ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ មនុស្សគ្រប់រូប គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចរស់នៅដោយខ្វះសិល្បៈបានឡើយ។ សិល្បៈមិនមែនគ្រាន់តែសម្រាប់កំដរចំណីអារម្មណ៍ឡើយ ប៉ុន្តែសិល្បៈមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរមនុស្សនៅក្នុងសង្គម។ អត្ថន័យ តម្លៃនៃការអប់រំ តម្លៃបណ្ដុះមនសិការជាតិ បណ្ដុះសីលធម៌ បណ្ដុះគុណធម៌ បណ្ដុះយុត្តិធម៌ បណ្ដុះសន្តិភាព បណ្ដុះសេចក្ដីល្អ បណ្ដុះសាមគ្គីភាព...សុទ្ធតែអាចបំពាក់នៅក្នុងសិល្បៈទាំងអស់។
និយាយពីតម្លៃរបស់សិល្បៈ ទោះបីរៀបរាប់ពេលខ្លះប្រហែលមិនអាចរៀបរាប់អស់ ព្រោះសិល្បៈគឺជាផ្នែកមួយផ្ដល់ការអប់រំយ៉ាងសំខាន់។ ទោះបីថាសិល្បៈមិនមានបែបផែន ជាប្រព័ន្ធដូចការរៀបចំនៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំ ប៉ុន្តែសិល្បៈគឺជាភ្នាក់ងាអប់រំដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយ។ ជាក់ស្ដែងណាស់ របាំ ចម្រៀងស្នេហាជាតិ កំណាព្យដាស់ស្មារតីជាតិ ភាពយន្ត កំប្លែង តន្ត្រី គឺសុទ្ធតែអាចបង្ហាញមេរៀនល្អៗដល់មនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វ័យ គ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈ អាចទទួលបានយ៉ាងលឿន យកមកពិចារណា និងប្រតិបត្តិតាម។
គ្រប់ទម្រង់របស់សិល្បៈ មិនត្រឹមជួយបំពេរចំណូលចិត្តផ្នែកអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែព្រមជាមួយគ្នានោះ សិល្បៈបានផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ និងស្ថានភាពជាក់ស្ដែងនៃស្រុកទេសឲ្យគេបានឃើញ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យសង្វេក នៅពេលដែលតម្លៃរបស់សិល្បៈចេះតែបន្តបន្ទាប់តួនាទីខ្លួនឯង ហើយព្យាយាមបង្ហាញតែរឿងរ៉ាងស្នេហា ប្រជែងគ្នាដើម្បីស្នេហា ទៅតាមតែភាពជ្រួលជ្រើមនៃសង្គម និងទំនោររបស់យុវវ័យទៅវិញ។ ត្រង់ចំណុចនេះហើយដែលត្រូវស្រមៃថា ហេតុអ្វីបានជាសិល្បៈសម័យមុននៅតែបន្តមានតម្លៃរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ហើយគ្រប់គ្នាទៅតែគាស់កកាយ យកមកថែរក្សា? ប៉ុន្តែសិល្បៈសម័យថ្មីល្បីមួយឆាវ ចំណេរក្រោយមកគេមិនរំឮកឈ្មោះទៅវិញ។
ភាពអស្ចារ្យ គឺមិនមែនគ្រាន់តែសំឡេងពិរោះរបស់តារា រូបសម្បត្តិតារាស្អាត ទាក់ចិត្តបេះដូងយុវវ័យទេ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់គឺតម្លៃនៃការអប់រំនៅក្នុងទម្រង់សិល្បៈទាំងនោះ។ ជាក់ស្ដែងណាស់បច្ចុប្បន្នមានសិល្បៈចម្រៀងមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើម សរសេរដោយមានអត្ថន័យ គួរយកមកប្រតិបត្តិតាម នោះហើយដែលជាតម្លៃពិតនៃសិល្បៈ។
ការលើកឡើង មិនមែនចង់និយាយថាសិល្បៈបច្ចុប្បន្នមិនល្អទាំងស្រុងនោះទេ ប៉ុន្តែរាល់ការនិពន្ធ រាល់អត្ថន័យរបស់បទចម្រៀង កំប្លែង ភាពយន្ត ល្អឬមិនល្អ គឺអាស្រ័យលើអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកដឹកនាំសម្ដែងនានា និងការរួមផ្សំពីកត្តាពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែឧទាហរណ៍ថា៖ អ្នកនិពន្ធមិនព្រមផលិតខ្លួនឯង គិតតែចម្លងគេ អ្នកនិពន្ធសរសេររៀបពាក្យតាមចិត្តនឹកឃើញ យកមកច្រៀងគ្មានក្បាល់គ្មានកន្ទុយ ច្រៀងដូចនិយាយ និយាយដូចច្រៀង។ តើតម្លៃអប់រំនៅកន្លែងណា? ពេលខ្លះអ្នកស្ដាប់ ឮហើយ ឃើញហើយកើតចិត្តស្អប់ ខ្ពើមទៅទៀត។ តើសិល្បៈប្រភេទទាំងនេះ ប្រឹងផលិតមកមានប្រយោជន៍អ្វី?
