ជាតិ
សង្គមជាតិ
×![]()
ដោយ: ខន ចំប៉ា
អង្គការលីកាដូ នៅថ្ងៃទី២៦ឧសភានេះបានចេញផ្សាយរបាយការណ៍មួយដែលមានចំណងជើងថា «ម្តាយនៅក្នុងពន្ធនាគារ៖ផលប៉ះពាល់នៃការឃុំខ្លួនស្ត្រី និងកូនរបស់អ្នកទាំងនោះ» ។ ការចេញផ្សាយរបាយការណ៍នេះ គឺដើម្បីបង្កើនការយល់ដឹងអំពីផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានយ៉ាងខ្លាំងអាច ធ្លាក់ទៅលើកូនៗ ដោយសារតែការឃុំខ្លួនម្តាយនៅក្នុងពន្ធនាគារ។
«ម្តាយនៅក្នុងពន្ធនាគារ៖ផលប៉ះពាល់នៃការឃុំខ្លួនស្ត្រី និងកូនរបស់អ្នកទាំងនោះ» គឺជាចំណងជើង នៃរបាយការណ៍កម្រាស២៨ទំព័រ របស់អង្គការលីកាដូ ដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី២៦ឧសភានេះ។
បើយោងតាមរបាយការណ៍នេះ កុមារគឺជនរងគ្រោះខ្លាំងជាងគេ នៅពេលដែលម្តាយរបស់ពួកគេ ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់ពន្ធនាគារ និងត្រូវបំបែកចេញពីម្តាយ។ ផលវិបាកផ្នែកចិត្តសាស្ត្រ និងការលូតលាស់កូនរបស់នាង និងមានភាពធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងរយៈពេលវែង។ ការអប់រំ និងសុខភាពរបស់កុមារ ស្ទើរតែទទួលរងផលប៉ះពាល់ជាដរាប ហើយបងប្អូនបង្កើតតែងតែត្រូវបានបំបែកចេញពីគ្នា។ ប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងរវាងម្តាយ និងកូន កង្វះការថែរទាំសុខភាព ផលប៉ះពាល់ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គមរបស់កុមារជាដើម។
លោកស្រី ពុង ឈីវកេក ប្រធានអង្គការលីកាដូ បានមានប្រសាសន៍ថា៖«ជារៀងរាល់ឆ្នាំកុមាររាប់រយនាក់ត្រូវបានបំបែកចេញពីម្តាយរបស់ខ្លួន ដោយមិនមានមូលហេតុសមរម្យទាល់តែសោះ ហើយជាលទ្ធផលជីវិតរបស់ក្មេងៗទាំងនោះកាន់តែធ្លាក់ដុនដាប»។
បើតាមលីកាដូ អាជ្ញាធរនានា ជាពិសេសចៅក្រម និងព្រះរាជអាជ្ញាធរមួយចំនួន អាចធ្វើឲ្យកុមារជាច្រើននាក់ល្អប្រសើរ ដោយគ្រាន់តែអនុវត្តន៍ទៅតាមនីតិវិធីច្បាប់ដែលមានស្រាប់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីកាត់បន្ថយចំនួនម្តាយដែលត្រូវបានឃុំខ្លួន នៅក្នុងពន្ធនាគារ ដោយមិនមានភាពចាំបាច់។
អង្គការលីកាដូបានរកឃើញថា មានស្ត្រីជាច្រើនត្រូវបានឃុំខ្លួនដោយគ្មានភាពចាំបាច់ ខណៈដែលការអនុវត្តជម្រើសផ្សេងក្រៅពីការឃុំខ្លួនជាបណ្តោះអាសន្ន និងការដាក់ទោសនានាដែលចាំបាច់ជាប់ពន្ធនាគារមានភាពយឺតយ៉ាវ។
អង្គការលីកាដូ បានជួបសម្ភាសន៍ជាមួយម្តាយដែលកំពុងជាប់ពន្ធនាគារ និងទើបលើកលែងទោសថ្មីៗ ចំនួន៩៦នាក់ ហើយលីកាដូបានរកឃើញថា ១០០ភាគរយនៃស្ត្រីទាំងនោះត្រូវ គេដាក់ឲ្យជាប់ឃុំជាបណ្តោះអាសន្នមុនសវនការ។ លីកាដូបានរកឃើញទៀតថា ៩៧ភាគរយមិនដែលជាប់ពន្ធនាការពីមុនមកទាល់តែសោះ ៩៤ភាគរយនៃគ្រួសារត្រូវបង់ប្រាក់សម្រាប់ការសួរសុខទុក្ខក្នុងពន្ធនាគារ ៧០ភាគរយគ្នានមេធាវីការពារ ៥៦ភាគរយត្រូវបានចោទប្រកាន់ ឬកាត់ទោសទាក់ទងនឹងគ្រឿងញៀន និង៣២ភាគរយ មិនដែលមានកូនមកសុខទុក្ខទាល់តែសោះ។
