អត្ថបទពាណិជ្ជកម្ម
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
តាមស្ថិតិចុងក្រោយពីអង្គការសុខភាពពិភពលោកGLOBOCAN២០១២ ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ជាជំងឺមហារីកទី៣ ដែលកើតញឹកញាប់បំផុតក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកទាំងអស់នៅលើពិភពលោក។ ដោយឡែកនៅប្រទេសកម្ពុជា ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺជាជំងឺមហារីកទី៥ ដែលកើតញឹកញាប់ជាងគេបន្ទាប់ ពីជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ថ្លើម សុដន់ និងសួត ដែលនៅក្នុងនោះមានករណីថ្មីជាង៨០០នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ ហើយចំនួននេះគឺចេះតែមានកំណើនឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ មហារីកពោះវៀនធំនេះជា ជំងឺដ៏កាចសាហាវមួយដែលកើតមានទាំងលើស្ត្រី និងបុរស។
ការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រនៅតាមបណ្តាប្រទេសជាច្រើនបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ជាង៩៥ភាគរយនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺកើតមាននៅលើមនុស្សចាស់ដែលមានអាយុច្រើនជាង ៥០ឆ្នាំ។ ដោយឡែកបើតាមការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវត្តីវេជ្ជសាស្ត្រ ប្រចាំតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក ដែលមានឈ្មោះថា Asian Pacific Journal of Cancer Prevention បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា នៅប្រទេសកម្ពុជា ចំនួនអ្នកកើតជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅអាយុក្មេងជាង៤០ឆ្នាំ គឺមានអាត្រាខ្ពស់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ហើយអត្រានេះគឺខ្ពស់ជាងអត្រានៅប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ដល់ទៅ ៤ ដង។ នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវដដែលនេះ វេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ដែលជាប្រធានផ្នែកវិភាគកោសិកាមហារីក នៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានបញ្ជាក់ថាប្រហែល ៣០ភាគរយ នៃអ្នកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅកម្ពុជា គឺសុទ្ធតែជាបុគ្គលដែលមានអាយុក្រោម ៤០ ឆ្នាំ ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតបន្ថែមថា នៅប្រទេសកម្ពុជាមានអ្នកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំវ័យក្មេងជាច្រើន ព្រមទាំងគ្រូពេទ្យទូទៅមួយចំនួនផងដែរ ដែលពុំបានចាប់អារម្មណ៍ពីរោគសញ្ញាដំបូង នៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនេះ ដោយសារពួកគាត់គិតថាជំងឺនេះកើត មានតែនៅលើមនុស្សចាស់តែប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាមូលហេតុសំខាន់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំមួយចំនួនស្លាប់ទាំងមិនដឹងថាខ្លួនកើតមានជំងឺនេះ និងមួយចំនួនទៀតមកទទួលការព្យាបាល នៅក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបច្ចុប្បន្ននេះនៅមិនទាន់មានបច្ចេកទេសវិទ្យាសាស្ត្រណាអាចព្យាបាលបាននៅឡើយ។
រោគសញ្ញាសំខាន់ៗនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំមានដូចជា៖ ការធ្លាក់ឈាមពេលបន្ទោរបង់លាមក ការទល់ផ្លូវលាមកញឹកញាប់ ឬយូរអង្វែង និងការស្រកទម្ងន់ច្រើនខុសធម្មតា ជាដើម។ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតបានបំភ្លឺថា មានកត្តាហានិភ័យមួយចំនួន ដែលចូលរួមចំណែកធ្វើឲ្យកើតមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ដែលក្នុងនោះរួមមាន ការបរិភោគគ្រឿងស្រវឹង ការបរិភោគជាប្រចាំនូវសាច់ក្រហម ដូចជាសាច់គោ សាច់ជ្រូក សាច់ជាម និងសាច់ចម្រាញ់ ដូចជាសាច់ក្រក សាច់ហ្សាំប៊ុង humburger និងសាច់កំប៉ុង ក្នុងបរិមាណច្រើនជាពិសេសដោយវិធីដុត ឬបំពង។
កត្តាហានិភ័យ ដែលគួរឲ្យបារម្ភជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺការមានបងប្អូន ឬឪពុក ម្តាយបង្កើត ធ្លាប់មានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ មហារីកក្រពះ មហារីកស្បូន និងមហារីកដៃស្បូន ពីព្រោះថាប្រហែល ៥ភាគរយ ទៅ ១០ភាគរយ នៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺជាមហារីកតំនពូជ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ និងការបរិភោគត្រី បន្លែ ផ្លែឈើ និងអាហារដែលមានជាតិ fiberច្រើន អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យ ក្នុងការកើតជំងឺមហារីកពោះវៀនធំបាន។
