ពីនេះ ពីនោះ
«ងាប់នឹងនយោបាយ ព្រោះស្តាយលាភ»៖ សុភាសិតអប់រំ អ្នកនយោបាយកុំឲ្យក្រាញអំណាច (សុភាសិតខ្មែរ)
×![]()
ភ្នំពេញ៖ ស្លាប់ ព្រោះរឿងជាតិ គឺជាវីរជន ប៉ុន្តែបើស្លាប់ព្រោះប្រយោជន៍ ក្នុងសកម្មភាពបំផ្លាញជាតិគឺជាជនចង្រៃសង្គម នេះគឺជាសភាពធម្មតា។ បើនិយាយពីអ្នកនយោបាយវិញ នៅពេលដែលជននោះគឺជាមនុស្សឃ្លានអំណាច ឃ្លានលាភសក្ការ គឺជាជនគ្រោះថ្នាក់ចំពោះសង្គមទាំងមូល។ ហេតុផលនេះហើយទើបដូនតាខ្មែរលោក លើកឡើងថាមនុស្សដែល«ងាប់នឹងនយោបាយ ព្រោះស្ដាយលាភ»។ អ្វីជាគោលបំណងរបស់លោកដែលលើកឡើងបែបនេះ?
នយោបាយ គឺប្រៀបបានទៅនឹងថ្នាំញៀនមួយ ដែលអាចលួងលោមអារម្មណ៍បុគ្គលដែលស្រឡាញ់អំណាច ស្រឡាញ់លាភសក្ការ ស្រឡាញ់ភាពខ្ពង់ខ្ពស់ និងយសសក្កិគ្រប់បែបយ៉ាងឲ្យវក់វង្វេង។ កត្តានេះហើយ នយោបាយអាចបង្វិលខួរក្បាល ស្មារតី មនសិការ ឆន្ទៈ របស់បុគ្គលនោះឲ្យកំណត់ទិសដៅទៅរកតែមាគ៌ាមួយ គឺទៅយកលាភសក្ការទាំងនោះឲ្យបាន ទោះបីខ្លួនត្រូវអ្វីដែលផ្ទុយតម្រូវការសង្គម ឬឆន្ទៈមនុស្សទូទៅចង់បានក៏ដោយ។
ព្រោះតែបែបនេះហើយ ដូនតាខ្មែរលោកមិនសំចៃសម្ដីក្នុងការលើកឡើងថា «ងាប់នឹងនយោបាយ ព្រោះស្ដាយលាភ» ដែលបង្ហាញពីសភាពពិតមួយ របស់អ្នកនយោបាយស្រឡាញ់លាភសក្ការៈ។ ទោះជាយ៉ាងណា នាមជាអ្នកនយោបាយវាមិនមែនជារឿងដែលអាក្រក់នោះទេ ព្រោះថាអ្នកនយោបាយដែលល្អ គឺជាបុគ្គលគំរូ ជាវិរៈជន ជាក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ជាតិ សម្រាប់ប្រជាជន។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើ នាមជាអ្នកនយោបាយបោកប្រាស់រាស្ត្រវិញ នោះគឺជាជនបំផ្លាញជាតិ។
យ៉ាងណាមិញ ក្នុងចេតនារបស់ដូនតា លោកហាក់បង្ហាញគំនិតថា ក្នុងនាមជាអ្នកនយោបាយ គឺត្រូវតែចេះឆ្អែកនឹងអំណាចរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើ អ្នកនយោបាយណាដែលក្រាញក្នុងវិថីនយោបាយ មិនព្រមបោះបង់ នោះគឺដូនតាលោកបានចាត់ទុកថាជាបុគ្គលស្ដាយលាភ ស្ដាយផលប្រយោជន៍។
ជារួមមក សុភាសិតមួយនេះ ថ្វីដ្បិតថា មិនសូវបង្កប់អត្ថន័យជ្រៅ ប៉ុន្តែជាឃ្លាដែលផ្ដោតទៅលើជនសំខាន់ក្នុងសង្គមជាតិ នោះគឺអ្នកនយោបាយ។ ហើយក៏ជាឃ្លាមួយបង្ហាញដលមនុស្សទូទៅថា បើសិនជាសង្គមរបស់ខ្លួនមានអ្នកនយោបាយ ដែលមិនព្រមលះបង់អំណាច ហើយសុខចិត្តបូជាគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិតនយោបាយ មិនប្រាកដថាជននោះធ្វើការជូនជាតិដោយពិតប្រាកដឡើយ។ ប៉ុន្តែជននោះ ទំនងជាមិនព្រមបណ្ដោយឲ្យឱកាសទទួលបានលាភសក្ការរបស់ខ្លួនឃ្លាតឆ្ងាយតែប៉ុណ្ណោះ៕
