គ្មានផ្លូវកូរ៉េខាងជើងរំសាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ តែត្រៀមខ្លួនក្លាយជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរស្របច្បាប់

អន្តរជាតិ

គ្មានផ្លូវកូរ៉េខាងជើងរំសាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ តែត្រៀមខ្លួនក្លាយជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរស្របច្បាប់

24, Apr 2018 , 5:17 pm

រូបភាព

ដោយ: សៅ ផលនិស្ស័យ (Sao Phal Niseiy)

សប្តាហ៍មុនកូរ៉េខាងជើងប្រកាសថា ខ្លួននឹងបញ្ឈប់រាល់ការធ្វើតេស្តសាកល្បងមីស៊ីល និងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរផង។ ប្រធានាធិបតីអាមេរិកប្រញាប់ប្រកាសយកក្រេឌីត និងចាត់ទុកថា វាជារឿងវិជ្ជមានមិនធ្លាប់មានផង។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលកូរ៉េខាងជើងប្រកាសនោះ មិនមានបញ្ជាក់សោះថា រដ្ឋនេះព្រមលះបង់អាវុធ និងក្បាលគ្រាប់។ ផ្ទុយទៅវិញគឺ គេគ្រាន់តែប្រកាសឈប់ផលិត និងសាកល្បងអាវុធប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងន័យនេះ កូរ៉េខាងជើងរក្សាទុកអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ និងត្រៀមខ្លួនធ្វើជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរស្មើមុខស្មើមាត់ដូចប្រទេសដទៃនុយក្លេអ៊ែរទៀតដែរ។

ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានកូរ៉េខាងជើង KCNA ស្រង់សម្តីមេដឹកនាំកំពូលកូរ៉េខាងជើង គីម ជុងអ៊ុន ជុំវិញការបញ្ឈប់ការបាញ់សាកល្បងមីស៊ីល និងនុយក្លេអ៊ែរ ដោយកូរ៉េខាងជើងមិនទាំងដាក់លក្ខខណ្ឌឲ្យអាមេរិកដកទ័ពពីកូរ៉េខាងត្បូងដូចមុនផង។ ការប្រកាសនេះធ្វើឡើងត្រឹមប្រហែល មួយសប្តាហ៍មុនពេលលោក គីម ជុងអ៊ុន មកជួបប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូងលោក មូន ចេអ៊ីន នៅតំបន់គ្មានយោធាភូមិប៉ាន់ម៉ាន់ជុមនោះ។

ប្រធានាធិបតីអាមេរិកលោក ដូណាល់ ត្រាំ បានលឺបែបនេះភ្លាម ស្រាប់តែប្រញាប់អួតអាងតាមបណ្តាញ Twitter ថា លោកមិនបានផ្តល់អ្វីជាថ្នូរសោះ ស្រាប់តែកូរ៉េខាងជើងព្រមធ្វើសម្បទានច្រើនសន្ធឹករួមទាំងរំសាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរផង។ លោកជឿជាក់ថា គោលនយោបាយរបស់លោកមានគុណសម្បត្តិច្រើនក្នុងការដាក់សម្ពាធឲ្យកូរ៉េខាងជើងប្តូរឥរិយាបថរបស់ខ្លួន ៣៦០ដឺក្រេបែបនេះ។

បើស្តាប់មួយភ្លែត យើងអាចគិតថា វាជាសញ្ញារឿងវិជ្ជមាន។ ប៉ុន្តែបើគិតឲ្យដិតដល់ទៅគ្មានអ្វីដែលត្រូវត្រេកអរនោះឡើយ។ កូរ៉េខាងជើងមិនបានប្រកាសថា ខ្លួនបោះបង់ចោលអាវុធនុយក្លេអ៊ែរឡើយ មានតែលោក ត្រាំខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះដែលអះអាងបែបនេះ។ អ្វីដែលមេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើងប្រកាសប្រាប់ពិភពលោកនោះគឺ ឈប់ផលិតនុយក្លេអ៊ែរ ឈប់បាញ់សាល្បងមីស៊ីល ឬនុយក្លេអ៊ែរទៀត រួមជាមួយនឹងការបំផ្លាញទីតាំងសាកល្បងអាវុធចោលប៉ុណ្ណោះ។

