អ្នកស្រី មៀច ស៊ូណាន អាយុ ២៧ ឆ្នាំ ជាគ្រូបង្រៀនថ្នាក់សមាហរណកម្ម នៃកម្មវិធីអប់រំបរិយាបន្ន នៅសាលាបឋមសិក្សាទួលគោក ក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា និង អង្គការសាលារៀនទន្សាយ (RSO)។ អ្នកស្រី មៀច ស៊ូណាន មានប្រសាសន៍ថា៖ «ធ្វើជាគ្រូបង្រៀន គឺជាក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំកាលពីកុមារភាព ហើយជម្រើសនៃការបង្រៀនកុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា គឺជាក្តីស្រលាញ់ និងការអាណិតអាសូររបស់ខ្ញុំ»។

 

មានស្រុកកំណើត​នៅ​ខេត្ត​តាកែវ ហើយ​បាន​ផ្លាស់​មក​រស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ ​ដើម្បី​បន្តការសិក្សា​ បរិញ្ញាបត្រ​ផ្នែក​គណនេយ្យ​ នៅពេល​ល្ងាច អ្នកស្រី ស៊ូណាន បានចាប់ផ្តើមការងារពេញម៉ោងជាមួយ អង្គការសាលារៀនទន្សាយ​ ជាជំនួយការគ្រូបង្រៀន ក្នុងឆ្នាំ២០១៨។ ដំបូងឡើយ អ្នកនាងគិតថា ទទួលការងារជាជំនួយការគ្រូបង្រៀនកុមារមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា គ្រាន់តែជាការងារបណ្តោះអាសន្ន ដើម្បីបង់ថ្លៃសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅដំណាក់កាលដំបូងនៃអាជីពការងារនេះ អ្នកនាងទទួលបានត្រឹម $១២០ ជាប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែ និងការបណ្តុះបណ្តាលផ្នែកបច្ចេកទេសបង្រៀនជាបន្តបន្ទាប់ ដែលបានលើកទឹកចិត្តអ្នកនាង បន្តការងាររហូតក្លាយជា គ្រូបង្រៀនកុមារមានតម្រូវការពិសេស​ម្នាក់ ដែលមានអាជីពនិងជំនាញវិជ្ជាជីវៈ។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក អ្នកនាង ស៊ូណាន បានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ និងត្រូវបានតែងតាំងជា គ្រូបង្រៀនផ្លូវការ ដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ជាមួយនឹងកិច្ចសន្យារយៈពេលមួយឆ្នាំ នៅក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា។ ឥឡូវ​នេះ អ្នកនាង​ជា ​គ្រូបង្រៀនមាន​ក្របខណ្ឌ ហើយ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ខែកាន់តែ​ប្រសើរ​។

 

 

អ្នកគ្រូ ស៊ូណាន បញ្ជាក់ថា៖ «ការបង្រៀននៅក្នុងថ្នាក់សមាហរណកម្ម បានបង្ហាញឱ្យខ្ញុំឃើញពីសង្គមមួយផ្សេងទៀត។ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងអារម្មណ៍អាណិតអាសូរក្នុងចំណោមសិស្ស/កុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា បានរក្សាខ្ញុំឱ្យនៅទីនេះអស់រយៈពេលប្រាំឆ្នាំមកហើយ។ នៅពេលដែលខ្ញុំឈឺ និងអវត្តមាន ខ្ញុំក៏មានការព្រួយបារម្ភអំពីសិស្សរបស់ខ្ញុំនៅទីនេះផងដែរ ថាតើ គ្រូជំនួស អាចគ្រប់គ្រង តាមដាន ឬមើលថែកូនសិស្សរបស់ខ្ញុំ បានលឿនដូចខ្ញុំធ្វើដែរឬទេ? ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា កូនសិស្សដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញារបស់ខ្ញុំត្រូវការការថែទាំពិសេស និងរៀនដើម្បីចូលក្នុងសង្គម ហើយយ៉ាងហោចណាស់ត្រូវចេះជួយខ្លួនឯងពេលពួកគេនៅម្នាក់ឯង»។

 

អ្នកនាង ស៊ូណាន ជាគ្រូបង្រៀននៅកម្រិតទី៣ នៃថ្នាក់សមាហរណកម្ម ដែលសិស្សមានអាយុចន្លោះពី ៨ឆ្នាំ ទៅ ១២ឆ្នាំ និងបង្រៀនសិស្សចំនួន ២៥នាក់ ដែលមានជំងឺអូទីស្សឹម ជំងឺដោនស៊ីនដ្យូន និងកុមារមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា ចាប់ពីថ្ងៃចន្ទ ដល់ថ្ងៃសុក្រ ដោយមានវេនពីរ គឺពេលព្រឹក និងពេលរសៀល។ អ្នកនាងគឺជា គ្រូបង្រៀនឯកទេសម្នាក់ក្នុងចំណោម គ្រូឯកទេស ៦២នាក់ នៃអង្គការសាលារៀនទន្សាយ ដែលប្រើ កម្មវិធីសិក្សាផ្សេងៗ​គ្នា​ដើម្បីបំពេញតម្រូវការពិសេសរបស់សិស្សម្នាក់ៗ ដោយប្រើវិធីសាស្រ្តគរុកោសល្យ និងការព្យាបាលចម្រុះ ដើម្បីគាំទ្រទស្សនវិស័យនៃការអប់រំសមាហរណកម្ម។

