ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ការរៀបចំសង្គមដើម្បីឲ្យក្លាយជារដ្ឋទំនើប ជឿនលឿនល្បីល្បាញ ទាំងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងនយោបាយ មានអ្នកដឹកនាំមួយចំនួនមានការកំណត់ ផ្សេងៗគ្នានៅក្នុងទស្សនវិស័យកសាងជាតិនោះ។ អ្នកដឹកនាំខ្លះថាគួរចាប់ផ្ដើមពីវិស័យសេដ្ឋកិច្ច អ្នកខ្លះថា រៀបចំប្រព័ន្ធនយោបាយ អ្នកខ្លះថាផ្ដើមពីវិស័យអប់រំ អ្នកខ្លះថាផ្ដើមពី ការគិតគូរសេចក្ដីស្រេកឃ្លានរបស់ប្រជាពលរដ្ឋជាមុន។
ការគិតបែបនោះគឺមិនមែនជាគំនិតដែលត្រូវនិយាយថាខុសឬត្រូវនោះទេ។ ព្រោះបរិបទនៃសង្គមវាមានស្ថានភាពខុសៗគ្នា ថាចំណាប់ផ្ដើមរបស់រដ្ឋត្រូវចាប់ផ្ដើមពីចំណុចណាមកមុន។ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងងាកទៅរកគំនិតរបស់ទស្សនវិទូល្បីៗមួយចំនួនធំដូចជា សូក្រាត ប្លាតុង អារីស្តូត ខុងជឺ និងទស្សនវិទូនានាជាច្រើនទៀត គឺឲ្យតម្លៃទៅលើការអប់រំមនុស្សខ្លាំងជាងអ្វីទាំងអស់ ដើម្បីយកជាជំហានដំបូងក្នុងការកសាងសង្គម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះសូម្បីនៅក្នុងទ្រឹស្ដីរបស់ព្រះពុទ្ធ ក៏ឲ្យតម្លៃលើការគិតគូរអំពីភាពអវិជ្ជារបស់មនុស្ស ដើម្បីកសាងមនុស្សម្នាក់ឲ្យកា្លយជាមនុស្សពិត។
ចំពោះការអប់រំមនុស្ស គឺជាជំហានដ៏សំខាន់ ដែលគេត្រូវគិតអំពីលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់មនុស្ស។ ព្រោះការអប់រំធ្វើឲ្យមនុស្សមានតម្លៃ មានសីលធម៌ថ្លៃថ្នូរល្អ កសាងឧត្តមគតិស្នេហាជាតិ និងកសាងឧត្តមភាពក្នុងនាមជាមនុស្ស ក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋមានតម្លៃមួយរូប។ ហើយការអប់រំ អាចធ្វើឲ្យមនុស្សមានបេះដូង ចិត្ត មនោគតិបរិសុទ្ធ មិនគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន តែមានការគិតជួយដល់អ្នកដ៏ទៃ ដល់សង្គម ដែលអ្វីទាំងនេះគឺចាប់ផ្តើមពីការអប់រំ។
ការអប់រំ ធ្វើឲ្យមនុស្សយល់ពីកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន ក្នុងការចូលរួមសកម្មភាព កសាងសង្គមដែលខ្លួនចង់បាន ចង់ឲ្យជាតិរឹងមាំ សង្គមសីលធម៌ សង្គមយុត្តិធម៌ សង្គមប្រជាធិបតេយ្យសេរី ដែលកត្តាទាំងនេះមិនអាចកើតមានឡើងដោយឯកឯងបាននោះទេ។
ជាក់ស្ដែងណាស់ នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ទទួលបានការអប់រំ គឺពុំមែនគ្រាន់តែលើយកតែទ្រឹស្ដី និងចំណេះដឹងមកនិយាយរិះគន់សង្គមប៉ុណ្ណោះនោះទេ។ ប៉ុន្តែការចូលរួមដោះស្រាយបញ្ហា និងកសាងសង្គម គឺជាបេសកកម្មដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ក្រុមបញ្ញវន្ត និងអ្នកសិក្សាគ្រប់រូប។ នៅក្នុងការរៀបចំសង្គមនោះទៀតសោត គ្រប់បញ្ញវន្តទាំងអស់ត្រូវតែមានផែនការកសាងជាតិឲ្យពិតប្រាកដ ដែលត្រូវអនុវត្តទៅតាមលំដាប់លំដោយ ច្បាស់លាស់ ដើម្បីបញ្ជៀសផលអវិជ្ជមានគ្រប់បែបយ៉ាង នឹងធ្វើឲ្យជាតិមានការរីកចម្រើនកាន់តែ ប្រសើរឡើង ប្រជាជនរស់នៅមានសង្ឃឹមរស់ខ្ពស់។ ហើយបញ្ញវន្តមិនត្រូវគិតថា ជាតិទន់ជ្រាយ ប្រជាជនល្ងង់ រដ្ឋគ្មានសមត្ថភាព ក្នុងការកសាងជាតិ ទាំងខ្លួនឯង ក្នុងនាមជាបញ្ញវន្តមួយរូបបានតែទ្រឹស្ដី ស្ដីបន្ទោសគេ តែការប្រតិបត្តិជាក់ស្ដែងដោយខ្លួនឯង មិនអាចធ្វើបានផង៕
