ឪពុករបស់ លីណា ដែលជាជាងសំណង់បានទទួលមរណភាព នៅពេលដែលលីណាត្រូវចាប់ផ្តើមចូលរៀនថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ។ បន្ទុកគ្រួសារដែលមានម្ដាយចាស់ និងប្អូនប្រុស ត្រូវធ្លាក់លើ លីណា និងបងស្រី។ លីណា មិនបោះបង់ការសិក្សាឡើយ។ លីណា បន្តប្រើប្រាស់ជំនាញបន្តិចបន្តួចដែលបន្សល់ពីឪពុក ធ្វើជាទុនចិញ្ចឹមជីវិតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
ជាងមួយខែហើយ បុរសសម្បុរសអាយុ២៩ឆ្នាំម្នាក់ តែងចេញចូលនៅក្នុងផ្ទះល្វែងមួយកម្ពស់២ជាន់នៅក្នុងសង្កាត់ផ្សារដើមថ្កូវដែលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពជួសជុលឡើងវិញ។ ម៉ៅ លីណា គឺជាអ្នកម៉ៅការជួសជុលផ្ទះល្វែងដែលត្រូវបានគេទុកចោលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។
នៅក្នុងការដ្ឋាននេះមិនស្ងាត់ទេ។ គ្រាន់តែនៅជាន់ផ្ទាល់ដី ជាងម្នាក់កំពុងឈូសថ្នាំចាស់ពីទ្វារដែក ដើម្បីត្រៀមលាបថ្នាំថ្មី។ ជាងម្នាក់នេះ បើកចម្រៀងលោកកែវ សារ៉ាត នៅក្នុងយូធូបពីទូរសព្ទរបស់គាត់ដែលដាក់ចោលនៅលើគំនរបាវស៊ីម៉ង់ត៍នៅក្បែរនោះ។ នៅផ្នែកខាងក្រោយផ្ទះឯណោះ ជាង២នាក់កំពុងតែប្រើញញួរជ័រដំលើការ៉ូដែលពួកគេកំពុងក្រាល។ នៅជាន់ទី១វិញ ក្រុមជំនាញអគ្គិសនីកំពុងតែតបណ្ដាញអំពូលអគ្គិសនី។ នៅជាន់ទី២ឯណោះ ដែលមានដំបូលស័ង្កសីច្រែះ ធ្លុះធ្លាយ ជាងដែកកំពុងប្រើម៉ាស៊ីនកាត់ដែក ដែលធ្វើឱ្យលាន់លឺសង្កៀរត្រចៀកជាខ្លាំង។
លីណា ត្រូវឡើងចុះត្រួតពិនិត្យការងារជាងទាំងអស់ផង ហើយក៏ត្រូវធ្វើដោយខ្លួនឯងខ្លះដែរ។ ជួយរៀបការ៉ូផង ជួយជញ្ជូនដុំឥដ្ឋឡើងទៅជាន់លើផង តាមរយៈម៉ាស៊ីនយោងមួយ។
លីណា ចេះគ្រប់ជំនាញទាំងអស់នៅក្នុងការដ្ឋានសំណង់គេហដ្ឋាន។ វាមិនបានកើតឡើងដោយចៃដន់ឡើយ។ តាមពិត ម៉ៅ លីណា មានឪពុកជាជាងសំណង់។
នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៧ នៅពេលដែល លីណា អាយុបានត្រឹម១៤ឆ្នាំ ឪពុកលីណា បាននាំលីណាទៅការដ្ឋានរួចទៅហើយ ដើម្បីឱ្យលីណាជួយការងារខ្លះផង និងបានរៀនសូត្រពីជំនាញនេះខ្លះផង។ លីណា ដើរតាមឪពុកបានត្រឹម៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ នៅឆ្នាំ២០១២ លោកឪពុករបស់លីណា បានធ្វើមរណកាលដោយសារជំងឺ។ ពេលនោះជាពេលវេលាដ៏លំបាកនៅក្នុងគ្រួសារលីណា។
