ជាតិ
លោក ខឹម វាសនា ប្រធានគណបក្សសម្ព័ន្ធដើម្បីប្រជាធិបតេយ្យ។ រូបថត៖ LDP
× លិខិតមិត្តអ្នកអាន
ដោយ ប៉ែន សុជីវ័ន្ត
Email: [email protected]
បើយើងបានស្តាប់សម្តីលោកមេបក្ស"អិលឌីភី"ប្រមាណ១០នាទីដំបូង ទាំងគេទាំងខ្ញុំគឺ ពិតជាពេញចិត្តណាស់ ជាពិសេសគឺ ពេលគាត់និយាយពន្យល់ពីដំណោះស្រាយបញ្ហាសង្គម។
ខ្ញុំពិតជាមិនអាច មិនសរសើរមិនបាន ពីសិល្បៈនៃការពន្យល់របស់គាត់ ជាពិសេសគឺ ការកែច្នៃប្រឌិត គំនិតវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយ និងយន្តការ៨ចំណុច របស់គណបក្ស។
សិល្បៈការនិយាយស្តី សិល្បៈនៃការទំនាក់ទំនងរបស់លោកខឹម វាសនា អាចធ្វើឱ្យយុវជនរួមទាំងខ្ញុំផងដែរ ជឿស្លុងទៅលើរូបលោក ជាពិសេសយើងអាចនិយាយបានថា គាត់ជាបុគ្គលអច្ឆរិយៈមួយ ក្នុងចំណោមមេដឹកនាំនយោបាយក្នុងប្រទេស ដែលចេះប្រើសិល្ប៍វិធីប្រោះព្រំទឹកចិត្តយុវជនដូចជាខ្ញុំដែរ។ បើយើងក្រលេកមើលយន្តការ៨ចំណុចរបស់គណបក្ស"អិលឌីភី" គ្មានចំណុចណាមួយ ដែលយើងមិនពេញចិត្តនោះទេ ជាពិសេសគឺ ចំណុច«កំណត់ អាណត្តិនាយករដ្ឋមន្ត្រីមកត្រឹម២អាណត្តិ និងនាយករដ្ឋមន្ត្រីត្រូវមករស់នៅផ្ទះ ដែលផ្តល់ដោយរដ្ឋ» ឬ ថា៨ចំណុច និយាយជារួមមកគឺ បំបែកអំណាចប្រមូលផ្តុំរបស់អ្នកកាន់អំណាច ។ តែគូរឱ្យស្តាយលោកប្រធានបក្សបានបណ្តុះគំនិតមួយគឺ គំនិត«ជេរមនុស្ស ដែលគួរជេរ»។
បើតាមខ្ញុំយល់ បើគាត់ជេរជាលក្ខណៈឯកជន ដូចជាជេរបងប្អូន កូនចៅគាត់នៅផ្ទះគឺ មិនអីទេ តែបើគាត់ឡើងវេទិកាសាធារណៈ ហើយផ្សព្វផ្សាយជាសារធារណៈ ហើយប្រើពាក្យអសុរសនោះគឺ ដូចជាការសាបព្រោះវប្បធម៍ប្រើពាក្យអសុរសទាំងនេះក្នុងសង្គមខ្មែរទាំងមូលដែរ ជាពិសេសគឺ ជះឥទ្ធិពលដល់យុវជន ដែលគាំទ្របក្សរបស់គាត់។
ជាក់ស្តែងយើងឃើញយុវជន ដែលយើងអាចកត់សំគាល់បានថា ជាយុវជនបក្ស"អិលឌីភី"( តាមរយៈពាក្យពេចន៍ និងកម្រងរូបភាពរបស់ក្របទំព័ររបស់ពួកគេ ) ចាប់ផ្តើមប្រើពាក្យអសុរសចំពោះនរណា ដែលគេយល់ថា «គួរជេរ»នោះផងដែរ។ គឺមានដូចជា អ្នករិះគន់គោលនយបាយ ឬយន្តការ៨ចំណុចរបស់ "អិលឌីភី"ជាដើម។
ជាទូទៅ ទាំងគេទាំងខ្ញុំយល់ស្របថា វិធីសាស្ត្ររបស់គណបក្ស"អិលឌីភី" ដោយយកការពន្យល់ដល់រាស្ត្រ ហើយធ្វើឱ្យគាត់យល់ពីបញ្ហាសង្គមគឺ ជារឿងត្រឹមត្រូវ។ តែមិនយល់ស្របត្រង់ថា ៖ ការប្រើពាក្យអសុរស (ជេរគ្នាតាមបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយ) ជាការពន្យល់ដល់អ្នក ដែលមិនទាន់យល់នោះទេ។មិនត្រឹមតែមិនអាចពន្យល់អ្នកដែលមិនទាន់យល់ តែបែរជាធ្វើឱ្យគាត់លែងចង់ស្តាប់ការពន្យល់ទៅវិញ។ លើសពីនេះមិនត្រឹមតែពួកគេមិនចង់ស្តាប់សេចក្តីពន្យល់របស់សមាជិកបក្ស"អិលឌីភី"ប៉ុណ្ណោះទេ គឺ ថែមទាំងមិនចង់ហ៊ានក្បែរសកម្មជន និងអ្នកគាំទ្របក្សនេះទៀតផង ដោយខ្លាចពួកគេ(អិលឌីភី)ជេរប្រមាថនៅពេលដែលពួកគេជជែកសួរដេញដោល។
