លទ្ធផលល្អដែលសិស្សទទួលបានមិនមែនកើតឡើងដោយចៃដន្យឡើយ តែវាជាការខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នា។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក ឈិត សុភក្ត័ គ្រូបង្រៀនអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរថ្នាក់ទី៩ និងទី១២ នៅវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ ដែលបានរួមចំណែកបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្សរហូតដល់សិស្សជាប់ជ័យលាភីមេដាយមាស មេដាយប្រាក់ និងមានឈ្មោះជាសិស្សពូកែអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរទូទាំងប្រទេសឆ្នាំ២០២២។
សូមបញ្ជាក់ថា ក្នុងឆ្នាំ២០២២នេះ វិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ មានវត្តមានសិស្សពូកែអក្សរសិល្ប៍ខ្មែររហូតដល់ទៅ៦នាក់ ហើយសុទ្ធតែជាសិស្សស្រីទាំងអស់។ ជ័យលាភីទាំងនោះមាន ធីម ស្រីពៅ បានមេដាយមាស (ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១), ស្រេង ថារ៉ា បានមេដាយប្រាក់(ចំណាត់ថ្នាក់លេខ២) និង ជុន កាក់នីកា ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ៧សម្រាប់មុខវិជ្ជាអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរថ្នាក់ទី១២។ ចំណែកថ្នាក់ទី៩ មាន ផា ធីតា ជ័យលាភីមេដាយមាស (ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១), នី ស្រីនិច ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ៦ និង ថន រតនា ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ៧។
ចាប់អាជីពជាគ្រូបង្រៀនថ្នាក់បឋមនៅឆ្នាំ២០០២ លោក សុភក្ត័ បានវិវត្តខ្លួនជាគ្រូវិទ្យាល័យពីឆ្នាំ២០០៩ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ហើយក្នុងចំណោមសិស្សពូកែទាំង៦រូបនៅឆ្នាំនេះ មាន៤រូបជាសិស្សរបស់លោកផ្ទាល់។ លទ្ធផលរបស់សិស្សទាំង៦រូប បានធ្វើឱ្យលោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ មានក្ដីរំភើបរីករាយ ចំពោះសិស្សទាំងនោះដែលបាននាំកិត្តិយសជូនវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅទាំងមូល។
ក្នុងបទសម្ភាសជាមួយសារព័ត៌មានថ្មីៗតាមទូរសព្ទ គ្រូបង្រៀនដែលមានស្រុកកំណើតនៅស្រុកបាភ្នំ ខេត្តព្រៃវែងរូបនេះ ប្រាប់ពីកត្តាសំខាន់នាំឱ្យទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងដូច្នេះ៖ «លក្ខណៈពិសេសដែលយើងអាចទទួលបាននូវមេដាយ និងជ័យលាភីជាបន្តបន្ទាប់នេះ គឺពាក់ព័ន្ធនឹងកត្តាចំនួន៦ គឺកត្តាគ្រួសារ សាលារៀន សហគមន៍ គ្រូបង្រៀន សិស្ស និងអាជ្ញាធរដែនដី»។ ក្រៅពីកត្តាសំខាន់ៗខាងលើ នៅមានកត្តា២បន្ថែមទៀត ដែលមិនអាចខ្វះបាននោះ គឺកត្តាសិស្ស និងកត្តាគ្រូបង្រៀន។