ការគិតបែបនោះគឺមិនមែនជាគំនិតដែលត្រូវនិយាយថាខុសឬត្រូវនោះទេ។ ព្រោះបរិបទនៃសង្គមវាមានស្ថានភាពខុសៗគ្នា ថាចំណាប់ផ្ដើមរបស់រដ្ឋត្រូវចាប់ផ្ដើមពីចំណុចណាមកមុន។ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងងាកទៅរកគំនិតរបស់ទស្សនវិទូល្បីៗមួយចំនួនធំដូចជា សូក្រាត ប្លាតុង អារីស្តូត ខុងជឺ និងទស្សនវិទូនានាជាច្រើនទៀត គឺឲ្យតម្លៃទៅលើការអប់រំមនុស្សខ្លាំងជាងអ្វីទាំងអស់ ដើម្បីយកជាជំហានដំបូងក្នុងការកសាងសង្គម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះសូម្បីនៅក្នុងទ្រឹស្ដីរបស់ព្រះពុទ្ធ ក៏ឲ្យតម្លៃលើការគិតគូរអំពីភាពអវិជ្ជារបស់មនុស្ស ដើម្បីកសាងមនុស្សម្នាក់ឲ្យកា្លយជាមនុស្សពិត។
ចំពោះការអប់រំមនុស្ស គឺជាជំហានដ៏សំខាន់ ដែលគេត្រូវគិតអំពីលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់មនុស្ស។ ព្រោះការអប់រំធ្វើឲ្យមនុស្សមានតម្លៃ មានសីលធម៌ថ្លៃថ្នូរល្អ កសាងឧត្តមគតិស្នេហាជាតិ និងកសាងឧត្តមភាពក្នុងនាមជាមនុស្ស ក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋមានតម្លៃមួយរូប។ ហើយការអប់រំ អាចធ្វើឲ្យមនុស្សមានបេះដូង ចិត្ត មនោគតិបរិសុទ្ធ មិនគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន តែមានការគិតជួយដល់អ្នកដ៏ទៃ ដល់សង្គម ដែលអ្វីទាំងនេះគឺចាប់ផ្តើមពីការអប់រំ។
ការអប់រំ ធ្វើឲ្យមនុស្សយល់ពីកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន ក្នុងការចូលរួមសកម្មភាព កសាងសង្គមដែលខ្លួនចង់បាន ចង់ឲ្យជាតិរឹងមាំ សង្គមសីលធម៌ សង្គមយុត្តិធម៌ សង្គមប្រជាធិបតេយ្យសេរី ដែលកត្តាទាំងនេះមិនអាចកើតមានឡើងដោយឯកឯងបាននោះទេ។
ជាក់ស្ដែងណាស់ នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ទទួលបានការអប់រំ គឺពុំមែនគ្រាន់តែលើយកតែទ្រឹស្ដី និងចំណេះដឹងមកនិយាយរិះគន់សង្គមប៉ុណ្ណោះនោះទេ។ ប៉ុន្តែការចូលរួមដោះស្រាយបញ្ហា និងកសាងសង្គម គឺជាបេសកកម្មដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ក្រុមបញ្ញវន្ត និងអ្នកសិក្សាគ្រប់រូប។ នៅក្នុងការរៀបចំសង្គមនោះទៀតសោត គ្រប់បញ្ញវន្តទាំងអស់ត្រូវតែមានផែនការកសាងជាតិឲ្យពិតប្រាកដ ដែលត្រូវអនុវត្តទៅតាមលំដាប់លំដោយ ច្បាស់លាស់ ដើម្បីបញ្ជៀសផលអវិជ្ជមានគ្រប់បែបយ៉ាង នឹងធ្វើឲ្យជាតិមានការរីកចម្រើនកាន់តែ ប្រសើរឡើង ប្រជាជនរស់នៅមានសង្ឃឹមរស់ខ្ពស់។ ហើយបញ្ញវន្តមិនត្រូវគិតថា ជាតិទន់ជ្រាយ ប្រជាជនល្ងង់ រដ្ឋគ្មានសមត្ថភាព ក្នុងការកសាងជាតិ ទាំងខ្លួនឯង ក្នុងនាមជាបញ្ញវន្តមួយរូបបានតែទ្រឹស្ដី ស្ដីបន្ទោសគេ តែការប្រតិបត្តិជាក់ស្ដែងដោយខ្លួនឯង មិនអាចធ្វើបានផង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 3 ថ្ងៃ
