ជាតិ
សង្គមជាតិ
×![]()
សៀមរាប៖ បើទោះជាអ្នករត់រ៉ឺម៉កនៅខេត្តសៀមរាប មានចំនួនច្រើនយ៉ាងណាក្តី តែជម្រើសចុងក្រោយសម្រាប់អ្នកដែលទាល់ច្រកភាគច្រើន ជ្រើសរើសមុខរបររត់រ៉ឺម៉កកង់បី ដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារ។ តួយ៉ាង លោក ស៊ឹម ចន្ថាជាដើម។ ដោយសារអង្គការបានបញ្ចប់គម្រោង និងប្រាក់ខែមានចំនួនតិច ធ្វើឲ្យលោក ស៊ឹម ចន្ថា សម្រេចធ្វើដំណើរពីខេត្តកំពង់ចាម មករកស៊ីរត់រ៉ឺម៉កនៅខេត្តសៀមរាប តាមការបបួលពីមិត្តភក្តិ។ ការងាររត់រ៉ឺម៉ក ជាការងារឯករាជ្យ មានពេលសម្រាកច្រើន ហើយដែលអាចរកចំណូលបានសមល្មមនឹងចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ ការណ៍នេះទើបធ្វើឲ្យលោក ចន្ថា មានការស្ទាក់ស្ទើរនៅពេលសួរថា តើលោកមានបំណងបោះបង់អាជីពនេះនៅពេលណានោះ។ 
លោក ស៊ឹម ចន្ថា គឺជាអ្នករត់រ៉ឺម៉កប្រចាំនៅសណ្ឋាគារអប្សរាអង្គរ ខេត្តសៀមរាប។ សព្វថ្ងៃលោក ចន្ថា មមាញឹកខ្លាំងនឹងការងាររត់រ៉ឺម៉ករបស់លោក ព្រោះថាជាខែសម្បូរភ្ញៀវ។ លោកចាប់ផ្តើមដឹកភ្ញៀវពីម៉ោង៥ព្រលឹម រហូតដល់ម៉ោងប្រមាណ៨យប់។ លោក ចន្ថា ទើបនឹងចាប់អាជីពជាអ្នករត់រ៉ឺម៉កបានជិត១ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ក្រោយពេលលោកបានឈប់ពីការងារអង្គការនៅខេត្តកំពង់ចាម។
«មូលហេតុដែលខ្ញុំឈប់ពីអង្គការ ព្រោះគម្រោងដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើនោះ បានចប់។ ពេលនោះ មិត្តភក្តិខ្ញុំបានបបួលមករត់រ៉ឺម៉កនៅទីនេះ (សៀមរាប) ជាមួយគេទៅ។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្ត ដោយភាពស្ទាក់ស្ទើរ»។ នេះជាការរៀបរាប់របស់លោក ចន្ថា ដែលនិយាយថា លោកហាក់មានភាពស្ទាក់ស្ទើរ ព្រោះគិតថា ការងារអ្នករត់រ៉ឺម៉ក ជាការងារមួយដែលសង្គម មិនសូវឲ្យតម្លៃ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ចន្ថា មិនខ្វល់ពីសំដីអ្នកណានិយាយនោះ សំខាន់លោកអាចរកប្រាក់បានច្រើន។ ការងាររត់រ៉ឺម៉កជាការងារល្អសម្រាប់លោក ចន្ថា។ ព្រោះថាការងារនេះជាការងារឯករាជ្យ មានពេលសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ និងជាពិសេសអាចរកចំណូលបានច្រើន គួរសមអាចចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់លោក ចន្ថាបាន។ លោក ចន្ថា មានសប្បុរស្រអែម រាងស្គម និងកំពុងអង្គុយផ្អែកលើកៅអីរ៉ឺម៉ក បានរៀបរាប់បន្ថែមថា ក្នុងមួយខែលោកអាចរកប្រាក់បានចន្លោះពី៣០០ដុល្លារ ទៅ៥០០ដុល្លារ តាមខែភ្ញៀវតិចភ្ញៀវច្រើន តែលោកអះអាងថា វាសមល្មមអាចចាយវាយក្នុងគ្រួសារលោកបាន។
