ពីនេះ ពីនោះ
ប្លាតុង និង ខុងជឺ៖ អ្នកដឹកនាំជាគតិវិញ្ញូ និងទស្សនវិទូ ទើបអាចធ្វើឲ្យសង្គមឥតខ្ចោះបាន
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ទស្សនវិទូលោក ប្លាតុង បានឲ្យតម្លៃអ្នកដឹកនាំ អ្នកគ្រប់គ្រងឬស្ដេច ចាំបាច់ត្រូវតែជាទស្សនវិទូ។ ចំណែកទស្សនវិទូដ៏ល្បីល្បាញ់របស់ប្រទេសចិន ខុងជឺ វិញយល់ឃើញថា ដើម្បីឲ្យបានរដ្ឋឥតខ្ចោះមួយបាន គឺអ្នកដឹកនាំចាំបាច់ត្រូវតែជាគតិវិញ្ញូ ទើបធ្វើឲ្យសង្គម ឬរដ្ឋមួយនោះក្លាយជារដ្ឋមួយដែលល្អឥតខ្ចោះ។
គំនិតដឹកនាំរដ្ឋរបស់ប្លាតុង និង ខុងជឺ ប្រសិនបើពីបញ្ញត្តិ ឃើញថាមិនដូចគ្នា ព្រោះម្នាក់បានឲ្យតម្លៃទៅលើអ្នកដឹកនាំជាទស្សនវិទូ ប៉ុន្តែម្នាក់ទៀតបានឲ្យតម្លៃទៅលើ គតិវិញ្ញូ។ ប៉ុន្តែបើមើលទៅលើអត្ថន័យ និងប្រភេទមនុស្សទាំងពីរជំពូកនេះ(ទស្សនវិទូ និង គតិវិញ្ញូ) គឺជាប្រភេទបុគ្គលតែមួយ។
ជានិយមន័យ គតិវិញ្ញូមានន័យថាជាអ្នកប្រាជ្ញ ជាមនុស្សដែលប្រាជ្ញាញាណ មានការយល់ដឹងជ្រៅជ្រះ មានសមត្ថភាពពិត ស្គាល់គុណធម៌ មានសីលធម៌។ ចំណែកទស្សនវិទូ ក៏ជាអ្នកប្រាជ្ញា អ្នកចេះដឹង មានបញ្ញាញាណ មានគតិបណ្ឌិត មានបញ្ញាឈ្លាសវៃ មានទាំងសីលធម៌ គុណធម៌ ជាបុគ្គលប្រកាន់ខ្ជាប់សុចរិតធម៌ មេត្តាធម៌ ដឹងខុស ដឹងត្រូវ រស់នៅពឹងផ្អែកលើវិចារណាញ្ញាណ ជាដើម។ ហេតុនេះហើយទើបប្លាតុង ដែលជាទស្សនវិទូដ៏ល្បីល្បាញក្នុងសម័យក្រិកបុរាណ ព្រមទាំងជាសិស្សរបស់ទស្សនវិទូលោក សូក្រាត ផងនោះ អះអាងថា អ្នកដឹកនាំជាទស្សនវិទូ ទើបធ្វើឲ្យសង្គមក្លាយសង្គមសន្តិភាព រីកចម្រើន និងជាសង្គមឥតខ្ចោះបាន។
ចំណែកគោលគំនិត របស់ខុងជឺ នៅពេលសង្គមមួយ ប្រទេសមួយ រដ្ឋមួយ មានគតិវិញ្ញូមកដឹកនាំសង្គម រៀបចំសង្គម លោកយល់ថានឹងធ្វើឲ្យសង្គមកាន់តែល្អប្រសើរ។ ព្រោះទស្សនវិទូរូបនេះ យល់ឃើញថា ការដឹកនាំ និងគ្រប់គ្រងសង្គមដោយប្រើប្រាស់គុណធម៌ គឺមានភាពល្អប្រសើរជាងការគ្រប់គ្រងសង្គម ដោយការប្រើប្រាស់ច្បាប់ក្នុងការដាក់ទោស។ ហេតុនេះវិញ្ញូជនគឺជាបុគ្គលសំខាន់ដែលសង្គមត្រូវការ។
ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពសង្គមបច្ចុប្បន្ន ការមានគតិវិញ្ញូ និងទស្សនវិទូ ឬអ្នកមានចំណេះដឹងពិត មកដឹកនាំសង្គមគឺជារឿងដែលល្អប្រពៃបំផុត ព្រោះភាគច្រើននៃបុគ្គលបែបនេះ គឺជាមនុស្សដែលស្រឡាញ់សន្តិភាព ស្រឡាញ់ភាពជាមនុស្សដូចគ្នា ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពត្រឹមត្រូវ ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពស្មើគ្នា។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ជនទាំងនេះគឺជាបុគ្គលដែលមានសីលធម៌ គុណធម៌ សច្ចធម៌ ដែលអាចនាំយកយកគំរូដ៏មានតម្លៃ ដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែអនុវត្តនក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ហើយក៏ជាអំពើដ៏ឧត្ដមនៅក្នុងជីវិតរស់នៅក្នុងសង្គម។
