ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: សារព័ត៌មានថ្មីៗ
ពាក្យមួយចំនួន អាចសរសេរនឹងអក្សរ «ច» ក៏បាន ឬអក្សរ «ជ» ក៏បាន។
ពាក្យទាំងនោះ មានដូចជា ចួប ឬ ជួប, ចំនួប ឬ ជំនួប, ចួន ឬ ជួន, ចៀន ឬ ជៀន, ចៀនចួន ឬ ជៀនជួន, ចៀស ឬ ជៀស, ចៀសវាង ឬ ជៀសវាង, ចំទើរ ឬ ជំទើរ, ចំទើស ឬ ជំទើស, ចំទែង ឬ ជំទែង, ចំទើសចំទែង ឬ ជំទើសជំទែង, ចំទង់ ឬ ជំទង់, ចំទយ ឬ ជំទយ, ចំទាញ ឬ ជំទាញ, ចំទើត ឬ ជំទើត, ចំពប់ ឬ ជំពប់, ចំពាក់ ឬ ជំពាក់, ចំពូក ឬ ជំពូក, ច្រងោ ឬ ជ្រងោ, ច្រនួច ឬ ជ្រនួច, ច្រនៀង ឬ ជ្រនៀង, ច្រួល ឬ ជ្រួល, ច្រេះ ឬ ជ្រេះ ។ល។
ថ្វីបើ ពាក្យខាងលើ អាចសរសេរបានពីរបែប ពោលគឺ មួយ ប្រើអក្សរ «ច» ហើយមួយទៀត ប្រើអក្សរ «ជ» ពិតមែន តែប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ តែងនិយមប្រើតែមួយបែបប៉ុណ្ណោះ។ តួយ៉ាងដូចជា ពាក្យ ចួប, ចំនួប, ចៀស, ចៀសវាង, ចំពាក់, ចំពប់, ចំពូក ជាដើម មិនសូវត្រូវបានប្រើប្រាស់នោះទេ តែប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ឧស្សាហ៍ប្រើឬសរសេរ ថា ជួប, ជំនួប, ជៀស, ជៀសវាង, ជំពាក់, ជំពប់, ជំពូក ច្រើនជាង។
យ៉ាងណា ពាក្យទាំងនោះ នៅតែមានអត្ថន័យតែមួយដដែល ទោះជាសរសេរបានពីរយ៉ាង ក៏ដោយ៕
ប្រភព៖ វចនានុក្រម សម្តេច ជួន ណាត
Tag:
ពន្យល់ពាក្យ
អក្សរ «ចនិងជ»
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«គូលី»មានន័យច្បាស់លាស់ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
