ពីនេះ ពីនោះ
គ្មានទេពាក្យ«ហឹង្សា និង តំរូវ »ក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរ សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
× ភ្នំពេញ៖ អត្ថបទសំណេរជាច្រើនតែងតែសរសេរថា«ហឹង្សា និង តំរូវ » ដែលពាក្យទាំងនេះ វចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត មិនមានសរសេរឡើយ។ បើសិនជាវចនានុក្រមពុំមានសរសេរ នោះក៏មានន័យថា ការសរសេរបែបនេះក៏មិនត្រឹមត្រូវនោះដែរ។ ពាក្យដែលត្រឹមត្រូវ គឺត្រូវសរសេរ« ហិង្សា និង តម្រូវ » ទើបមានក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរ។
ពាក្យ«ហិង្សា» មានថ្នាក់ពាក្យនាម មានន័យថា ការបៀតបៀន, ការពាធា, ការធ្វើអាក្រក់រកគ្នា, ការធ្វើទុក្ខគ្នា។ ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សត្រូវកុំឲ្យមានហិង្សារកគ្នា។ ពាក្យនេះ វចនានុក្រមបានបញ្ជាក់ថា សរសេរ ជា«ហឹសា» ក៏បាន។
ពាក្យ«តម្រូវ» មានថ្នាក់ពាក្យជាកិរិយាសព្ទ មានន័យថា ធ្វើឲ្យត្រូវ, ចែកមុខ, ទុកដាក់មុខងារ។ ឧទាហរណ៍៖ តម្រូវឲ្យធ្វើការងារ, កែតម្រូវឯកសារ...។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com