ចាប់ពីថ្ងៃទី៣ខែសីហា លោក លូ ម៉េង មេចុងភៅដ៏ល្បីរបស់កម្ពុជា ត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជាប្រធានក្រុមការងារនៃវិស័យឯកជន និងរដ្ឋាភិបាល ផ្នែកទេសចរណ៍។ លោក លូ ម៉េង ថ្លែងថា លោកមិនសូវបារម្ភអំពីការទទួលខុសត្រូវលើការងារនេះប៉ុន្មានទេ ពីព្រោះលោកមានក្រុមការងារដែលត្រូវចូលរួមធ្វើឲ្យវិស័យទេសចរណ៍កាន់តែរីកច្រើននៅកម្ពុជា។ នៅក្នុងអាណត្តិលោកជាសហប្រធានជាមួយតំណាងរដ្ឋាភិបាលក្នុងក្រុមការងារទេសចរណ៍នេះ លោកបានរកឃើញការងារអាទិភាពមួយចំនួន ដូចជាការ ផ្សព្វផ្សាយគុណភាពទេសចរណ៍របស់កម្ពុជាទៅក្នុងពិភពលោក រៀបចំព្រឹត្តិការណ៍អន្តរជាតិប្រចាំខែសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាដើម។
សូមអានបទសម្ភាសន៍លំអិតរវាងលោក លូ ម៉េង និងលោក លាង ដឺលុច និពន្ធនាយកសារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិកថ្មីៗ ៖
លោក លាង ដឺលុច៖ ចាប់ពីដើមខែសីហានេះមក លោកដែលជាមេចុងភៅដ៏ល្បីប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា ហើយជាម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានជាតិ និងអន្តរជាតិចំនួន១២ផងនោះ បានក្លាយទៅជាប្រធានក្រុមការងារនៃវិស័យឯកជន និងរដ្ឋាភិបាល ផ្នែកទេសចរណ៍ ដែលជាតួនាទីដ៏សំខាន់មួយ។ តើលោកមានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះតួនាទីនេះ?
លោក លូ ម៉េង៖ ជាការពិត នេះជាការចូលរួមដ៏សំខាន់មួយក្នុងវិស័យទេសចរណ៍។ តំណែងនេះមិនស្រណុកទេ។ តែក៏មិនពិបាកដែរ។ អ្វីដែលខ្ញុំមានថ្ងៃនេះ ក៏ដោយសារតែមានការចូលរួមគាំទ្រ និងការលើកទឹកចិត្តពីមិត្តភក្តិ និងសមាគមនានាដែលធ្វើការក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នេះទាំងអស់គ្នាដូចជា សហព័ន្ធទេសចរណ៍កម្ពុជា សមាគមសណ្ឋាគារកម្ពុជា សមាគមទេសចរណ៍អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកកម្ពុជា សហព័ន្ធចុងភៅ សមាគមភោជនីយដ្ឋានកម្ពុជា និង Eurocham ជាដើម។ អ្វីដែលសំខាន់ គឺថានៅពេលនេះ អ្នកទាំងអស់គ្នាមិនចេះតែនិយាយទេ តែពួកគេធ្វើតែម្តង។ ពួកគេមានគំនិតល្អៗច្រើន ហើយដោះស្រាយបញ្ហារួមគ្នាជាមួយទេសចរណ៍។ ត្រង់នេះហើយដែលលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ។ យើងនៅលើទូកតែមួយ យើងបានរួមគ្នាធ្វើការងារទាំងអស់គ្នា។
លោក លាង ដឺលុច៖ តាមពិតម្ហូបអាហារក៏ជាផ្នែកមួយនៃសេវាទេសចរណ៍ដែរ។ ហើយដោយសារតែលោកគឺជាចុងភៅដ៏ល្បីម្នាក់របស់កម្ពុជាផង ខ្ញុំចង់ដឹងថា តើកន្លងមកកម្ពុជាធ្លាប់បានធ្វើយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយម្ហូបអាហារខ្មែរ ដើម្បីទាក់ទាញទេសចរណ៍ ដូចប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ប្រទេសថៃ បានធ្វើដែរឬទេ?
