ទស្សនកិច្ចរបស់នាយរដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសនៅអាហ្សង់ទីនសប្តាហ៍នេះដើម្បីចូលរួមជំនួបកំពូលប្រទេសម្ភៃ (G20) ក្លាយជាក្តីសង្ឃឹមថ្មីមួយសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៊ុយណូស៊ែក្នុងការស្តារចំណងការទូតទ្វេភាគី និងឈានទៅដោះស្រាយជម្លោះទឹកដីជម្លោះ Falkland មកចរចាគ្នាជាថ្មីផង។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសលោកស្រី ថេរ៉េសា ម៉េយ៍ បានអញ្ជើញទៅដល់ទីក្រុងប៊ុយណូស៊ែ នៅយប់ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី ២៩ ខែវិច្ឆិកា ហើយលោកស្រីជានាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសដំបូងដែលទស្សនកិច្ចនៅទីនោះចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៨២មក។ ឆ្នាំ ១៩៨២ ជាពេលដែលអង់គ្លេស និងអាហ្សង់ទីនច្បាំងគ្នាដណ្តើមយកទឹកដី Falkland ដែលនៅបន្តជាចំណុចរសើបនៃទំនាក់ទំនងការទូតប្រទេសទាំងពីរផងនោះ។
យោងតាមទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AFP វត្តមានប្រមុខរដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេសនៅអាហ្សង់ទីននេះក្លាយជារំពឹងរបស់រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៊ុយណូស៊ែក្នុងការឈានទៅស្តារចំណងការទូតឡើងវិញ និងអាចឈានទៅលើយកបញ្ហាទឹកដីជម្លោះ Falkland មកចរចាគ្នាឡើងវិញដែរ។
កាលពីសប្តាហ៍មុន រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាហ្សង់ទីនលោក Jorge Faurie បានអះអាងដែរថា អាហ្សង់ទីននឹងអាចចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ឱកាសដែលអង់គ្លេសចាកចេញពីសហភាពអឺរ៉ុបដើម្បីពង្រឹងទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី និងបង្កើនជំហរទាមទារកោះ Falkland ដែរ។
ត្រឡប់មកវិញ ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចមកកាន់អាហ្សង់ទីនរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសលើកនេះ ភាគីទាំងពីរក៏បានពិភាក្សាគ្នាពីការឈានទៅបង្កើនការផ្សាភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងបន្ថែមជាមួយកោះ Falkland ដែរ។ រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាហ្សង់ទីន Faurie បានថ្លែងដូច្នេះថា៖«ក្តីរំពឹងរបស់យើងគឺថា ការកសារទំនុកចិត្តទ្វេភាគីនេះនឹងធ្វើឲ្យមានស្ថានភាពល្អប្រសើរសម្រាប់ការពិភាក្សាឡើងវិញពីអធិបតេយ្យលើកោះ Malvinas»។
ប៉ុន្តែទោះជាបែបនេះក្តី ប្រជាជន Falkland ប្រហែល ៣៤០០នាក់នៅតែអះអាងថា អធិបតេយ្យអង់គ្លេសនៅលើកោះ Falkland នៅតែជារឿងមិនអាចរចាបានឡើយ ហើយពួកគេក៏សង្កត់ធ្ងន់ដែរថា ការវិវត្តទៅរកភាពល្អប្រសើរនៃចំណងទំនាក់ទំនងជាមួយអាហ្សង់ទីននៅតែជារឿងស្មុគ្រស្មាញដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ បញ្ហាប្រឈមអាចនឹងកើតឡើងនៅពេលដែលអង់គ្លេសចាកចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប ដោយគ្មានកិច្ចព្រមព្រៀងណាមួយជាមួយអឺរ៉ុបនោះ។ នេះក៏ដោយសារ សេដ្ឋកិច្ចរបស់ Falkland ពឹងផ្អែកស្ទើរទាំងស្រុងលើការនាំចេញដោយដោយការអនុគ្រោះពន្ធទៅកាន់រដ្ឋសហភាពអឺរ៉ុប «អេស្ប៉ាញ»។
តាមពិតទៅ អង់គ្លេសទាមទារយកដែនអធិបតេយ្យលើកោះ Falkland ដែលជាកោះដែលប្រទេសនិយាយភាសាអេស្ប៉ាញ់ស្គាល់ថា Malvinas នោះកាលពីឆ្នាំ ១៧៦៥។ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៨៣៣ អង់គ្លេសដាក់រដ្ឋបាលគ្រប់គ្រងអចិន្ត្រៃយ៍នៅទីនោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះតែម្តង។
ចំណែកក្រុងប៊ុយណូស៊ែបានទាមទារយកកោះដែលមានទំហំ ១២១៧៣ គីឡូម៉ែត្រការ៉េនេះដោយផ្អែកលើកត្តាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងទីតាំងភូមិសាស្ត្រដោយសារវាមានទីតាំងស្ថិតនៅត្រឹម ៤០០គីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះពីឆ្នេររបស់អាហ្សង់ទីន។ ដល់ថ្ងៃទី ២ខែមេសាឆ្នាំ ១៩៨២ ពេលដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ក្រុមយោធា អាហ្សង់ទីនបានឈ្លានពានកោះនេះ ប៉ុន្តែអេស្ប៉ាញបានប្រកាសលើកទង់ជ័យសនៅថ្ងៃ ១៤ ខែមិថុនាឆ្នាំ ដដែលដោយសារមិនអាចប្រយុទ្ធឈ្នះកងទ័ពអង់គ្លេស។ សង្គ្រាមនេះធ្វើឲ្យកងទ័ពអង់គ្លេស ២៥៥នាក់ ជនស៊ីវិលបីនាក់ និងកងទ័ពអាហ្សង់ទីន ៦៤៩នាក់ស្លាប់ដែរ។