ដោយមានពេលសម្រាកច្រើន ព្រោះភ្ញៀវទើបចូលទៅក្នុងប្រាសាទបាយ័ន លោក ចន្ថា មានពេលអាចរំលឹកពីបទពិសោធន៍មួយចំនួនលោក អំឡុងពេលធ្វើការនៅក្នុងអង្គការរយៈពេល៧ឆ្នាំ នៅខេត្តកំពង់ចាម។ បុរសកូនមួយលោក ចន្ថា រៀបរាប់ថា លោកបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅសកលវិទ្យាល័យ ជា ស៊ីម កំចាយមា និងបន្ទាប់មក ធ្លាប់ជាគ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស មុននឹងក្លាយជាបុគ្គលិកអង្គការចំនួន៣កន្លែង ។ លោកបានបង្រៀនពីសិទ្ធិកុមារ បំនិនជីវិត អភិបាលកិច្ចល្អ និងដើរតួសម្របសម្រួលនៅតាមសហគមន៍ជាដើម។ ក្រៅពីនោះ លោកបានបង្រៀនពីការថែរក្សាសុខភាព អនាម័យ ផ្នែកកសិកម្ម និងធ្វើការជាមួយគ្រូបង្រៀននៅតាមសាលារៀននានាផង។
សម្ពាធនៅកន្លែងការងារជារឿងមួយសំខាន់ ដែលធ្វើឲ្យលោក ចន្ថា នឹកគិតមិនចង់ត្រឡប់ទៅធ្វើការនៅកន្លែងដើមវិញ (អង្គការ) ។ ក្រៅពីនេះ នៅមានប្រាក់ខែតិច អាចនិយាយថា តិចជាងការងាររត់រ៉ឺម៉ក ដែលលោករកបានសព្វថ្ងៃនេះទៅ។ លោកបញ្ជាក់ថា៖« ៧ឆ្នាំជាមួយអង្គការ ខ្ញុំឆ្អែតហើយ ប្រាក់ខែនៅតែ២០០ដុល្លារ ៣០០ដុល្លារ។ បើខ្ញុំរត់រ៉ឺម៉កនៅទីនេះ សម្រាប់ខែហាយ ឫខែសម្បូរភ្ញៀវចឹង កាត់ថ្លៃចាយវាយអស់ ខ្ញុំអាចនៅសល់បាន៣០០ ទៅ៥០០ដុល្លារដែរ សម្រាប់ផ្ញើទៅអ្នកផ្ទះ ហើយខែអត់ភ្ញៀវ ក៏ខ្ញុំអាចរកបាន២០០ ទៅ៣០០ដែរ»។ លោក ចន្ថា បន្ថែមថា រត់រ៉ឺម៉ក់ ជាការងារងាយស្រួល ប្រសិនណាចេះភាសាអង់គ្លេស ហើយមានទំនាក់ទំនងល្អនឹងភ្ញៀវ អ្នករត់រ៉ឺម៉ក់អាចបានលុយថីបពីភ្ញៀវបានច្រើន។
បច្ចុប្បន្ន លោក ចន្ថា រស់នៅក្នុងផ្ទះជួលជាមួយមិត្តភក្តិ មានទីតាំងនៅជិតផ្សារលើ ខេត្តសៀមរាប។ ក្នុងមួយខែ លោកបង់លើផ្ទះជួលចំនួន៤០ដុល្លារ និងទឹកភ្លើងចំនួន១០ដុល្លារផ្សេងទៀត។ ក្រៅពីនេះ លោកត្រូវចាយវាយខាងក្រៅ ដូចជាចាក់សាំង និងហូបបាយ សរុបក្នុងមួយខែលោក ចំនាយអស់ជិត២០០ដុល្លារ។
