ពីនេះ ពីនោះ
របៀបសម្គាល់ ការប្រើសញ្ញាទណ្ឌឃាដ (៍) , លេខអស្ដា ( ៏ ) , និងរបាទ ( ៌ ) កុំឱ្យច្រឡំគ្នា
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
សាធារណជនមួយចំនួន នៅតែប្រើវណ្ណយុត្តសញ្ញាដូចជា លេខអស្ដា ( ៏ ), ទណ្ឌឃាដ (៍) និងរបាទ ( ៌ ) ច្រឡំគ្នាដោយមិនដឹងសញ្ញាមួយណាប្រើនៅក្នុងពាក្យណាមួយឡើយ។ នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរសម្តេច ជួន ណា បានពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃវណ្ណយុត្តនីមួយ ដែលត្រូវប្រើជាមួយនឹងពាក្យផ្សេងៗនៅក្នុងភាសាខ្មែរទៅតាមអត្ថនន័យនានា ដូចខាងក្រោម៖
ទណ្ឌឃាដ ឬ បដិសេធ (៍) ខ្មែរយើងប្រើពាក្យនេះជាឈ្មោះវណ្ណយុត្តម្យ៉ាងមានសណ្ឋានលំនាំកន្ទុយកំប្រុក (៍) សម្រាប់ដាក់ឃាត់អក្សរមិនឲ្យមានសំឡេង ដូចជា ប្រយោជន៍, យោជន៍, ខ្លឹមចន្ទន៍ ជាដើម។
លេខអស្ដា ( ៏ ) ឬសញ្ញាលេខ ( ៨ ) ជាវណ្ណយុត្តខ្មែរមួយយ៉ាងសម្រាប់ដាក់លើអក្សរទោល ដើម្បីនាំអក្សរនោះឱ្យមានសំឡេងកញ្ឆក់ខ្លីរហ័ស, ដូចជា ក៏បាន, ក៏ដែរ, ក៏ដោយ, ដ៏បវរ, ដ៏ប្រសើរ, ដ៏ហើយដោយមាស, ព្ធដ៏អាកាស; ហ៏ !, ហ៏យកចុះ !, ន៏ !, នុ៎ះន៏ !; អុញន៏ ! ជាដើម៕
របាទ ឬ រេផៈ ( ៌ ) ជាឈ្មោះវណ្ណយុត្តមួយប្រភេទ ដែលខ្មែរប្រើតាមបែប រេផ: សំស្ក្រឹត មានរូបសណ្ឋានដូច្នេះ ( ៌ ) ។ សញ្ញាវណ្ណយុត្តនេះ ប្រើចំពោះតែភាសាសំស្ក្រឹតឬសំស្ក្រឹតក្លាយ, ដូចជា គ័ភ៌, ទុគ៌ត, ទុព៌ល, ធម៌, បព៌ត, ព័ណ៌, ធម៌អាថ៌ ជាដើម។ ប៉ុន្តែ ក្នុងសិលាចារិកខ្មែរបុរាណច្រើនប្រើ ( រ ) ពេញតួ, សម្រាប់ប្រើដាក់លើអក្សរតួចុង ដើម្បីធ្វើអក្សរតួដើមបន្ទាប់នោះឲ្យមានសូរសំឡេងញ័រ ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«គូលី»មានន័យច្បាស់លាស់ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