លោក លូ ម៉េង៖ ដំបូងខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា ការយកម្ហូបធ្វើជាឧបករណ៍ទាក់ទាញទេសចរណ៍មិនមែនជារឿងថ្មីរបស់ពិភពលោកទេ។ នៅប្រទេសបារាំង គេមាន Food Tourism។ មានន័យថា ទេសចរអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងណា អ្នកធំយ៉ាងណា ឬក៏អ្នកដែលមានលុយតិចបំផុត ក៏ត្រូវអាហារមួយថ្ងៃ៣ពេលដូចគ្នា។ ប្រសិនបើយើងគ្មានម្ហូបដ៏ល្អសម្រាប់ទេសចរទេ នៅពេលពួកគេត្រឡប់ទៅវិញ ពួកគេមិនមានអនុស្សាវរីយ៍ ឬការចងចាំអ្វីនោះទេ។ ក្នុងន័យនេះមានន័យថា ម្ហូបខ្មែរយើងផ្សព្វផ្សាយហើយ ប៉ុន្តែគេមិនអាចបរិភោគម្ហូបខ្មែររហូតនោះទេ។ គេត្រូវតែនឹកឃើញម្ហូបរបស់ពួកគេវិញ។ ដូច្នេះត្រង់នេះហើយ ដែលយើងត្រូវមានម្ហូបរបស់ពួកគេដ៏ល្អ។ ពេលនោះគេនឹងនិយាយថា គេមកធ្វើទេសចរណ៍នៅកម្ពុជាមែន ប៉ុន្តែគេអាចបរិភោគម្ហូបដូចនៅផ្ទះពួកគេដែរ។ ពួកគេមិននឹកផ្ទះឡើយ។
លោក លាង ដឺលុច៖ ចុះតើកម្ពុជាមានសេវាអាហារគ្រប់គ្រាន់ គ្រប់កន្លែងសម្រាប់ទេសចរណ៍ហើយឬនៅ?
លោក លូ ម៉េង៖ នៅសៀមរាប ភ្នំពេញ ក្រុងព្រះសីហនុ កំពត កែប កោះកុង ខេត្តទាំងអស់នេះ មិនមានបញ្ហាខាងសេវាអាហារ។ តែកន្លែងផ្សេងៗទៀត មានអាហារល្អៗដែរ តែពួកយើងខាងវិស័យឯកជនអត់ទាន់បានទៅចងក្រងរួមគ្នា បង្កើតទីតាំងណាមានអាហារសុខភាពល្អពិតប្រាកដ។ ហើយយើងត្រូវនិយាយអំពីតម្លៃសមរម្យ មិនថ្លៃពេក ឬមិនថោកពេក។ បើថោកពេក វាអាចឲ្យអាហារមានគុណភាពធ្លាក់ចុះ ប៉ះពាល់សុខភាពទេសចរណ៍។ នេះក៏ជាបញ្ហាសម្រាប់ទេសចរដែរ។
លោក លាង ដឺលុច៖ ឥឡូវនេះខ្ញុំត្រឡប់មកនិយាយអំពីផែនការងារ និងយុទ្ធសាស្ត្ររួមក្នុងការងារជំរុញវិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជា ដែលោកនឹងត្រូវធ្វើការងារជាមួយរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងទេសចរណ៍ គឺលោក ថោង ខុន។ តើអ្វីខ្លះជាការងារអាទិភាព ដែលលោកត្រូវផ្តោតសំខាន់?