បន្ថែមពីលើអត្ថន័យនៃសិល្បៈ លក្ខណៈសម្បត្តិអ្នកសិល្បៈក៏ជាផ្នែកមួយជួយក្នុងការអប់រំសង្គមផងដែរ។ ជាការពិតសិល្បៈមិនអាចគេចផុតពីការតុបតែង រៀបចំខ្លួនធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានភាពទាក់ទាញនោះទេ នោះគឺជារឿងមួយដែលជៀសមិនផុត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលចង់បាននៅពេលនេះ គឺការរួមចំណែក កែប្រែចំណុចខ្វះខាត់មួយចំនួនក្នុងប្រទេស។ មូលហេតុ គឺព្រោះតែអ្នកសិល្បៈ គឺជាក្រុមមនុស្សដែលមានប្រជាប្រិយ ហេតុនេះពាក្យសម្ដី សកម្មភាពរបស់ពួកគេមានភាពទាក់ទាញ ខ្លាំងទៅលើអ្នកគាំទ្រ។
ជារួមមក សិល្បៈសំខាន់ណាស់ ប៉ុន្តែបើអ្នកសិល្បៈនៅតែបន្តមិនធ្វើខ្លួន មិនអភិវឌ្ឍន៍ស្នាដៃខ្លួនឲ្យមានតម្លៃដូចកេរឈ្មោះសិល្បៈទេ នោះគឺជាចំណុចពិចារណាដោយខ្លួនឯង៕
និយាយពីតម្លៃរបស់សិល្បៈ ទោះបីរៀបរាប់ពេលខ្លះប្រហែលមិនអាចរៀបរាប់អស់ ព្រោះសិល្បៈគឺជាផ្នែកមួយផ្ដល់ការអប់រំយ៉ាងសំខាន់។ ទោះបីថាសិល្បៈមិនមានបែបផែន ជាប្រព័ន្ធដូចការរៀបចំនៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំ ប៉ុន្តែសិល្បៈគឺជាភ្នាក់ងាអប់រំដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយ។ ជាក់ស្ដែងណាស់ របាំ ចម្រៀងស្នេហាជាតិ កំណាព្យដាស់ស្មារតីជាតិ ភាពយន្ត កំប្លែង តន្ត្រី គឺសុទ្ធតែអាចបង្ហាញមេរៀនល្អៗដល់មនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វ័យ គ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈ អាចទទួលបានយ៉ាងលឿន យកមកពិចារណា និងប្រតិបត្តិតាម។
គ្រប់ទម្រង់របស់សិល្បៈ មិនត្រឹមជួយបំពេរចំណូលចិត្តផ្នែកអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែព្រមជាមួយគ្នានោះ សិល្បៈបានផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ និងស្ថានភាពជាក់ស្ដែងនៃស្រុកទេសឲ្យគេបានឃើញ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យសង្វេក នៅពេលដែលតម្លៃរបស់សិល្បៈចេះតែបន្តបន្ទាប់តួនាទីខ្លួនឯង ហើយព្យាយាមបង្ហាញតែរឿងរ៉ាងស្នេហា ប្រជែងគ្នាដើម្បីស្នេហា ទៅតាមតែភាពជ្រួលជ្រើមនៃសង្គម និងទំនោររបស់យុវវ័យទៅវិញ។ ត្រង់ចំណុចនេះហើយដែលត្រូវស្រមៃថា ហេតុអ្វីបានជាសិល្បៈសម័យមុននៅតែបន្តមានតម្លៃរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ហើយគ្រប់គ្នាទៅតែគាស់កកាយ យកមកថែរក្សា? ប៉ុន្តែសិល្បៈសម័យថ្មីល្បីមួយឆាវ ចំណេរក្រោយមកគេមិនរំឮកឈ្មោះទៅវិញ។