 

«បញ្ហាប្រឈមដ៏ធំគឺការរើសអើងក្នុងចំណោមពលរដ្ឋជាច្រើន ដែលនៅតែចាត់ទុក កុមារមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា ដោយការផ្តោតលើផ្នែកមានពិការភាពរបស់ពួកគេ ជាជាងចាត់ទុកពួកគេជាកុមារពិសេស។ ខ្ញុំមិនបន្ទោសការយល់ឃើញរបស់មហាជនទូទៅទេ ដោយសារតែចំណេះដឹង និងប្រតិកម្មហួសហេតុរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំ​អាច​ប្រាប់​ថា កុមារ​ដែល​មាន​ពិការ​ភាពផ្នែកសតិ​បញ្ញា​មិន​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ទេ ពួកគេ​ជា​មនុស្ស​ស្លូតត្រង់»។ អ្នកនាង ស៊ូណាន បន្ថែម។ 

 

 

អ្នកនាង ស៊ូណាន ក្លាយជាគ្រូបង្រៀនផ្លូវការ នៅក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ក្រោមសំណើពី អង្គការសាលារៀនទន្សាយ ទៅដល់ ក្រសួងអប់រំ ហើយអ្នកនាងទទួលបានប្រាក់បៀវត្សរ៍​ពីក្រសួងអប់រំ បន្ថែមលើប្រាក់ឧបត្ថម្ភពី អង្គការសាលារៀនទន្សាយ និង អង្គការអេដ អេ អាកស្យុង នៅកម្ពុជា។  នៅដើមឆ្នាំ២០២៣​ អ្នកនាងបានរៀបការជាមួយ គ្រូបង្រៀនឯកទេសកុមារពិសេសម្នាក់ទៀត ដែលធ្វើការនៅ អង្គការសាលារៀនទន្សាយដូចគ្នា។ បច្ចុប្បន្ននេះ អ្នកនាងមិនដែលគិតអំពីអាជីពផ្សេងទៀតនាពេលអនាគតក្រៅពីការងារជាគ្រូបង្រៀនកុមារពិសេសនៅ ថ្នាក់សមាហរណកម្មរបស់ អង្គការសាលារៀនទន្សាយទេ។

 

អ្នកនាង ស៊ូណាន អះអាងថា «ខ្ញុំមានមោទនភាពដែលបានក្លាយជាធនធានដ៏កម្រម្នាក់ក្នុងការបង្រៀនកុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា។ កុមារគ្រប់រូបដែលឆ្លងកាត់ថ្នាក់របស់ខ្ញុំ យ៉ាងហោចណាស់នឹងបានប្រសើរជាវិជ្ជមានមួយផ្នែកនៃការលំបាករបស់ពួកគេ។»

 

អង្គការសាលារៀនទន្សាយ គឺជាដៃគូមួយក្នុងចំណោមដៃគូរបស់ គម្រោង​ដៃគូ​រួមគ្នា​ផ្តល់ឱកាស​អប់រំ​ដល់កុមារ​បាត់បង់​ឱកាស​នៅ​កម្ពុជា តាំងពីឆ្នាំ២០១៤ ហើយបាននិងកំពុងធ្វើការលើការផ្តល់ការអប់រំដល់កុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា អស់រយៈពេល ២៥ឆ្នាំមកហើយ ដើម្បីលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញាដោយស្មើភាពគ្នា ប្រកបដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ និងមានលទ្ធភាពទទួលបានការអប់រំ ដោយមិនគិតពីប្រភពដើម ធម្មជាតិ ឬភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃពិការភាពរបស់ពួកគេ។

 

គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២៣ អង្គការសាលារៀនទន្សាយ ផ្តល់ការអប់រំដល់កុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញាចំនួន៦៧០នាក់ ដែលក្នុងនោះ ៣៦៩នាក់ ជាក្មេងស្រី ដោយមានគោលដៅបញ្ចូលកុមារដែលមានពិការភាពផ្នែកសតិបញ្ញា ទៅក្នុងថ្នាក់សមាហរណកម្ម​នៅពេលណាដែលអាចធ្វើទៅបាន។ បន្ថែមពីលើកម្មវិធីអប់រំដ៏ទូលំទូលាយរបស់ខ្លួន អង្គការសាលារៀនទន្សាយ ក៏ពង្រីកការគាំទ្ររបស់ខ្លួនដល់កុមារនៅក្រៅសាលាចំនួន ២ ៨០០នាក់ នៅក្នុងខេត្តគោលដៅចំនួន៤ ដែលសាលារៀនស្ថិតនៅ។ ក្នុង​ចំណោម​នោះ មាន​សិស្ស​ចំនួន ១ ២៣៧នាក់ ​ត្រូវ​បាន​ផ្តល់​អាហារូបករណ៍​ក្នុង​ឆ្នាំ២០២២ ក្នុង​នោះ ៥៨៩ នាក់​ជាសិស្ស​ស្រី។ លើសពីនេះ អង្គការសាលារៀនទន្សាយ បានផ្តល់ការគាំទ្រដល់ក្រុមគ្រួសារកុមារសរុប ៨០គ្រួសារ ដោយទទួលស្គាល់ពីសារៈសំខាន់នៃសុខុមាលភាពរួម និងជីវភាពរស់នៅប្រកប​ដោយនិរន្តរភាពសម្រាប់សហគមន៍៕