សូមរំលឹកថា កាលពីខែមីនា និងខែមេសា កន្លងទៅ ព្រះរាជទានលើកលែងទោសដល់មានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីមានកូនតូចជាច្រើននាក់ដែលនៅជាមួយក្នុងពន្ធនាគារ ដែលអនុញាតឲ្យកុមារជាច្រើននាក់បានរស់នៅក្រៅពន្ធនាគារ។
ប៉ុន្តែបើទោះបីជាមានការលើកលែងទោសកាលពីពេលថ្មីៗនេះក៏ដោយ អ្នកស្រី នូ សំអន អ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោងពន្ធនាគារនៃអង្គការលីកាដូ មានប្រសាសន៍ថា ៖« ការលើកលែងទោសជារៀងរាល់ឆ្នាំនេះ មិនមែនជាដំណោះស្រាយរយៈពេលវែងនិងស្ថិតស្ថេរនោះទេ។ ជំនួសឲ្យការលើកលែងទោស គឺត្រូវផ្លាស់ប្តូរប្រព័ន្ធមួយចំនួន ជាពិសេសនៅក្នុងប្រព័ន្ធនីតិវិធីតុលាការ»។
អង្គការលីកាដូ បានលើកឡើងថា ប្រព័ន្ធនៃការអនុញាតឲ្យសួរសុខទុក្ខអ្នកជាប់ពន្ធនាគារនៅកម្ពុជា ត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរជាបន្ទាន់ ដើម្បីអនុញាតឲ្យកុមារបានទៅសួរសុខទុក្ខម្តាយបានទៀងទាត់ និងមានឯកជនភាពឲ្យបានកាន់តែច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន ដោយមិនចាំបាច់ឲ្យមានការរឹតត្បិតលើការប៉ះពាល់រាងកាយរវាងអ្នកទាំងពីរនោះទេ។ លីកាដូ ក៏ស្នើសុំដោយទទូចទៅដល់អាជ្ញាធរ ឲ្យពិចារណាលើផលប៉ះពាល់នៃការដាក់ម្តាយក្នុងពន្ធនាគារ ដែលមានកូនរស់នៅក្រៅពន្ធនាគារ និងពិចារណាលើជំរើសផ្សេងក្រៅពីការឃុំខ្លួនក្រុមអាទិភាពទាំងនេះ៕
«ម្តាយនៅក្នុងពន្ធនាគារ៖ផលប៉ះពាល់នៃការឃុំខ្លួនស្ត្រី និងកូនរបស់អ្នកទាំងនោះ» គឺជាចំណងជើង នៃរបាយការណ៍កម្រាស២៨ទំព័រ របស់អង្គការលីកាដូ ដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី២៦ឧសភានេះ។
បើយោងតាមរបាយការណ៍នេះ កុមារគឺជនរងគ្រោះខ្លាំងជាងគេ នៅពេលដែលម្តាយរបស់ពួកគេ ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់ពន្ធនាគារ និងត្រូវបំបែកចេញពីម្តាយ។ ផលវិបាកផ្នែកចិត្តសាស្ត្រ និងការលូតលាស់កូនរបស់នាង និងមានភាពធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងរយៈពេលវែង។ ការអប់រំ និងសុខភាពរបស់កុមារ ស្ទើរតែទទួលរងផលប៉ះពាល់ជាដរាប ហើយបងប្អូនបង្កើតតែងតែត្រូវបានបំបែកចេញពីគ្នា។ ប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងរវាងម្តាយ និងកូន កង្វះការថែរទាំសុខភាព ផលប៉ះពាល់ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គមរបស់កុមារជាដើម។
លោកស្រី ពុង ឈីវកេក ប្រធានអង្គការលីកាដូ បានមានប្រសាសន៍ថា៖«ជារៀងរាល់ឆ្នាំកុមាររាប់រយនាក់ត្រូវបានបំបែកចេញពីម្តាយរបស់ខ្លួន ដោយមិនមានមូលហេតុសមរម្យទាល់តែសោះ ហើយជាលទ្ធផលជីវិតរបស់ក្មេងៗទាំងនោះកាន់តែធ្លាក់ដុនដាប»។