មានពាក្យអសុរសមួយចំនួន ដែលយើងអាចនិយាយបានថាសឹងក្លាយជាកម្មសិទ្ធិបញ្ញារបស់"អិលឌីភី "ទៅហើយដូចជាពាក្យ «អាឈាមឆ្កែ អាឈាមថោក អាសំគិស...។ល។ និង។ល»។ ពាក្យទាំងនេះ មិនសមនឹងថ្នាក់ដឹកនាំរបស់គណបក្ស"អិលឌីភី" មើលរំលងនោះទេ គួរតែមានអន្តរាគមន៍ ឬចេញសេចក្តីណែនាំឱ្យសមាជិកបក្សរបស់ខ្លួនបញ្ឈប់ការប្រើពាក្យទាំងនេះ ជាការឆ្លើយតបទៅនឹងអ្នកមិនគាំទ្របក្សរបស់ខ្លួន។ ជាពិសេសយ៉ាងហោចណាស់អាចចេញត្រឹមសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាសារធារណៈដោយនិយាយថា៖ ជនទាំងឡាយណា ដែលយកឈ្មោះ អិលឌីភី ហើយប្រើពាក្យអសុរស គឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ជននោះ។ ហើយថា៖បើបងប្អូនអ្នកគាំទ្រ"អិលឌីភី"ពិតជាស្រលាញ់ "អិលឌីភី"មែន ត្រូវតែបញ្ឈប់ការនិយាយពាក្យអសុរសទៅ បងប្អូនដែលមិនទាន់គាំទ្របក្ស"អិលឌីភី" ព្រោះការនិយាយពាក្យអសុរសមិនត្រឹមតែបាត់បង់តម្លៃផ្ទាល់ខ្លួនយើងនោះទេ ថែមទាំងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់បងប្អូន"អិលឌីភី"ដទៃទៀត ហើយក៏រឹតតែប៉ះពាល់ដល់ប្រជាប្រិយភាពរបស់"អិលឌីភី"ផងដែរ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ បញ្ហាអសីលធម៌នេះគឺ មិនមែនគ្រាន់តែជាកំហុស(អាចថាដោយអចេតនា)របស់គណបក្ស"អិលឌីភី"ប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាកំហុសរបស់ អាណាព្យាបាល(រួមទាំងញាតិសន្តាន)យុវជនទាំងនោះ បងប្អូនជនរូមជាតិខ្មែរ និងរាជរដ្ឋាភិបាល (ក្រសួងព័ត៌មាន ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងវប្បធម៌)ផងដែរ។
ទី១) កំហុសរបស់អាណាព្យាបាលគឺត្រង់ថា៖ មិនបានសង្កេតមើលពីសកម្មភាពនិយាយស្តី និងសកម្មភាពចូលរួមកិច្ចការសង្គម ហើយធ្វើការស្តីប្រដៅ បើឃើញខុសឆ្គងដល់យុវជន ដែលជាកូន ជាចៅរបស់យើង។ ជាពិសេសបើពួកគេមានការសេពគប់ជាមួយយុវជន ឬក្រុម ដែលមានការនិយាយស្តីគ្មានសីលធម៌ជាដើម។
ទី២) កំហុសបងប្អូនជនរួមជាតិរបស់យើង ត្រង់ថា៖ ពេលឃើញពួកគាត់និយាយពាក្យអសុរសហើយ គឺ មិនឆ្លើយតបដោយពាក្យមានសុជីវធម៌វិញនោះទេ គឺបែរជាប្រើពាក្យអសុរសបកទៅវិញ។ដូច្នេះហើយ បានជាគាត់និយាយថា៖ ជេរមនុស្ស ដែលគួរជេរ។ នេះគេហៅថា យកកំហឹងទល់កំហល់។ ជាធម្មតាយើងសង្កេតឃើញថា ភាគច្រើនយុវជនគាំទ្របក្ស"អិលឌីភី" មានអាយុមិនដល់៣០នោះទេ។ អាយុនេះយើងអាចនិយាយបានថាជាអាយុឈាមរាវ អាងកាប់អាងចាក់។តាមចិត្តសាស្ត្រ អ្នកក្នុងអាយុនេះមិនអាចប្រើ«កំហឹងទល់កំហល់នោះទេ» បើមិនអ៊ីចឹងគឺ ដូចក្របីឃើញដើមចេក!
តាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ ដែលធ្លាប់ពិភាក្សាជាមួយយុវជនទាំងនោះ គឺមិនមែនពួកគាត់អត់ស្តាប់ហេតុផលទេ តែមកពីពួកគាត់ទទួលរងមតិរិះគន់បែបវាយប្រហារ បែបផ្ចាញ់ផ្ចាល ទើបពួកគាត់ប្រតិកម្មវិញយ៉ាងដូច្នេះ ជាពិសេសគឺ មតិរិះគន់មកពីអ្នកគាំទ្រគណបក្សប្រឆាំង(គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ)។ ដូច្នេះ បើបងប្អូនជនរួមជាតិគិតគូរដល់វប្បធម៌សីលធម៌សង្គម សូមពិចារណាពីវិធីសាស្ត្រប្រតិកម្មទៅយុវជនទាំងនោះផង។ បើធ្វើជាកុំរវល់ល្អជាងការឆ្លើយតបដោយរបៀបផ្ចាញ់ផ្ចាល។
ទី៣)អ្នកដែលគួរបន្ទោសបន្ទាប់គឺ រដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសគឺ ក្រសួងព័ត៌មាន ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងវប្បធម៌។ មិនគួរមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយុវជនទាំងនោះទេ។ គួរតែមានវិធានការណ៍ឬ ចេញសេចក្តីណែនាំដល់មេដឹកនាំបក្ស"អីលឌីភី" ឱ្យពង្រឹងសីលធម៌នៃការនិយាយស្តីរបស់អ្នកគាំទ្រខ្លួន។
អ្វីដែលខ្ញុំ និងបងប្អូនខ្មែរបារម្ភនោះ គឺការប្រើពាក្យអសុរសទាំងនោះ អាចក្លាយទៅជាវប្បធម៌មួយ ហើយ សាបព្រោះឥទ្ធិពលដល់យុវជនទូទៅក្នុងសង្គមធ្វើឱ្យសីលធម៌សង្គមកាន់តែធ្លាក់ចុះ។ ក្នុងសង្គមប្រទេសណាក៏ដោយ ពលរដ្ឋនិង ថ្នាក់ដឹកនាំប្រទេសនោះពិតជាមានមោទនភាពខ្លាំងណាស់ បើមានយុវជន ដែលជាទំពាំងស្នងឫស្សីមានភាពក្លាហានមោះមុត ហ៊ានប្រឈមមុខ ចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម។
តែផ្ទុយទៅវិញ វាពិតជាការឱ្យព្រួយបារម្ភខ្លាំងណាស់បើសិនជាយុវជន(អាចថាមួយភាគតូច) ខ្វះសីលធម៌ក្នុងការនិយាយស្តី ហើយប្រើតែពាក្យអសុរស។
បើមិនមានវិធានការណ៍ទប់ស្កាត់ជាបន្ទាន់ទេ ការនិយាយស្តីបែបអសីលធម៌នេះនឹងក្លាយទៅជាមនោគន៍វិជ្ជា ដែលដឹកនាំយុវជនឱ្យក្លាយទៅជាក្រុម «ជ្រុលនិយម និងដាច់ខាតនិយម» ដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រទេសជាតិនៅថ្ងៃក្រោយ។
បើមានការខុសឆ្គង ឬលើសខ្វះអ្វី សូមមេត្តាអភ័យទោស។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com