឬជាសៀវភៅចាស់ អាចបរិចា្ចគមកសួនអំណាននៅភ្នំពេញបាន ព្រោះយើងទទួលសៀវភៅ ដោយមិនគិតថាចាស់ ឬមានសភាពបែបណាទេ គឺពួកយើងទទួលទាំងអស់»។
សូមបញ្ជាក់ថា សួនអំណានភ្នំពេញ បើកឱ្យសាធារណជនអានសៀវភៅ នៅថ្ងៃសៅរ៍ និងថ្ងៃអាទិត្យ ចាប់ពីម៉ោង៥ល្ងាច ដល់ម៉ោង៧យប់។ ការជ្រើសរើសពេលវេលានេះ ដោយសារចំពេលទំនេរ ពីការសិក្សា និងការងាររបស់ ស្រីគា ផ្ទាល់។ ម្យ៉ាងជាថ្ងៃឈប់សម្រាក របស់សាធារណជន និងជាពេលត្រជាក់ល្អ សម្រាប់ការអាន។ សួនអំណាននេះ អាចមិនមានវត្តមាន តាមថ្ងៃកំណត់ខាងលើ ដោយសារស្ថាបនិកា រវល់ចុះខេត្ត មើលការងារសួនអំណាននៅទីនោះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនមានការខកខាន ទំព័រហ្វេសប៊ុកផេក សួនអំណានភ្នំពេញ នឹងជូនដំណឹងជាមុន៕