នយោបាយ គឺប្រៀបបានទៅនឹងថ្នាំញៀនមួយ ដែលអាចលួងលោមអារម្មណ៍បុគ្គលដែលស្រឡាញ់អំណាច ស្រឡាញ់លាភសក្ការ ស្រឡាញ់ភាពខ្ពង់ខ្ពស់ និងយសសក្កិគ្រប់បែបយ៉ាងឲ្យវក់វង្វេង។ កត្តានេះហើយ នយោបាយអាចបង្វិលខួរក្បាល ស្មារតី មនសិការ ឆន្ទៈ របស់បុគ្គលនោះឲ្យកំណត់ទិសដៅទៅរកតែមាគ៌ាមួយ គឺទៅយកលាភសក្ការទាំងនោះឲ្យបាន ទោះបីខ្លួនត្រូវអ្វីដែលផ្ទុយតម្រូវការសង្គម ឬឆន្ទៈមនុស្សទូទៅចង់បានក៏ដោយ។
ព្រោះតែបែបនេះហើយ ដូនតាខ្មែរលោកមិនសំចៃសម្ដីក្នុងការលើកឡើងថា «ងាប់នឹងនយោបាយ ព្រោះស្ដាយលាភ» ដែលបង្ហាញពីសភាពពិតមួយ របស់អ្នកនយោបាយស្រឡាញ់លាភសក្ការៈ។ ទោះជាយ៉ាងណា នាមជាអ្នកនយោបាយវាមិនមែនជារឿងដែលអាក្រក់នោះទេ ព្រោះថាអ្នកនយោបាយដែលល្អ គឺជាបុគ្គលគំរូ ជាវិរៈជន ជាក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ជាតិ សម្រាប់ប្រជាជន។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើ នាមជាអ្នកនយោបាយបោកប្រាស់រាស្ត្រវិញ នោះគឺជាជនបំផ្លាញជាតិ។
យ៉ាងណាមិញ ក្នុងចេតនារបស់ដូនតា លោកហាក់បង្ហាញគំនិតថា ក្នុងនាមជាអ្នកនយោបាយ គឺត្រូវតែចេះឆ្អែកនឹងអំណាចរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើ អ្នកនយោបាយណាដែលក្រាញក្នុងវិថីនយោបាយ មិនព្រមបោះបង់ នោះគឺដូនតាលោកបានចាត់ទុកថាជាបុគ្គលស្ដាយលាភ ស្ដាយផលប្រយោជន៍។
ជារួមមក សុភាសិតមួយនេះ ថ្វីដ្បិតថា មិនសូវបង្កប់អត្ថន័យជ្រៅ ប៉ុន្តែជាឃ្លាដែលផ្ដោតទៅលើជនសំខាន់ក្នុងសង្គមជាតិ នោះគឺអ្នកនយោបាយ។ ហើយក៏ជាឃ្លាមួយបង្ហាញដលមនុស្សទូទៅថា បើសិនជាសង្គមរបស់ខ្លួនមានអ្នកនយោបាយ ដែលមិនព្រមលះបង់អំណាច ហើយសុខចិត្តបូជាគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិតនយោបាយ មិនប្រាកដថាជននោះធ្វើការជូនជាតិដោយពិតប្រាកដឡើយ។ ប៉ុន្តែជននោះ ទំនងជាមិនព្រមបណ្ដោយឲ្យឱកាសទទួលបានលាភសក្ការរបស់ខ្លួនឃ្លាតឆ្ងាយតែប៉ុណ្ណោះ៕
Tag:
សុភាសិតខ្មែរ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 16 ម៉ោង