លោក លូ ម៉េង៖ យើងបានប្រជុំគ្នាច្រើនលើកហើយ ហើយយើងរកឃើញការងារសំខាន់ៗមួយចំនួនដែលយើងត្រូវផ្តោត។ ទីមួយ គឺ Promotion និង Marketing។ មានន័យថា យើងត្រូវផ្សព្វផ្សាយអំពីកម្ពុជា អំពីគុណភាពវិស័យទេសចរណ៍របស់កម្ពុជា។ ទីពីរ ត្រូវធ្វើបង្កើតសាលា Academy ទេសចរណ៍។ ទី៣ យើងនឹងស្នើសុំឲ្យឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រី ថោង ខុន ប្រមូលក្រសួង ៦ ឬ ៧ ដែលមានមតិល្អៗ ដើម្បីចងក្រងជាកម្មវិធីសកម្មភាពប្រចាំឆ្នាំ២០១៦ ។ រាល់ខែត្រូវរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ជាខ្នាតអន្តរជាតិ។ ដូច្នេះភ្នាក់ងារទេសចរណ៍ត្រូវផ្សព្វផ្សាយពី៦ខែ ទៅ១ឆ្នាំមុន ដើម្បីទេសចរមានពេលត្រៀម។ មិនមែនថាកន្លងមក ពួកយើងមិនធ្វើនោះ។ តែយើងធ្វើផ្សព្វផ្សាយដូចខ្លីពេក ដូច្នេះភ្ញៀវបរទេសត្រៀមខ្លួនមិនទាន់។
លោក លាង ដឺលុច៖ ទាក់ទងនឹងការផ្តល់សេវាទេសចរណ៍នេះ នៅកម្ពុជាវាហាក់មានបញ្ហាមួយដែលមិនទាន់ត្រូវបានដោះស្រាយ នោះគឺដាក់តម្លៃផ្សេងគ្នាសម្រាប់អ្នកទេសចរខ្មែរ និងអ្នកទេសចរជាជនបរទេស។ ឧទាហរណ៍សាមញ្ញមួយនៅកន្លែងម៉ាស្សាដោយត្រី។ ទេសចរខ្មែរបង់តែ១ដុល្លារ ប៉ុន្តែជនបរទេសត្រូវ២ដុល្លារ ឬ៣ដុល្លារ។ មានទេសចរបរទេសច្រើនបានរអ៊ូរទាំរឿងនេះ។ លោកយល់យ៉ាងណាដែរ?
លោក លូ ម៉េង៖ នេះជារឿងថ្មីសម្រាប់ខ្ញុំ។ ចំពោះខ្ញុំ យើងមិនត្រូវបែងចែកយ៉ាងដូច្នេះទេ។ យើងត្រូវទទួលស្វាគមន៍អ្នកទេសចរឲ្យល្អដូចៗគ្នា។ ប៉ុន្តែបញ្ហានេះ ខ្ញុំរឿងតូចតាចទេ ដែលខាងអាជ្ញាធរ ឬរដ្ឋាភិបាលអាចដោះស្រាយបាន។ ទុកឲ្យកពួកគេខ្ញុំគិតគូររឿងធំៗ ដូចជារឿងនាំទេចរណ៍ឲ្យមកកម្ពុជាឲ្យកាន់តែច្រើន រឿងបង្កើតសាលាទេសចរណ៍ ជាដើម។
លោក លាង ដឺលុច៖ សំណួរចុងក្រោយសម្រាប់លោក លូ ម៉េង។ តើលោកមានសុទិដ្ឋិនិយមយ៉ាងណាខ្លះ ឬក៏សង្ឃឹមថានឹងសម្រេចកិច្ចការអ្វីខ្លះ ក្នុងអាណត្តិលោកជាសហប្រធានក្រុមការងារ វិស័យឯកជន-រដ្ឋាភិបាលផ្នែកទេសចរណ៍នៅពេលនេះ?
លោក លូ ម៉េង៖ ខ្ញុំសំណូមពរឲ្យរដ្ឋាភិបាលមើលវិស័យទេសចរណ៍ជាផ្នែកសំខាន់មួយ។ ទេសចរណ៍មិននាំចំណូលធំដល់កម្ពុជាទេ តែវាជាការបង្ហាញមុខមាត់របស់ប្រទេសយើង វាBrandingប្រទេសយើង វាធ្វើ marketing ពីប្រទេសយើងទៅក្នុងពិភពលោក។ អ្នកធ្វើការក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ក៏ល្អដែរ។ ពួកគេមានឱកាសរៀនសូត្រជំនាញ រៀនភាសាបរទេសជាច្រើន ធ្វើឲ្យពួកគេមានអនាគតល្អៗ ៕