បើតាមលីកាដូ អាជ្ញាធរនានា ជាពិសេសចៅក្រម និងព្រះរាជអាជ្ញាធរមួយចំនួន អាចធ្វើឲ្យកុមារជាច្រើននាក់ល្អប្រសើរ ដោយគ្រាន់តែអនុវត្តន៍ទៅតាមនីតិវិធីច្បាប់ដែលមានស្រាប់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីកាត់បន្ថយចំនួនម្តាយដែលត្រូវបានឃុំខ្លួន នៅក្នុងពន្ធនាគារ ដោយមិនមានភាពចាំបាច់។
អង្គការលីកាដូបានរកឃើញថា មានស្ត្រីជាច្រើនត្រូវបានឃុំខ្លួនដោយគ្មានភាពចាំបាច់ ខណៈដែលការអនុវត្តជម្រើសផ្សេងក្រៅពីការឃុំខ្លួនជាបណ្តោះអាសន្ន និងការដាក់ទោសនានាដែលចាំបាច់ជាប់ពន្ធនាគារមានភាពយឺតយ៉ាវ។
អង្គការលីកាដូ បានជួបសម្ភាសន៍ជាមួយម្តាយដែលកំពុងជាប់ពន្ធនាគារ និងទើបលើកលែងទោសថ្មីៗ ចំនួន៩៦នាក់ ហើយលីកាដូបានរកឃើញថា ១០០ភាគរយនៃស្ត្រីទាំងនោះត្រូវ គេដាក់ឲ្យជាប់ឃុំជាបណ្តោះអាសន្នមុនសវនការ។ លីកាដូបានរកឃើញទៀតថា ៩៧ភាគរយមិនដែលជាប់ពន្ធនាការពីមុនមកទាល់តែសោះ ៩៤ភាគរយនៃគ្រួសារត្រូវបង់ប្រាក់សម្រាប់ការសួរសុខទុក្ខក្នុងពន្ធនាគារ ៧០ភាគរយគ្នានមេធាវីការពារ ៥៦ភាគរយត្រូវបានចោទប្រកាន់ ឬកាត់ទោសទាក់ទងនឹងគ្រឿងញៀន និង៣២ភាគរយ មិនដែលមានកូនមកសុខទុក្ខទាល់តែសោះ។
សូមរំលឹកថា កាលពីខែមីនា និងខែមេសា កន្លងទៅ ព្រះរាជទានលើកលែងទោសដល់មានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីមានកូនតូចជាច្រើននាក់ដែលនៅជាមួយក្នុងពន្ធនាគារ ដែលអនុញាតឲ្យកុមារជាច្រើននាក់បានរស់នៅក្រៅពន្ធនាគារ។
ប៉ុន្តែបើទោះបីជាមានការលើកលែងទោសកាលពីពេលថ្មីៗនេះក៏ដោយ អ្នកស្រី នូ សំអន អ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោងពន្ធនាគារនៃអង្គការលីកាដូ មានប្រសាសន៍ថា ៖« ការលើកលែងទោសជារៀងរាល់ឆ្នាំនេះ មិនមែនជាដំណោះស្រាយរយៈពេលវែងនិងស្ថិតស្ថេរនោះទេ។ ជំនួសឲ្យការលើកលែងទោស គឺត្រូវផ្លាស់ប្តូរប្រព័ន្ធមួយចំនួន ជាពិសេសនៅក្នុងប្រព័ន្ធនីតិវិធីតុលាការ»។
អង្គការលីកាដូ បានលើកឡើងថា ប្រព័ន្ធនៃការអនុញាតឲ្យសួរសុខទុក្ខអ្នកជាប់ពន្ធនាគារនៅកម្ពុជា ត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរជាបន្ទាន់ ដើម្បីអនុញាតឲ្យកុមារបានទៅសួរសុខទុក្ខម្តាយបានទៀងទាត់ និងមានឯកជនភាពឲ្យបានកាន់តែច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន ដោយមិនចាំបាច់ឲ្យមានការរឹតត្បិតលើការប៉ះពាល់រាងកាយរវាងអ្នកទាំងពីរនោះទេ។ លីកាដូ ក៏ស្នើសុំដោយទទូចទៅដល់អាជ្ញាធរ ឲ្យពិចារណាលើផលប៉ះពាល់នៃការដាក់ម្តាយក្នុងពន្ធនាគារ ដែលមានកូនរស់នៅក្រៅពន្ធនាគារ និងពិចារណាលើជំរើសផ្សេងក្រៅពីការឃុំខ្លួនក្រុមអាទិភាពទាំងនេះ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«នាំអាត» និង«នាំអាទិ៍»មួយណាត្រឹមត្រូវ?
1 សប្តាហ៍
