រូបត្លុក
×![]()
ជានិយាយជារួម យុវជនខ្មែរភាគច្រើនពូកែ ខ្លាំង និងអាចជាទំពាំងស្នងឫស្សីសម្រាប់កសាងប្រទេសជាតិនាពេលអនាគត។ ប៉ុន្តែនៅមានយុវជនមួយក្តាប់តូចទៀតដែលចេះតែទ្រឹស្តី អួតតែទ្រឹស្តី ហើយអត់ធ្វើអ្វីសោះ។ 
យុវជនខ្លះមករៀននៅភ្នំពេញបាន១ឆ្នាំ ២ឆ្នាំ ៣ឆ្នាំ ឬ៤ឆ្នាំ ចេះទ្រឹស្តីក្នុងស្រុក ឬពិភពលោកច្រើនមែនទែន។ «ទ្រឹស្តីចាក់គរ គោលជំហរដូចចុងស្រល់»។ គេនិយាយអ្វីក៏ដឹង ក៏ចេះ តែពួកគេមិនចង់ធ្វើអ្វីទាល់តែសោះ។ និយាយជារួមពូកែខាងបញ្ចេញវោហារ។ តែបើឲ្យធ្វើការអ្វីមួយ ពួកគេមិនធ្វើឡើយ។
មានរឿងមួយតំណាលថា យុវជនម្នាក់រៀនឆ្នាំទី៣នៅភ្នំពេញ ចេះទ្រឹស្តីច្រើន ពូកែវោហារខ្លាំង បញ្ចេញមតិសាហាវ ប្រដៅគេប្រដៅឯង។ តែមិនធ្វើការរកប្រាក់កម្រៃដើម្បីរៀនសូត្រខ្លួនឯងទេដោយទន្ទឹងរង់ចាំតែប្រាក់ផ្ញើពីឪពុកម្តាយមក។
ថ្ងៃមួយយុវជននេះទៅលេងឪពុកម្តាយនៅឯស្រុកកំណើត ទៅដល់ភ្លាម យុវជនរូបនេះនិយាយពីទ្រឹស្តីគ្រប់ទាំងអស់ទៅកាន់ឪពុកម្តាយគេ និយាយពីការវិវត្តនៃនយោបាយនៅក្នុងនិងក្រៅប្រទេស និយាយពីសេរីភាព ពីប្រជាធិបតេយ្យ។ល។ ឪពុកម្តាយស្តាប់លឺហើយសរសើរកូនមិនដាច់ពីមាត់។ តែដល់ថ្ងៃត្រឡប់មកភ្នំពេញវិញ កូនពូកែនោះ ហុចដៃសុំលុយពីឪពុកម្តាយចំនួន១០ម៉ឺនរៀល។ ម្តាយបានត្រឹមតែគ្រវីក្បាល តែនៅតែឲ្យលុយកូនដដែល។ នេះហើយ គឺជាចរិតយុវជនមួយចំនួនតូចដែលចេះតែទ្រឹស្តី ខ្វះការអនុវត្ត៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
7 ថ្ងៃ