ប៉ុន្តែបើមានតែបុគ្គលដែលជាវិញ្ញូជនមួយរូប មកដឹកនាំសង្គម ក៏មិនអាចធ្វើឲ្យសង្គមទាំងមូលមានភាពល្អឥតខ្ចោះបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ តែត្រូវទាមទារឲ្យមានមន្ត្រីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់មានសណ្ដានជាមនុស្សល្អគ្រប់ៗគ្នា មានចំណេះជំនាញពិត ចំណែកឯប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងសង្គមទៀតសោត ក៏ត្រូវតែជាមនុស្សដែលមានការយល់ដឹង ចេះគិតចេះវិភាគផងដែរ។
ថែមពីនេះទៀត ច្បាប់ល្អ គឺជាកត្តាដ៏ចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ការគ្រប់គ្រង ដឹកនាំសង្គម។ ជាពិសេសគឺទៅការគ្រប់គ្រង សកម្មភាពរបស់មនុស្សប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីចូលរួមដាក់សម្ពាធលើបុគ្គល ដែលប្រព្រឹត្តិអំពើនាំឲ្យសង្គមមានភាពអសន្តិសុខជាដើម។
ជារួម ចង់បានសង្គមមួយដែលមានភាពល្អឥតខ្ចោះ គឺទាមទារឲ្យមានមេដឹកនាំដែលជាវិញ្ញូជនដើម្បីក្លាយជាអ្នកដឹកនាំ។ បន្ថែមពីនេះ ក៏ត្រូវការមន្ត្រី និងប្រជាពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងខ្ពស់ផងដែរ រួមទាំងមានច្បាប់មានទម្លាប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងច្បាស់លាស់។ ប្រសិនមានគ្មានច្បាប់ហើយដឹកនាំទៅតាមតែតាមតែមាត់របស់មេដឹកនាំ ទោះបីជាមានមេដឹកនាំជាវិញ្ញូជនក៏ដោយ ក៏មិនអាចធានាពីភាពត្រឹមត្រូវបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ ថ្វីដ្បិតថា គ្មានទេរដ្ឋល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែវិញ្ញូជន ទស្សនវិទូ និងច្បាប់ គឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់គ្រប់គ្រងសង្គម៕
គំនិតដឹកនាំរដ្ឋរបស់ប្លាតុង និង ខុងជឺ ប្រសិនបើពីបញ្ញត្តិ ឃើញថាមិនដូចគ្នា ព្រោះម្នាក់បានឲ្យតម្លៃទៅលើអ្នកដឹកនាំជាទស្សនវិទូ ប៉ុន្តែម្នាក់ទៀតបានឲ្យតម្លៃទៅលើ គតិវិញ្ញូ។ ប៉ុន្តែបើមើលទៅលើអត្ថន័យ និងប្រភេទមនុស្សទាំងពីរជំពូកនេះ(ទស្សនវិទូ និង គតិវិញ្ញូ) គឺជាប្រភេទបុគ្គលតែមួយ។
ជានិយមន័យ គតិវិញ្ញូមានន័យថាជាអ្នកប្រាជ្ញ ជាមនុស្សដែលប្រាជ្ញាញាណ មានការយល់ដឹងជ្រៅជ្រះ មានសមត្ថភាពពិត ស្គាល់គុណធម៌ មានសីលធម៌។ ចំណែកទស្សនវិទូ ក៏ជាអ្នកប្រាជ្ញា អ្នកចេះដឹង មានបញ្ញាញាណ មានគតិបណ្ឌិត មានបញ្ញាឈ្លាសវៃ មានទាំងសីលធម៌ គុណធម៌ ជាបុគ្គលប្រកាន់ខ្ជាប់សុចរិតធម៌ មេត្តាធម៌ ដឹងខុស ដឹងត្រូវ រស់នៅពឹងផ្អែកលើវិចារណាញ្ញាណ ជាដើម។ ហេតុនេះហើយទើបប្លាតុង ដែលជាទស្សនវិទូដ៏ល្បីល្បាញក្នុងសម័យក្រិកបុរាណ ព្រមទាំងជាសិស្សរបស់ទស្សនវិទូលោក សូក្រាត ផងនោះ អះអាងថា អ្នកដឹកនាំជាទស្សនវិទូ ទើបធ្វើឲ្យសង្គមក្លាយសង្គមសន្តិភាព រីកចម្រើន និងជាសង្គមឥតខ្ចោះបាន។
