ប្រភេទនៃនំអន្សមទាំងនេះ មានលក្ខណៈខុសគ្នា ដោយនំអន្សមចេក គឺជានំអន្សមដាក់ចេកណាំវ៉ាទុំមូលជាស្នូល ជាមួយអង្គរដំណើប។ នំអន្សមជ្រូកជាប្រភេទនំ ដាក់សាច់ជ្រូក និងសណ្តែកលឿងជាស្នូល។ នំអន្សមដូង ជាប្រភេទនំដាក់ខ្ទិះដូង ឬសាច់ដូងទុំកោសជាស្នូល។ ចំណែកនំអន្សមអាំង ជានំអន្សមដែលគេយកទៅអាំង។ 

 

«នំអន្សម» និង«នំគម នំបត់ និងនំមង្គល» មានដើមកំណើតក្នុងសម័យកាលដែលខ្មែរបុរាណគោរពព្រហ្មញសាសនា ពោលគឺការគោរពអង្គកាយព្រះសេវៈ ដែលតំណាងដោយនំអន្សម គោរពអង្គកាយនាងឧមា ដែលតំណាងដោយនំគម និងការគោរពផែនដី ដែលតំណាងឲ្យនំបត់។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់ពីអ្នក ស្រាវជ្រាវវប្បធម៌ និងអរិយធម៌ខ្មែរ៕