លោក John BOCSKAY៖«យើងរីករាយនឹងសន្តិភាពដែលបានពីការលះបង់ជីវិតរបស់ទាហានសម័យមុន»

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

លោក John BOCSKAY៖«យើងរីករាយនឹងសន្តិភាពដែលបានពីការលះបង់ជីវិតរបស់ទាហានសម័យមុន»

04, Apr 2018 , 5:27 pm

រូបភាព

ដោយ: លាង ដឺលុច (Leang Delux)

សោកនាដកម្មបានចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃទី២៥ខែមិថុនាឆ្នាំ១៩៥០។ សង្គ្រាមបង្ហូរឈាមបងប្អូនឯងរបស់កូរ៉េបានចាប់ផ្តើម។ ប្រទេសចំនួន២១បានបញ្ជូនកងទ័ពសរុប១៧៥៤៤០០នាក់ទៅក្នុងសមរភូមិសង្គ្រាបបងប្អូនកូរ៉េ ហើយក្នុងចំណោមពួកគេទាំងនេះ មានកងទ័ព៤០៨៩៦នាក់បានស្លាប់។ ថ្ងៃទី២៧ខែកក្កដាឆ្នាំ១៩៥៣ សង្គ្រាមស៊ីវិលបានផ្អាក។ បន្ទាប់មក រដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋកូរ៉េបានស្នើទៅអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បីកសាងទីបញ្ចុះសពមួយដើម្បីរម្លឹកដល់ជីវិតកងទ័ពរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដែលបានបាត់បង់ក្នុងសង្គ្រាម៣ឆ្នាំនោះ។ ក្នុងខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ១៩៥៩ ទីបញ្ចុះសពរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (United Nations Memorial Cemetery in Korea) ត្រូវបានអនុម័ត ហើយតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៤ គណៈកម្មាធិការមួយដែលមានសមាសភាពមកពី១១ប្រទេស ត្រូវបានប្រគល់ឲ្យចាត់ចែងទីបញ្ចុះសពនេះ ដែលស្ថិតនៅក្នុងទីក្រុងប៊ូសាននៃសាធារណរដ្ឋកូរ៉េ។

លោក John BOCSKAY នាយកកិច្ចការអន្តរជាតិនៃទីបញ្ចុះសពសម្រាប់ការចងចាំនៃអង្គសហប្រជាជាតិនៅសាធារណរដ្ឋកូរ៉េ (UNMCK) (ក្នុងទីក្រុងប៊ូសាន) បានផ្តល់បទសម្ភាសមួយដល់លោក លាង ដឺលុច អគ្គនាយកនៃសារព័ត៌មានថ្មីៗ ដើម្បីនិយាយអំពីអត្ថន័យ និងចំនួនសពកងទ័ពដែលត្រូវបានបញ្ចុះនៅទីនោះ។

លោក លាង ដឺលុច៖ តើក្នុងមួយឆ្នាំ UNMCK ទទួលបានអ្នកទស្សនាប៉ុន្មាននាក់ ហើយពួកគេមកពីមជ្ឈដ្ឋានណាខ្លះ?

លោក John BOCSKAY៖ យើងទទួលបានអ្នកទស្សនាប្រមាណ៣សែននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ចំនួនអ្នកមកទស្សនាទីនេះកាន់តែកើនឡើង។ ភាគច្រើនពួកគេមកទស្សនាទីនេះពីខែមីនាដល់ខែកញ្ញា។ នៅរដូវរងា ចំនួនអ្នកទស្សនាធ្លាក់ចុះ។ ចំពោះអ្នកមកទស្សនាវិញ ពួកគេមកពីប្រភពផ្សេងៗគ្នា។ តែពលរដ្ឋនៅក្នុងក្រុងប៊ូសានតែងតែមកទីនេះញឹកញាប់ ដូចជាសិស្ស និស្សិត ទាហាន អ្នកទេសចរ មនុស្សក្មេងចាស់។ យើងក៏ទទួលបានទស្សនកិច្ចរបស់បុគ្គលសំខាន់ៗ ដូចជាថ្នាក់ដឹកនាំក្រុង មេដឹកនាំយោធា យោធិនដែលរស់ពីសង្គ្រាម ប្រមុខរដ្ឋ ប្រធានបេសកកម្មទូត ។ល។

លោក លាង ដឺលុច៖ សម្រាប់លោក តើUNMCK មានអត្ថន័យយ៉ាងណាសម្រាប់ពិភពលោក?

លោក John BOCSKAY៖ ទីបញ្ចុះសពសម្រាប់ការចងចាំ (UNMCK) គឺជាស្ថានស្ងប់ស្ងាត់សម្រាប់ទាហានរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិចំនួន២៣០០នាក់ដែលបានបាត់បង់ជីវិតក្នុងបុព្វហេតុការពារសន្តិភាព និងសេរីភាពក្នុងដំណាក់កាលសង្គ្រាមកូរ៉េ។ មនុស្សជាច្រើន យល់ថាវាគឺជាទីកន្លែងសក្ការៈមួយ ពីព្រោះទីកន្លែងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ ដោយត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយគណៈកម្មាធិការមួយដែលអង្គការសហប្រជាជាតិបានផ្តល់អំណាចឲ្យ។ ទីបញ្ចុះសពបែបនេះមានតែមួយទេក្នុងពិភពលោកនេះ។

លោក លាង ដឺលុច៖ នៅក្នុងសង្គ្រាមកូរ៉េ មានប្រទេសចំនួន២១ដែលបានបញ្ជូនកងទ័ពខ្លួនទៅក្នុងសមរភូមិនោះ។ ប៉ុន្តែតើហេតុអ្វីបានជាមានតែសពទាហានមកពី១១ប្រទេស និងក្រុមការងារពេទ្យ៥ប្រទេសទៀត ដែលត្រូវបានបញ្ចុះនៅទីនេះ? តើប្រទេសណាដែលបានបាត់បង់ទាហានរបស់ខ្លួនច្រើនជាងគេ?