ចំណែកគោលគំនិត របស់ខុងជឺ នៅពេលសង្គមមួយ ប្រទេសមួយ រដ្ឋមួយ មានគតិវិញ្ញូមកដឹកនាំសង្គម រៀបចំសង្គម លោកយល់ថានឹងធ្វើឲ្យសង្គមកាន់តែល្អប្រសើរ។ ព្រោះទស្សនវិទូរូបនេះ យល់ឃើញថា ការដឹកនាំ និងគ្រប់គ្រងសង្គមដោយប្រើប្រាស់គុណធម៌ គឺមានភាពល្អប្រសើរជាងការគ្រប់គ្រងសង្គម ដោយការប្រើប្រាស់ច្បាប់ក្នុងការដាក់ទោស។ ហេតុនេះវិញ្ញូជនគឺជាបុគ្គលសំខាន់ដែលសង្គមត្រូវការ។
ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពសង្គមបច្ចុប្បន្ន ការមានគតិវិញ្ញូ និងទស្សនវិទូ ឬអ្នកមានចំណេះដឹងពិត មកដឹកនាំសង្គមគឺជារឿងដែលល្អប្រពៃបំផុត ព្រោះភាគច្រើននៃបុគ្គលបែបនេះ គឺជាមនុស្សដែលស្រឡាញ់សន្តិភាព ស្រឡាញ់ភាពជាមនុស្សដូចគ្នា ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពត្រឹមត្រូវ ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពស្មើគ្នា។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ជនទាំងនេះគឺជាបុគ្គលដែលមានសីលធម៌ គុណធម៌ សច្ចធម៌ ដែលអាចនាំយកយកគំរូដ៏មានតម្លៃ ដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែអនុវត្តនក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ហើយក៏ជាអំពើដ៏ឧត្ដមនៅក្នុងជីវិតរស់នៅក្នុងសង្គម។
ប៉ុន្តែបើមានតែបុគ្គលដែលជាវិញ្ញូជនមួយរូប មកដឹកនាំសង្គម ក៏មិនអាចធ្វើឲ្យសង្គមទាំងមូលមានភាពល្អឥតខ្ចោះបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ តែត្រូវទាមទារឲ្យមានមន្ត្រីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់មានសណ្ដានជាមនុស្សល្អគ្រប់ៗគ្នា មានចំណេះជំនាញពិត ចំណែកឯប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងសង្គមទៀតសោត ក៏ត្រូវតែជាមនុស្សដែលមានការយល់ដឹង ចេះគិតចេះវិភាគផងដែរ។
ថែមពីនេះទៀត ច្បាប់ល្អ គឺជាកត្តាដ៏ចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ការគ្រប់គ្រង ដឹកនាំសង្គម។ ជាពិសេសគឺទៅការគ្រប់គ្រង សកម្មភាពរបស់មនុស្សប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីចូលរួមដាក់សម្ពាធលើបុគ្គល ដែលប្រព្រឹត្តិអំពើនាំឲ្យសង្គមមានភាពអសន្តិសុខជាដើម។
ជារួម ចង់បានសង្គមមួយដែលមានភាពល្អឥតខ្ចោះ គឺទាមទារឲ្យមានមេដឹកនាំដែលជាវិញ្ញូជនដើម្បីក្លាយជាអ្នកដឹកនាំ។ បន្ថែមពីនេះ ក៏ត្រូវការមន្ត្រី និងប្រជាពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងខ្ពស់ផងដែរ រួមទាំងមានច្បាប់មានទម្លាប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងច្បាស់លាស់។ ប្រសិនមានគ្មានច្បាប់ហើយដឹកនាំទៅតាមតែតាមតែមាត់របស់មេដឹកនាំ ទោះបីជាមានមេដឹកនាំជាវិញ្ញូជនក៏ដោយ ក៏មិនអាចធានាពីភាពត្រឹមត្រូវបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ ថ្វីដ្បិតថា គ្មានទេរដ្ឋល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែវិញ្ញូជន ទស្សនវិទូ និងច្បាប់ គឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់គ្រប់គ្រងសង្គម៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 1 ថ្ងៃ