ត្រង់ចំណុចនេះ កូរ៉េខាងជើងសន្យាមិនផលិតអាវុធទៀត ព្រោះខ្លួនផលិតបានគ្រប់គ្រាន់ទុកធ្វើជាអាវុធយុទ្ធសាស្ត្រហើយនោះ។ កូរ៉េខាងជើងសន្យាមិនសាកល្បងអាវុធទៀតព្រោះខ្លួនដឹងច្បាស់ថា ខ្លួនមានសមត្ថភាពអាចផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរដោយជោគជ័យហើយដែរ។ ជារួម បើសិនបញ្ឈប់សកម្មភាពបង្ករឿងនេះ អាចជាថ្នូរនឹងការបំបែកជញ្ជាំងហ៊ុមព័ទ្ធ និងភាពឯកោរអន្តរជាតិ មានរឿងអីដែលកូរ៉េខាងជើងត្រូវបន្តធ្វើទៀតនោះ។

-សល់អាវុធនុយក្លេអ៊ែរក្នុងដៃ ដល់ពេលងាកទៅពង្រឹងសេដ្ឋកិច្ច....ពង្រឹងអំណាច

ត្រឡប់មកវិញសកម្មភាពរបស់ គីម ជុងអ៊ុន នៅតែបន្សល់ក្តីបារម្ភ និងមន្ទិលសង្ស័យច្រើន។ ប៉ុន្តែថ្វីបើគួរឲ្យសង្ស័យបែបនេះក៏ដោយចុះ យើងអាចសន្និដ្ឋានបានដែរថា ការសម្រេចចិត្តរបស់លោក គីម ជុងអ៊ុន គឺដោយសាររឿងសំខាន់ពីរយ៉ាងដែលលោកប្រឹងសម្រេចឲ្យបានក្រោយស្នងតំណែងឪពុកឆ្នាំ ២០១២ មកនោះ។

ទីមួយលោកត្រូវបង្ហាញទៅកាន់ប្រជាជាតិកូរ៉េខាងជើងថា លោកមានលទ្ធភាព និងសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការការពារប្រទេស និងប្រជាជនជាពិសេសបូរណភាពដែនដី និងអធិបតេយ្យប្រឆាំងរាល់ការឈ្លានពានពីក្រៅ។ ជាមួយនឹងការផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរក្រោមដប់ដើមនេះ មេដឹកនាំព្យុងយ៉ាងផ្ទាល់យល់ច្បាស់ហើយថា ខ្លួនសម្រេចបានគោលដៅនេះហើយ។ ក្នុងន័យនេះ ទោះអាមេរិកដក ឬមិនដកទ័ពខ្លួនជិតបីម៉ឺននាក់ពីកូរ៉េខាងត្បូងក៏ដោយ វាមិនមែនជាលក្ខខណ្ឌដែលកូរ៉េខាងជើងត្រូវបារម្ភដូចមុនដែរ។

រឿងសំខាន់ទីពីរ គឺត្រូវកសាងសេដ្ឋកិច្ចឲ្យខ្លាំង ជួយសង្គ្រោះប្រជាជនឲ្យរួចផុតពីអន្ទាក់នៃភាពក្រីក្រ។ នេះមិនមែន ដោយសារ គីម ជុងអ៊ុន ស្រលាញ់ ឬអាណិតប្រជាជនឡើយ ប៉ុន្តែលោកគឺដល់អនាគតវែងឆ្ងាយនៃរបបដឹកនាំត្រកូលគីម។ ជាបញ្ញវ័ន្តមួយរូបដែរ គីម ជុងអ៊ុន ដឹងច្បាស់ថា «របបដឹកនាំណាក៏ដោយ បើចង់រស់បានយូរត្រូវយកឈ្នះបេះដូងប្រជាជន»។ មិនយូរមិនឆាប់ឡើយ ប្រជាជនកូរ៉េខាងជើងនឹងក្រោកបះបោរប្រឆាំងរបបដឹកនាំ បើសិនជាប្រជាពលរដ្ឋនៅតែស៊ីអត់ស៊ីឃ្លានរស់នៅលំបាកលំបិនបែបនេះទៀត ព្រោះគ្មានអ្វីខ្លះជាងកម្លាំងប្រជាជនឡើយ។ ដូច្នេះហើយ កូរ៉េខាងជើងត្រូវបញ្ចប់ការរាំងខ្ទប់សេដ្ឋកិច្ច និងទ្វារភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយពិភពខាងក្រៅ បើសិនជាលក្ខខណ្ឌសមស្របមកដល់។ ពេលនេះជាពេលវេលាសមស្រប ហើយកូរ៉េខាងជើងចំណេញកប់ក្តោងបើសិនជា លោក ត្រាំ ព្រមទទួលសេណារីយ៉ូមួយនេះក្នុងជំនួបប្រវតិ្តសាស្ត្រនៅខែក្រោយនោះ។

-ល្មមដល់ពេលកូរ៉េខាងជើងក្លាយជាសមាជិករដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរ?