ទោះបច្ចុប្បន្ន លោក ចន្ថា ពេញចិត្តខ្លាំងនឹងការងាររត់រ៉ឺម៉ករបស់លោកយ៉ាងណាក្តី តែលោកអះអាងថា ទៅថ្ងៃក្រោយបើលោកមានឳកាសនោះ លោកចង់ក្លាយជាមគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍ ឫក៏ត្រឡប់ទៅធ្វើការនៅតាមអង្គការវិញ ប្រសិនណាការងារទាំងនោះ អាចមានប្រាក់បៀរវត្សរ៍ប្រហាក់ប្រហែលនឹងរត់រ៉ឺម៉ក។ បុរសវ័យ៣២ឆ្នាំលោក ចន្ថា បញ្ជាក់ថា លោកមានបទពិសោធន៍ពេញលេញ សម្រាប់វិលទៅធ្វើការនៅអង្គការ និងសមត្ថភាពភាសាអង់គ្លេស ដែលលោកមានស្រាប់ គឺលោកមានជំនឿថា អាចធ្វើការជាមគ្គុទ្ទេសក៍មួយរូបបាន៕
លោក ស៊ឹម ចន្ថា គឺជាអ្នករត់រ៉ឺម៉កប្រចាំនៅសណ្ឋាគារអប្សរាអង្គរ ខេត្តសៀមរាប។ សព្វថ្ងៃលោក ចន្ថា មមាញឹកខ្លាំងនឹងការងាររត់រ៉ឺម៉ករបស់លោក ព្រោះថាជាខែសម្បូរភ្ញៀវ។ លោកចាប់ផ្តើមដឹកភ្ញៀវពីម៉ោង៥ព្រលឹម រហូតដល់ម៉ោងប្រមាណ៨យប់។ លោក ចន្ថា ទើបនឹងចាប់អាជីពជាអ្នករត់រ៉ឺម៉កបានជិត១ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ក្រោយពេលលោកបានឈប់ពីការងារអង្គការនៅខេត្តកំពង់ចាម។
«មូលហេតុដែលខ្ញុំឈប់ពីអង្គការ ព្រោះគម្រោងដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើនោះ បានចប់។ ពេលនោះ មិត្តភក្តិខ្ញុំបានបបួលមករត់រ៉ឺម៉កនៅទីនេះ (សៀមរាប) ជាមួយគេទៅ។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្ត ដោយភាពស្ទាក់ស្ទើរ»។ នេះជាការរៀបរាប់របស់លោក ចន្ថា ដែលនិយាយថា លោកហាក់មានភាពស្ទាក់ស្ទើរ ព្រោះគិតថា ការងារអ្នករត់រ៉ឺម៉ក ជាការងារមួយដែលសង្គម មិនសូវឲ្យតម្លៃ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ចន្ថា មិនខ្វល់ពីសំដីអ្នកណានិយាយនោះ សំខាន់លោកអាចរកប្រាក់បានច្រើន។ ការងាររត់រ៉ឺម៉កជាការងារល្អសម្រាប់លោក ចន្ថា។ ព្រោះថាការងារនេះជាការងារឯករាជ្យ មានពេលសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ និងជាពិសេសអាចរកចំណូលបានច្រើន គួរសមអាចចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់លោក ចន្ថាបាន។ លោក ចន្ថា មានសប្បុរស្រអែម រាងស្គម និងកំពុងអង្គុយផ្អែកលើកៅអីរ៉ឺម៉ក បានរៀបរាប់បន្ថែមថា ក្នុងមួយខែលោកអាចរកប្រាក់បានចន្លោះពី៣០០ដុល្លារ ទៅ៥០០ដុល្លារ តាមខែភ្ញៀវតិចភ្ញៀវច្រើន តែលោកអះអាងថា វាសមល្មមអាចចាយវាយក្នុងគ្រួសារលោកបាន។