ភាពអស្ចារ្យ គឺមិនមែនគ្រាន់តែសំឡេងពិរោះរបស់តារា រូបសម្បត្តិតារាស្អាត ទាក់ចិត្តបេះដូងយុវវ័យទេ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់គឺតម្លៃនៃការអប់រំនៅក្នុងទម្រង់សិល្បៈទាំងនោះ។ ជាក់ស្ដែងណាស់បច្ចុប្បន្នមានសិល្បៈចម្រៀងមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើម សរសេរដោយមានអត្ថន័យ គួរយកមកប្រតិបត្តិតាម នោះហើយដែលជាតម្លៃពិតនៃសិល្បៈ។
ការលើកឡើង មិនមែនចង់និយាយថាសិល្បៈបច្ចុប្បន្នមិនល្អទាំងស្រុងនោះទេ ប៉ុន្តែរាល់ការនិពន្ធ រាល់អត្ថន័យរបស់បទចម្រៀង កំប្លែង ភាពយន្ត ល្អឬមិនល្អ គឺអាស្រ័យលើអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកដឹកនាំសម្ដែងនានា និងការរួមផ្សំពីកត្តាពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែឧទាហរណ៍ថា៖ អ្នកនិពន្ធមិនព្រមផលិតខ្លួនឯង គិតតែចម្លងគេ អ្នកនិពន្ធសរសេររៀបពាក្យតាមចិត្តនឹកឃើញ យកមកច្រៀងគ្មានក្បាល់គ្មានកន្ទុយ ច្រៀងដូចនិយាយ និយាយដូចច្រៀង។ តើតម្លៃអប់រំនៅកន្លែងណា? ពេលខ្លះអ្នកស្ដាប់ ឮហើយ ឃើញហើយកើតចិត្តស្អប់ ខ្ពើមទៅទៀត។ តើសិល្បៈប្រភេទទាំងនេះ ប្រឹងផលិតមកមានប្រយោជន៍អ្វី?
បន្ថែមពីលើអត្ថន័យនៃសិល្បៈ លក្ខណៈសម្បត្តិអ្នកសិល្បៈក៏ជាផ្នែកមួយជួយក្នុងការអប់រំសង្គមផងដែរ។ ជាការពិតសិល្បៈមិនអាចគេចផុតពីការតុបតែង រៀបចំខ្លួនធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានភាពទាក់ទាញនោះទេ នោះគឺជារឿងមួយដែលជៀសមិនផុត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលចង់បាននៅពេលនេះ គឺការរួមចំណែក កែប្រែចំណុចខ្វះខាត់មួយចំនួនក្នុងប្រទេស។ មូលហេតុ គឺព្រោះតែអ្នកសិល្បៈ គឺជាក្រុមមនុស្សដែលមានប្រជាប្រិយ ហេតុនេះពាក្យសម្ដី សកម្មភាពរបស់ពួកគេមានភាពទាក់ទាញ ខ្លាំងទៅលើអ្នកគាំទ្រ។
ជារួមមក សិល្បៈសំខាន់ណាស់ ប៉ុន្តែបើអ្នកសិល្បៈនៅតែបន្តមិនធ្វើខ្លួន មិនអភិវឌ្ឍន៍ស្នាដៃខ្លួនឲ្យមានតម្លៃដូចកេរឈ្មោះសិល្បៈទេ នោះគឺជាចំណុចពិចារណាដោយខ្លួនឯង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
