មានកំណើន​សិស្ស​ជាសញ្ញាល្អសម្រាប់កុមារ និងបញ្ជាក់ពីការយល់ដឹងរបស់អាណាព្យាបាល ប៉ុន្តែក៏មានបញ្ហាប្រឈមផងដែរ នោះគឺកង្វះខាតធនធានគ្រូ ដែល​មានជំនាញ និងបណ្តុះបណ្តាលកុមារអូទីស្សឹម ដោនស៊ីនដ្រូម និងកុមារខ្សោយសតិបញ្ញា និងខ្វះសាលារៀន។ «សព្វថ្ងៃយើងឃើញថាថ្នាក់សមាហរណកម្ម ក៏ដូចជាសាលារៀនដែលមានសេវាសម្រាប់ប្អូនៗដែលមានពិការភាព និងអូទីស្សឹម នៅមានតិចនៅឡើយ។ អ៊ីចឹងហើយើងចង់ឃើញសេវាអប់រំ មានទូលំទូលាយសម្រាប់គាត់។ ហើយសេវាអប់រំ វាទាក់ទងនឹង(ចំនួន)គ្រូដែរ។ គ្រូ គឺជាចំណុចសំខាន់ណាស់។ ទោះបីយើងមានសាលា ប៉ុន្តែអត់គ្រូក៏អត់កើត។ យើងត្រូវការគ្រូ។ សព្វថ្ងៃគ្រូដែលមានជំនាញអប់រំពិសេសតិចមែនទែន»។ លោក វង្ស វុទ្ធី បញ្ជាក់ដូច្នេះ។

 

ក្រៅពីប្រឈមមុខនឹងកង្វះគ្រូបង្រៀន និងសាលារៀន​ ទាំងអាណាព្យាបាល និងកុមារអូទីស្សឹម ដោនស៊ីនដ្យូម និងកុមារខ្សោយសតិបញ្ញា ក៏ត្រូវការជាចាំបាច់ដែរ ​សេវាសុខភាពដែលល្អប្រសើរសម្រាប់ពួកគេ រួមទាំងការគាំទ្របន្ថែមទៀតពីរាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីឱ្យកុមារ​ទាំងនោះ អាចរស់នៅក្នុងសង្គម​បាន​នៅពេល​ពួកគេធំឡើង និងរស់នៅដោយគ្មានការរើសអើងពីសង្គម៕