ដោយមានពេលសម្រាកច្រើន ព្រោះភ្ញៀវទើបចូលទៅក្នុងប្រាសាទបាយ័ន លោក ចន្ថា មានពេលអាចរំលឹកពីបទពិសោធន៍មួយចំនួនលោក អំឡុងពេលធ្វើការនៅក្នុងអង្គការរយៈពេល៧ឆ្នាំ នៅខេត្តកំពង់ចាម។ បុរសកូនមួយលោក ចន្ថា រៀបរាប់ថា លោកបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅសកលវិទ្យាល័យ ជា ស៊ីម កំចាយមា និងបន្ទាប់មក ធ្លាប់ជាគ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស មុននឹងក្លាយជាបុគ្គលិកអង្គការចំនួន៣កន្លែង ។ លោកបានបង្រៀនពីសិទ្ធិកុមារ បំនិនជីវិត អភិបាលកិច្ចល្អ និងដើរតួសម្របសម្រួលនៅតាមសហគមន៍ជាដើម។ ក្រៅពីនោះ លោកបានបង្រៀនពីការថែរក្សាសុខភាព អនាម័យ ផ្នែកកសិកម្ម និងធ្វើការជាមួយគ្រូបង្រៀននៅតាមសាលារៀននានាផង។
សម្ពាធនៅកន្លែងការងារជារឿងមួយសំខាន់ ដែលធ្វើឲ្យលោក ចន្ថា នឹកគិតមិនចង់ត្រឡប់ទៅធ្វើការនៅកន្លែងដើមវិញ (អង្គការ) ។ ក្រៅពីនេះ នៅមានប្រាក់ខែតិច អាចនិយាយថា តិចជាងការងាររត់រ៉ឺម៉ក ដែលលោករកបានសព្វថ្ងៃនេះទៅ។ លោកបញ្ជាក់ថា៖« ៧ឆ្នាំជាមួយអង្គការ ខ្ញុំឆ្អែតហើយ ប្រាក់ខែនៅតែ២០០ដុល្លារ ៣០០ដុល្លារ។ បើខ្ញុំរត់រ៉ឺម៉កនៅទីនេះ សម្រាប់ខែហាយ ឫខែសម្បូរភ្ញៀវចឹង កាត់ថ្លៃចាយវាយអស់ ខ្ញុំអាចនៅសល់បាន៣០០ ទៅ៥០០ដុល្លារដែរ សម្រាប់ផ្ញើទៅអ្នកផ្ទះ ហើយខែអត់ភ្ញៀវ ក៏ខ្ញុំអាចរកបាន២០០ ទៅ៣០០ដែរ»។ លោក ចន្ថា បន្ថែមថា រត់រ៉ឺម៉ក់ ជាការងារងាយស្រួល ប្រសិនណាចេះភាសាអង់គ្លេស ហើយមានទំនាក់ទំនងល្អនឹងភ្ញៀវ អ្នករត់រ៉ឺម៉ក់អាចបានលុយថីបពីភ្ញៀវបានច្រើន។
បច្ចុប្បន្ន លោក ចន្ថា រស់នៅក្នុងផ្ទះជួលជាមួយមិត្តភក្តិ មានទីតាំងនៅជិតផ្សារលើ ខេត្តសៀមរាប។ ក្នុងមួយខែ លោកបង់លើផ្ទះជួលចំនួន៤០ដុល្លារ និងទឹកភ្លើងចំនួន១០ដុល្លារផ្សេងទៀត។ ក្រៅពីនេះ លោកត្រូវចាយវាយខាងក្រៅ ដូចជាចាក់សាំង និងហូបបាយ សរុបក្នុងមួយខែលោក ចំនាយអស់ជិត២០០ដុល្លារ។
ទោះបច្ចុប្បន្ន លោក ចន្ថា ពេញចិត្តខ្លាំងនឹងការងាររត់រ៉ឺម៉ករបស់លោកយ៉ាងណាក្តី តែលោកអះអាងថា ទៅថ្ងៃក្រោយបើលោកមានឳកាសនោះ លោកចង់ក្លាយជាមគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍ ឫក៏ត្រឡប់ទៅធ្វើការនៅតាមអង្គការវិញ ប្រសិនណាការងារទាំងនោះ អាចមានប្រាក់បៀរវត្សរ៍ប្រហាក់ប្រហែលនឹងរត់រ៉ឺម៉ក។ បុរសវ័យ៣២ឆ្នាំលោក ចន្ថា បញ្ជាក់ថា លោកមានបទពិសោធន៍ពេញលេញ សម្រាប់វិលទៅធ្វើការនៅអង្គការ និងសមត្ថភាពភាសាអង់គ្លេស ដែលលោកមានស្រាប់ គឺលោកមានជំនឿថា អាចធ្វើការជាមគ្គុទ្ទេសក៍មួយរូបបាន៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«នាំអាត» និង«នាំអាទិ៍»មួយណាត្រឹមត្រូវ?
1 សប្តាហ៍
