ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
បើភិក្ខុអង្គណា ប៉ះពាល់រាងកាយរបស់ស្ត្រី ភិក្ខុអង្គនោះមានទោស ឬត្រូវអាបត្តិ សង្ឃាទិសេស មិនមែនត្រូវអាបត្តិបារាជិកនោះទេ។ 
ត្រូវអាបត្តិ បារាជិក លុះត្រាតែភិក្ខុ បានសេពសន្ថវៈជាមួយស្ត្រី ដែលភាសាក្នុងវិន័យនៃព្រះពុទ្ធសាសនា ហៅថា «ញ៉ាំងមគ្គនិងមគ្គឲ្យដល់គ្នា»។ បារាជិក គឺជាទោសធ្ងន់ជាងគេ ក្នុងព្រះវិន័យរបស់ភិក្ខុ។
ឲ្យតែភិក្ខុអង្គណា ត្រូវអាបត្តិបារាជិក ភិក្ខុអង្គនោះត្រូវអស់ភាពជាអ្នកបួសតែម្តង ទោះជានៅគ្របដណ្តប់ស្បង់ចីវរក៏ដោយ។ ក្នុងករណីនេះ មន្ត្រីសង្ឃ មានសិទ្ធិចាប់ផ្សឹកភិក្ខុដែលត្រូវអាបត្តិបារាជិកបាន។
ក្រៅពីការសេពសន្ថវៈជាមួយស្ត្រី នៅមានអំពើខុសឆ្គង៣យ៉ាងទៀត ដែលអាចនាំឲ្យភិក្ខុត្រូវអាបត្តិបារាជិក។ ទង្វើទាំង៣នោះ គឺការលួចទ្រព្យរបស់គេ ការសម្លាប់មនុស្ស និងការអួតពីឧត្តរិមនុស្សធម្ម។ ការអួតពីឧត្តរិមនុស្សធម្ម គឺជាការអួតថាខ្លួន ជាមនុស្សមានគុណវិសេសលើសលែងជាងមនុស្សធម្មតា ហើយបានសម្រេចធម៌វិសេស ដើម្បីទទួលបានលាភសក្ការ ពីបរិស័ទ ដែលមានជំនឿពីការអួតនោះ។
ចំណែកឯ សង្ឃាទិសេស គឺជាទោសលំដាប់ទីពីរ បន្ទាប់ពីបារាជិក។ ភិក្ខុ ដែលត្រូវអាបត្តិសង្ឃាទិសេស នៅតែមានឈ្មោះថាជាភិក្ខុដដែល ហើយមិនដល់ថ្នាក់ត្រូវចាប់ផ្សឹកនោះទេ។
អំពើខុសឆ្គង១៣យ៉ាង ដែលនាំឲ្យភិក្ខុ ត្រូវអាបត្តិសង្ឃាទិសេស ដូចជា ប៉ះកាយស្ត្រី, មានតម្រេក ហើយនិយាយលួងលោមស្ដ្រីឲ្យបម្រើខ្លួនដោយកាម និងបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យបុរស-ស្ដ្រីបានគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធជាដើម។
ពេលមានទោសសង្ឃាទិសេស ភិក្ខុ ត្រូវធ្វើដូចម្តេច? ដើម្បីលុបលាងទោសកំហុសនេះបាន ភិក្ខុត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់មួយ ដែលហៅថាការធ្វើ «បរិវាសកម្ម»។ បរិវាសកម្ម គឺជាកិច្ចក្នុងព្រះវិន័យ ដែលតម្រូវឲ្យភិក្ខុ ត្រូវបំពេញ ដើម្បីរួចផុតពីទោសសង្ឃាទិសេស ហើយក្លាយទៅជាភិក្ខុស្អាតស្អំឡើងវិញ៕
Tag:
សាសនា
ធម៌
វិន័យ
សាសនា
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 3 ថ្ងៃ