លោក John BOCSKAY៖ ប្រទេសមួយចំនួនដូចជា សហរដ្ឋអាមេរិក កូឡុំប៊ី ក្រិច អេត្យូពី ប៊ែលហ្ស៊ីក និងហ្វីលីពីន បានទទួលយកសពរបស់ទាហានពួកគេត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតវិញ។ ប៉ុន្តែសពទាហានភាគច្រើនត្រូវបានបញ្ចុះនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េនេះ។ គឺវាអាស្រ័យទៅលើនយោបាយរបស់ប្រទេសនីមួយៗ។
UNMCK មានផ្នូរទាហានចំនួន២៣០០។ ចក្រភពអង់គ្លេសបានបាត់បង់ទាហានរបស់ខ្លួនច្រើនជាងគេគឺ៨៨៥នាក់។ ប្រទេសន័រវេបានបាត់បង់ទាហានខ្លួនតិចជាងគេ គឺតែមួយនាក់គត់។

នៅក្នុងសង្គ្រាមកូរ៉េនោះ គឺកូរ៉េខាងត្បូងដែលបានបាត់បង់ជីវិតពលរដ្ឋខ្លួនច្រើនជាងគេ ពោលគឺទាហាន ជាង២សែនបានស្លាប់ដើម្បីការពារបូរណភាពដែនដីខ្លួន និងជនស៊ីវិលជាងមួយលាននាក់បានស្លាប់។ ក្នុងក្របខណ្ឌនៃកងកម្លាំងរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ សហរដ្ឋអាមេរិកបានបាត់បង់កងទ័ពច្រើនជាងគេ ពោលគឺ ៣៧០០០នាក់បានស្លាប់ និងបាត់ខ្លួនពេលកំពុងបំពេញបេសកកម្ម។ មូលហេតុដែលថា គ្មានសពទាហានអាមេរិកត្រូវបានបញ្ចុះនៅទីនេះ គឺដោយសារតែរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកមាននយោបាយមួយ គឺត្រូវបានប្រមូលយកអដ្ឋិធាតុទាហានពួកគេត្រឡប់ទៅប្រទេសគេវិញ។

លោក លាង ដឺលុច៖ ក្រៅតែពីជាកន្លែងសម្រាប់ទស្សនកិច្ច តើទីបញ្ចុះសពសម្រាប់ការចងចាំរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនេះ មានសកម្មភាពជាដៃគូសម្រាប់ការអប់រំ ឬផ្សព្វផ្សាយជាមួយស្ថាប័នណាមួយដែរឬទេ?

លោក John BOCSKAY៖ ក្រៅពីការផ្តល់សេវាជាមគ្គុទេសក៍សម្រាប់អ្នកមកទស្សនា យើងមិនមានកម្មវិធីអប់រំអ្វីទេ។ ប៉ុន្តែយើងតែងទទួលវត្តមានគ្រូ និងសិស្សជាច្រើន ហើយយើងតែងបានធ្វើការជាមួយពួកគេដោយផ្តល់ និងឆ្លើយតបរាល់សំណួររបស់ពួកគេ។ ជាទូទៅ យើងព្យាយាមធ្វើអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ និងការកោតស្ញប់ស្ញែងសម្រាប់ការលះបង់ជីវិតរបស់ទាហានដែលត្រូវបានបញ្ចុះនៅទីនេះ។

លោក លាង ដឺលុច៖ តើលោកគិតថាទីបញ្ចុះសពរបស់អង្គការហសប្រជាជាតិនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងនេះ មានឥទ្ធិពលប៉ុណ្ណាក្នុងការរម្លឹកប្រាប់ពិភពលោកឲ្យចៀសវាងសង្គ្រាម ឬជម្លោះប្រដាប់អាវុធ?

លោក John BOCSKAY៖ បើទោះបីជាគោលបំណងចំបងរបស់ទីបញ្ចុះសពរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិមួយនេះ គឺលើកកិត្តិយសដល់ការពលីរបស់កងទ័ពដែលបានស្លាប់នៅក្នុងសង្គ្រាមកូរ៉េ យើងក៏គិតថាទីនេះពិតជានិមិត្តរូបដ៏មានអត្ថន័យជ្រៅដើម្បីលើកតម្កើងសន្តិភាព។ នៅពេលដែលគេមកដល់ទីនេះ គេមិនអាចថា មិនគិតដល់ការបង់តម្លៃដ៏ធំធេងទៅក្នុងសង្គ្រាម និងការបាត់បង់ជីវិតយុវជនដ៏ច្រើនដោយពួកគេមិនអាចចៀសផុតបាន។

ដោយផ្តល់កិត្តិយសដល់កងទ័ពទាំងនោះ យើងមានអារម្មណ៍ថា យើងមានកាតព្វកិច្ចថាត្រូវធ្វើអ្វីមួយដែលយើងអាច ដើម្បីប្រាកដប្រជាថា យើង និងយុវជនជំនាន់ក្រោយបន្តរីករាយជាមួយសន្តិភាពដែលបានមកពីការលះបង់ជីវិតរបស់ទាហានទាំងនេះ៕