តាំងពីដើមមក សហគមន៍អន្តរជាតិមានកំហុសមួយផ្នែកដែរ គឺបណ្តែតបណ្តោយរហូតដល់កូរ៉េខាងជើងផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរបានជោគជ័យ និងបន្តផលិតបានច្រើនគ្រាប់ថែមទៀត។ ដោយសារតែបែបនេះហើយ ទើបបានជាមកដល់ឥឡូវនេះ ការរំសាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរកូរ៉េខាងជើងក្លាយជារឿងលំបាកបំផុតមួយ។ កូរ៉េខាងជើងខ្លួនឯងដឹងច្បាស់ថា វាក៏មិនអាចកើតឡើងឡើយ ទោះជាក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។

ផ្អែកតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែង របបដឹកនាំកូរ៉េខាងជើងមានសុទិដ្ឋិនិយមខ្ពស់ថា វាដល់ពេលខ្លួនអាចក្លាយជាសមាជិកក្លិបប្រទេសនុយក្លេអ៊ែរហើយ។ កូរ៉េខាងជើងអាចផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ និងសាកល្បងបានជោគជ័យ ហើយវាក៏គ្មានឧបសគ្គអ្វីដែលរារាំងខ្លួនមិនឲ្យក្លាយជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរស្មើមុខស្មើមាត់នឹងប្រទេសប្រាំបីផ្សេងទៀតដែរ។

យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ គេមិនអាចដឹងឡើយថា សហគមន៍អន្តរជាតិជាពិសេសអាមេរិកនឹងមានចម្លើយបែបណាទេ ក្នុងករណីដែលលោក គីម ជុងអ៊ុន មិនព្រមបោះបង់អាវុធនុយក្លេអ៊ែរចោល ហើយទាមទារឲ្យគេទទួលស្គាល់ខ្លួនជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរដូចឥណ្ឌា ប៉ាគីស្ថាន និងអ៊ីស្រាអែលនោះ។

ក្រៅពីមហាអំណាចប្រាំដែលឈ្នះសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ដែលគេទទួលស្គាល់ជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរស្របច្បាប់ ឥណ្ឌា ប៉ាគីស្ថាន និងអ៊ីស្រាអែលជារដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរមិនស្របច្បាប់ឡើយ។ មិនស្របច្បាប់ត្រង់ថា ក្រុមប្រទេសទាំងនេះព្យាយាមផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ ក្រោយពេលសន្ធិសញ្ញាស្តីពីការហាមឃាត់ការសាយភាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ (NPT) បង្កើតឡើងឆ្នាំ ១៩៦៨ និងចូលជាធរមានឆ្នាំ ១៩៧០នោះ។ ប៉ុន្តែប្រទេសទាំងនេះមិនរងសម្ពាធ ឬទណ្ឌកម្មពីសហគមន៍អន្តរជាតិទេ ហើយវាក៏ត្រូវគេចាត់ទុករដ្ឋនុយក្លេអ៊ែរតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែងដែរ (de facto)។ សហរដ្ឋអាមេរិកកាលនោះអះអាងថា ស្ថានភាពឥណ្ឌា ប៉ាគីស្ថាន និងអ៊ីស្រាអែលអាចគ្រប់គ្រងបាន ហើយវាមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងដល់សន្តិភាព និងស្ថិរភាពពិភពលោកឡើយ។

ចំណែកបញ្ហាកូរ៉េខាងជើងវិញ គឺខុសគ្នា។ ខុសគ្នាត្រង់ថា ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងធ្លាប់ជាសមាជិកកិច្ចព្រមព្រៀង NPT។ ប៉ុន្តែប្រទេសនេះសម្រេចដើរចេញពីសន្ធិសញ្ញានេះនៅឆ្នាំ ២០០៣ ដោយសម្ងំផលិតអាវុធទាំងខុសច្បាប់។ ឆ្នាំ ២០០៦ ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក គីម ជុងអ៊ីល កូរ៉េខាងជើងបានសម្រេចបាញ់សាកល្បងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរលើកដំបូង ទាក់ទាញទណ្ឌកម្មច្រើនសន្ធឹកពីសហគមន៍អន្តរជាតិផងដែរ។ ទណ្ឌកម្មនេះត្រូវបានគេបន្ថែមរហូតមកដើម្បីដាក់គំនាបឲ្យក្រុងព្យុងយ៉ាងប្តូរជំហរ និងបោះបង់អាវុធរបស់ខ្លួននោះ៕