វិធីសាស្ត្រដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់បំផុត ក្នុងការបង្ការជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺការឆ្លុះពោះវៀនធំ (colonoscopy) រកដុំពកតូចៗហៅថា polyp ដែលជាឬសគល់ដំបូង នៃការកកើតជាដំបៅមហារីកពោះវៀនធំនេះ៕
(អត្ថបទពាណិជ្ជកម្ម)
ការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រនៅតាមបណ្តាប្រទេសជាច្រើនបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ជាង៩៥ភាគរយនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺកើតមាននៅលើមនុស្សចាស់ដែលមានអាយុច្រើនជាង ៥០ឆ្នាំ។ ដោយឡែកបើតាមការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវត្តីវេជ្ជសាស្ត្រ ប្រចាំតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក ដែលមានឈ្មោះថា Asian Pacific Journal of Cancer Prevention បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា នៅប្រទេសកម្ពុជា ចំនួនអ្នកកើតជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅអាយុក្មេងជាង៤០ឆ្នាំ គឺមានអាត្រាខ្ពស់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ហើយអត្រានេះគឺខ្ពស់ជាងអត្រានៅប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ដល់ទៅ ៤ ដង។ នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវដដែលនេះ វេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ដែលជាប្រធានផ្នែកវិភាគកោសិកាមហារីក នៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានបញ្ជាក់ថាប្រហែល ៣០ភាគរយ នៃអ្នកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅកម្ពុជា គឺសុទ្ធតែជាបុគ្គលដែលមានអាយុក្រោម ៤០ ឆ្នាំ ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតបន្ថែមថា នៅប្រទេសកម្ពុជាមានអ្នកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំវ័យក្មេងជាច្រើន ព្រមទាំងគ្រូពេទ្យទូទៅមួយចំនួនផងដែរ ដែលពុំបានចាប់អារម្មណ៍ពីរោគសញ្ញាដំបូង នៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនេះ ដោយសារពួកគាត់គិតថាជំងឺនេះកើត មានតែនៅលើមនុស្សចាស់តែប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាមូលហេតុសំខាន់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំមួយចំនួនស្លាប់ទាំងមិនដឹងថាខ្លួនកើតមានជំងឺនេះ និងមួយចំនួនទៀតមកទទួលការព្យាបាល នៅក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបច្ចុប្បន្ននេះនៅមិនទាន់មានបច្ចេកទេសវិទ្យាសាស្ត្រណាអាចព្យាបាលបាននៅឡើយ។
រោគសញ្ញាសំខាន់ៗនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំមានដូចជា៖ ការធ្លាក់ឈាមពេលបន្ទោរបង់លាមក ការទល់ផ្លូវលាមកញឹកញាប់ ឬយូរអង្វែង និងការស្រកទម្ងន់ច្រើនខុសធម្មតា ជាដើម។ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតបានបំភ្លឺថា មានកត្តាហានិភ័យមួយចំនួន ដែលចូលរួមចំណែកធ្វើឲ្យកើតមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ដែលក្នុងនោះរួមមាន ការបរិភោគគ្រឿងស្រវឹង ការបរិភោគជាប្រចាំនូវសាច់ក្រហម ដូចជាសាច់គោ សាច់ជ្រូក សាច់ជាម និងសាច់ចម្រាញ់ ដូចជាសាច់ក្រក សាច់ហ្សាំប៊ុង humburger និងសាច់កំប៉ុង ក្នុងបរិមាណច្រើនជាពិសេសដោយវិធីដុត ឬបំពង។
កត្តាហានិភ័យ ដែលគួរឲ្យបារម្ភជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺការមានបងប្អូន ឬឪពុក ម្តាយបង្កើត ធ្លាប់មានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ មហារីកក្រពះ មហារីកស្បូន និងមហារីកដៃស្បូន ពីព្រោះថាប្រហែល ៥ភាគរយ ទៅ ១០ភាគរយ នៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺជាមហារីកតំនពូជ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ និងការបរិភោគត្រី បន្លែ ផ្លែឈើ និងអាហារដែលមានជាតិ fiberច្រើន អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យ ក្នុងការកើតជំងឺមហារីកពោះវៀនធំបាន។
វិធីសាស្ត្រដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់បំផុត ក្នុងការបង្ការជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ គឺការឆ្លុះពោះវៀនធំ (colonoscopy) រកដុំពកតូចៗហៅថា polyp ដែលជាឬសគល់ដំបូង នៃការកកើតជាដំបៅមហារីកពោះវៀនធំនេះ៕
(អត្ថបទពាណិជ្ជកម្ម)
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 4 ថ្ងៃ
