ក្តុកក្តួលរំជួលចិត្ត នឹកអាណិតថែមអាល័យ

ដល់ជនមានស្នាដៃ ខាងកែច្នៃអភិរក្ស។
 

ជំនាញជាញចំណាប់ ចេះលោកប្រាប់ឥតបីលាក់

រួសរាយរាប់រាក់ទាក់ ដោយជឿជាក់ឥតរើសអើង។
 

ជំនាញតែងនិពន្ធ ដឹកភាពយន្តល្បីមិនឆ្មើង

អក្សរសាស្ត្រតម្កើង ឥតចើងម៉ើងថែមហ្មត់ចត់។
 

ជាស្មេរនិងកវី មានឈ្មោះល្បីអាចបែនបត់

កាព្យ« លុយ » ល្បីគេកត់ អានឥតហត់ពេញដោយន័យ។
 

ច្នៃរឿងបែបប្រវត្តិ លោកដឹកស្ទាត់បានជោគជ័យ

ភាពយន្តមើលហើយភ័យ មិនបំភ្លៃ«ចាប់ក្រពើ»។
 

ទឹករាំ… ឆ្អឹងអណ្តែត គ្រប់ក្រុងខេត្តល្បីមិនស្ទើរ

ជំនាន់ស្មេរចំទើរ បើសើរើរាប់វែងឆ្ងាយ។
 

សមយសព្រឹទ្ធាចារ្យ មានប្រាជ្ញាឆ្ការត្រួសត្រាយ

លើកស្ទួយមិនជិនណាយ ផ្នែកផ្សព្វផ្សាយសោតទស្សន៍។
 

ឥឡូវលោកឃ្លាតឆ្ងាយ បាត់រូបកាយស្នាដៃរស់

អាយុទ្ធ គេចាំឈ្មោះ ត្រកូលខ្ពស់ឈ្មោះថា ម៉ៅ៕