លីណា ដែលមានអាយុ១៩ឆ្នាំនាពេលនោះ បានក្លាយជាមនុស្សបង្គោលជាមួយបងស្រីដែលធ្វើជាកម្មការិនីនៅក្នុងគ្រួសារ។ ចិញ្ចឹមម្ដាយចាស់ ចិញ្ចឹមប្អូន ហើយខ្លួនឯងទើបចាប់ផ្តើមសិក្សាថ្នាក់ជំនាញគណនេយ្យទៀត លីណា ត្រូវបន្តការងារសំណង់ពីឪពុក។
«ខ្ញុំធ្វើការងារសំណង់ជាមួយប៉ាបានបួនឆ្នាំ ក៏គាត់ស្លាប់ចោលខ្ញុំ ដោយសារជំងឺ។ កាលណោះ ខ្ញុំមិនទាន់ចេះធ្វើអីច្រើនទេ។ ក្រោយមក ខ្ញុំលួចរៀនពីជាងផ្សេងៗយូរៗទៅ ខ្ញុំចេះការងារម្តងបន្តិចៗ»។ នេះជាលើកឡើងរបស់លោក លីណា។ លោកបាននិយាយដូច្នេះ៖ «[ខ្ញុំ] ចេះពីជាងការ៉ូ ចេះពីជាងថ្នាំ ចេះពីជាងភ្លើង ដល់ពេលនោះហើយ បានខ្ញុំហ៊ានចេញដើរម៉ៅធ្វើផ្ទះឱ្យគេ។ ខ្ញុំបានការងារនេះតពីឪពុក ព្រោះមុនពេលគាត់ស្លាប់ គឺគាត់មានម៉ូយ ហើយម៉ូយហ្នឹងក៏អាណិតយើងដែរ! ពួកគាត់ឱ្យខ្ញុំធ្វើ[ផ្ទះ]ជាបន្តបន្ទាប់ៗរហូត ខ្ញុំមានសមត្ថភាព មានកូនជាងមកទល់សព្វថ្ងៃហ្នឹង»។
មកដល់កាលៈទេសៈនេះ លីណា គ្មានជម្រើសអ្វីដែលប្រសើរជាងការខិតខំរៀនសូត្របន្ថែមនៅក្នុងការងារសំណង់ ដែល លីណា មានមូលដ្ឋានគ្រឹះរួចហើយនេះឡើយ។ នៅពេលនេះទើប លីណា នឹកដឹងគុណឪពុកដែលតែងតែនាំលីណាដើរតាមការដ្ឋាន ក្នុងពេលកន្លងមក។ លីណា ក៏សរសើរខ្លួនឯងដែរ ដែលមិនបានខ្ជិលច្រអូស និងគេចពីការងារដែលឪពុកបានប្រើ។
កំពុងអង្គុយកាន់ញញួរដុំឥដ្ឋកន្សែងយ៉ាងមមាញឹកនៅការដ្ឋានជួសជុលផ្ទះមួយកន្លែង នៅរាជធានីភ្នំពេញ យុវជនរូបនេះឆ្លៀតរឭកថា៖ «កាលណោះ បើសិនជាខ្ញុំអត់បានដើរធ្វើការងារជាមួយគាត់[ប៉ា] អត់បានយល់ពីការងារសំណង់ជាមួយគាត់ទេ ខ្ញុំក៏គ្មានពេលដូចថ្ងៃនេះដែរ»។ បើតាម លីណា ការងារជាអ្នកម៉ៅការសំណង់ពីឪពុកនេះ បានធ្វើឱ្យលោកមានឯករាជ្យភាពនិងម្ចាស់ការលើខ្លួន ពិសេសគឺមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់មើលថែម្តាយ និងប្រពន្ធកូន។
ការពិត លីណា ចង់ពន្យល់ថា កូនប្រុសស្រីគួរតែឱហាតហាត់រៀនជំនាញពីឪពុកម្ដាយ បើសិនជាឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេមានជំនាញ ឬអាជីពអ្វីមួយ។ ហ្វឹកហាត់រៀនសូត្របានចំណេះហើយ បានជួយការងារឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេទៀតផង។ លីណា យល់ថា ការធ្វើបែបនេះបានវាជាការប្រសើរណាស់សម្រាប់យុវជន។ លីណា លើកឡើងករណីខ្លួនឯងជាឧទាហរណ៍តែម្តង។ ឪពុកទទួលអនិច្ចកម្ម គឺជាករណីដែលរូបគេមិនអាចដឹងមុនឡើយ។ ឪពុកបានលាចាកផុតទុក្ខហើយ ប៉ុន្តែអ្វីដែល លីណា មិនអាចគេចផុតនោះ គឺត្រូវធ្វើការងារចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ វាគឺជាសំណាងរបស់ លីណា ដែលរូបគេបានទទួលចំណេះខ្លះពីឪពុក។
ដូច្នេះហើយតាំងពីឆ្នាំ២០១២នោះមក លីណា ខិតខំទទួលម៉ៅការសំណង់ផង រៀនអភិវឌ្ឍជំនាញជាច្រើនទៀតនៅក្នុងវិស័យសំណង់ផង និងបានបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកគណនេយ្យផង។ តែគួរឱ្យសោកស្ដាយ ដែលលីណា មិនអាចប្រើប្រាស់ជំនាញគណនេយ្យ ដែលគាត់បានសិក្សាពីគ្រឹះស្ថានសិក្សានោះទេ។
សព្វថ្ងៃនេះ លីណា មានសមាជិកក្រុមការងារជាង២០នាក់ដែរ ដែលត្រៀមខ្លួនជួយការងារម៉ៅការសំណង់ ដែលលីណា ទទួលបានឥតដាច់ពីអតិថិជន។
«ទីផ្សារការងារខ្ញុំ គឺច្រើនណាស់ ខ្ញុំធ្វើអត់ទាន់ទេ។ ការងារដែលម្ចាស់ផ្ទះចង់ឱ្យយើងធ្វើ គឺយើងសួរគាត់បើគាត់អាចរង់ចាំយើងបានគឺចាំសិន តែបើមិនអាចចាំបានទេ ខ្ញុំក៏ទទួលដែរ។ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់រត់ទៅធ្វើផ្ទះនេះបន្តិច ធ្វើផ្ទះនោះបន្តិច ឱ្យខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះខ្ញុំទេ»។ លោកលីណា បន្តរៀបរាប់បែបនេះដោយបន្ថែមថា ៖«ម្ចាស់ផ្ទះភាគច្រើន គឺរង់ចាំខ្ញុំធ្វើឱ្យ! ដល់ពេលអ៊ីចឹង ផ្ទះគាត់នៅកន្លែងណា គឺគាត់នៅតែតាមហៅយើងធ្វើឱ្យគាត់រហូតអ៊ីចឹងទៅ។ ផ្ទះដែលយើងធ្វើឱ្យគាត់ គឺមានគុណភាព តម្លៃសមរម្យ សំខាន់គឺយើងផ្ទះមួយទាល់តែម្ចាស់ផ្ទះពេញចិត្ត! អ៊ីចឹង បានការងារខ្ញុំមានរាល់ថ្ងៃ»។
ម៉ៅ លីណា កំពុងតែមមាញឹកនៅក្នុងអាជីពសំណង់នេះហើយ ហើយក៏មិនបានគិតនឹងផ្លាស់ប្ដូរអាជីពនេះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ លីណា ដែលបានរៀបការ ហើយមានកូនប្រុសអាយុ៤ឆ្នាំម្នាក់ កំពុងពិចារណារកលទ្ធភាពពង្រីកក្រុមការងារ ឬដំឡើងទម្រង់ការងារទៅជាក្រុមសំណង់តែម្ដង។ ដើមទុន គឺជាគន្លឹះ។ ប៉ុន្តែ មិនមែនមានន័យថា មិនអាចធ្វើបាននោះទេ។ លីណា ប្ដេជ្ញាខំប្រឹងធ្វើការសំណង់ឱ្យកាន់តែល្អមានគុណភាព ទាក់ទាញអតិថិជន ដើម្បីបង្កើនចំណូលសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត៕