ពីនេះ ពីនោះ
អំនួត ក៏ត្រូវតែមានព្រំដែន
× ភ្នំពេញ៖ ធម្មជាតិរបស់មនុស្សគឺមិនចង់ឲ្យខ្លួនឯងតូចទាបជាងគេ អន់ជាងគេ ខ្សោយជាងគេ ប៉ុន្តែ ចង់ឲ្យខ្លួនឯងថ្លៃថ្នូរ ខ្ពង់ខ្ពស់ និងទទួលបានការកោតសរសើរពីអ្នកដទៃនៅជុំវិញខ្លួន។
ដើម្បីទទួលបានការកោតសរសើ បុគ្គលស្ទើគ្រប់រូបតែងតែ បង្ហាញចំណុចវិជ្ជមានរបស់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យគេបានឃើញ បានដឹង ពេលខ្លះឈានទៅដល់ការអួតពីខ្លួនឯងបន្ថែមទៀត ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យគេទុកចិត្តមកលើខ្លួន និងយល់ឃើញថា ខ្លួនជាមនុស្សមានប្រយោជន៍។
ប៉ុន្តែ សង្គមមួយមិនអាចមានមនុស្សអួតច្រើនពេកនោះទេ។ ទោះបីថា អំនួត គឺចង់បង្ហាញពីភាពខ្លាំងរបស់បុគ្គល តែមិនមែនជាការបង្ហាញពីតម្លៃពិតរបស់បុគ្គលឡើយ។ យ៉ាងណា ប្រសិនបើសង្គមជាតិ ទាំងមូលមានយុវជនពោរពេញដោយអំនួត ពលរដ្ឋអំនួតគ្មានព្រំដែន មន្ត្រីអួតអាងមិនមើលខ្លួន ថ្នាក់ដឹកនាំអំនួតហួសពីស្ថានភាពប្រទេស គឺមិនបានផ្ដល់ប្រយោជន៍អ្វីចំពោះជាតិនោះទេ។ កត្តាទាំងនេះ គឺគ្រាន់តែជាស្រមោលនៃមោទកភាព ចំពោះខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណោះ ទីបំផុតវាមិនបានធ្វើឲ្យមានការប្រសើរឡើងចំពោះខ្លួនឯង ចំពោះសង្គម ឡើយ។
ជាមនុស្សម្នាក់ ត្រូវដឹង និងប្រាកដក្នុងស្មារតីថា ការអួតអាងវានឹងនាំខ្លួនឯងក្លាយជាមនុស្សគ្មានតម្លៃ សម្ដីគ្មានឥទ្ធិពល យោបល់គ្មានប្រសិទ្ធភាព មារយាទមិនគួរឲ្យទុកចិត្ត ចរិតមិនសមឲ្យគោរព គេស្អប់ក៏ច្រើន គេមើលងាយក៏ច្រើន ទីបំផុតបានត្រឹមតែជាបុគ្គលមិនចម្រើនអ្វីទាំងអស់។ យ៉ាងណាចង់ឲ្យខ្លួនឯងថ្លៃថ្នូរ មិនថា យុវជន ពលរដ្ឋ មន្ត្រី ថ្នាក់ដឹកនាំ ត្រូវកាត់បន្ថយអំនួត ឲ្យកាន់តែតិចគឺកាន់តែល្អ។ ទោះបីថាបើចង់ឲ្យគេស្គាល់ខ្លួន បុគ្គលត្រូវចេះបង្ហាញឲ្យគេដឹង តែមិនគួរយកវិធីអួតអាងមកអនុវត្តនោះឡើយ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com