«កត្តាសិស្ស ដើម្បីក្លាយជាសិស្សពូកែខ្មែរ ទាមទារឱ្យសិស្សមានឧបនិស្ស័យ ត្រូវមានការតាំងចិត្ត ការប្តេជ្ញាចិត្តខ្ពស់ ការខិតខំប្រឹងប្រែង ការស្វ័យសិក្សាស្រាវជ្រាវ ការហ្វឹកហាត់ មានចំណេះដឹងទូទៅ និងត្រូវមានគំនិតសុទិដ្ឋិនិយម។ បើសិនសិស្សមិនមាននូវកត្តាខាងលើនេះទេ យើងពិបាកបង្ហាត់បង្រៀន និងបណ្ដុះបណ្ដាលសិស្សឱ្យគាត់ទទួលបានជោគជ័យណាស់ ទោះបីគ្រូមានបទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងខ្ពស់ក៏ដោយ។ ចំពោះកត្តាគ្រូវិញ ក្នុងការបង្ហាត់បង្រៀនសិស្សពូកែនេះ មិនចាំបាច់ទាល់តែគ្រូមានចំណេះខ្ពស់នោះទេ គ្រាន់តែមានសមត្ថភាពសម្របសម្រួលជាមួយកិច្ចការសិស្សបាន គឺជាការប្រពៃហើយបាទ»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់គ្រូបង្រៀន ឈិត សុភក្ត័ ដោយបន្តថា គ្រូបង្រៀនត្រូវការការតាំងចិត្ត ការប្ដេជ្ញាខ្ពស់ដូចសិស្សដែរ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាអាចឱ្យសិស្សទទួលបានជ័យលាភី និងត្រូវមានការជំរុញលើកទឹកចិត្តដល់សិស្ស ពិសេសគ្រូខ្លួនឯង ត្រូវចេះស្វ័យសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងពង្រឹងចំណេះបន្ថែម។
លោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ ថតជាមួយសិស្សពូកែរបស់វិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ នៅមុខវិទ្យាល័យ១០មករា១៩៧៩ នាខេត្តសៀមរាប។
បើតាមលោក ឈិត សុភក្ត័ នេះមិនមែនជារឿងងាយស្រួលឡើយ ក្នុងការជំរុញឱ្យសិស្សក្លាយជាសិស្សពូកែ។ គ្រូបង្រៀនអក្សរសិល្ប៍ខ្មែររូបនេះ តែងប្រើវិធីសាស្រ្តលួងលោម និងបញ្ចុះបញ្ចូលសិស្សឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងមានចំណង់លើមុខវិជ្ជាខ្មែរ។
សកម្មភាពលោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ កំពុងបង្រៀនសិស្ស។
ដើម្បីក្លាយជាសិស្សពូកែអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ ត្រូវសម្រិតសម្រាំងសិស្សតាំងពីថ្នាក់ក្រោម
ការប្រឡងសិស្សពូកែត្រូវបានរៀបចំសម្រាប់តែសិស្សថ្នាក់ទី៩-១២ ប៉ុណ្ណោះ ដែលក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា រៀបចំជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ មុននឹងក្លាយជាជ័យលាភីថ្នាក់ជាតិទូទាំងប្រទេស សិស្សានុសិស្សត្រូវឆ្លងកាត់ច្រើនដំណាក់កាល ដោយរាប់ចាប់ពីការប្រឡងសិស្សពូកែនៅក្នុងវិទ្យាល័យ, ការប្រឡងថ្នាក់ស្រុក ថ្នាក់រាជធានី-ខេត្ត និងថ្នាក់ជាតិទូទាំងប្រទេស ដែលប្រមូលផ្ដុំសិស្សពូកែមកពី២៥រាជធានី-ខេត្ត។
ពិតណាស់ ដើម្បីក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែទូទាំងប្រទេសនៅថ្នាក់ទី៩-១២ គឺមិនអាចភ្លេចគ្រឹះពីថ្នាក់ក្រោមបាននោះឡើយ។ «នៅពេលដែលសិស្សចង់ប្រឡងអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរទូទាំងប្រទេស គឺត្រូវការការសម្រិតសម្រាំងណាស់។ មិនអាចបំភ្លេចបានទេ អំពីមូលដ្ឋានគ្រឹះនៅថ្នាក់ទី៧-៨ និងថ្នាក់ទី១០-១១។ ចំណែកលោកគ្រូអ្នកគ្រូ នៅថ្នាក់ទី៩-១២ គ្រាន់តែជាអ្នកចាំសម្រួច ចាំតម្រង់ កែតម្រូវ តុបតែងលម្អ និងចម្រាញ់ចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏សំខាន់នៅថ្នាក់ទី៩-១២នោះ គឺបានមកពីថ្នាក់ទី៧-៨ និងថ្នាក់ទី១០-១១។ ប្រសិនបើលោកគ្រូអ្នកគ្រូចង់ឱ្យសិស្សរបស់ខ្លួនក្លាយជាសិស្សពូកែ ដូច្នេះត្រូវមានការចូលរួមពីលោកគ្រូអ្នកគ្រូដូចសាលាខ្ញុំអ៊ីចឹង»។ លោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ រៀបរាប់បែបនេះ ដោយបន្ថែមថា លោកគ្រូអ្នកគ្រូដែលបង្រៀននៅថ្នាក់ទី៧-៨ និងថ្នាក់ទី១០-១១ តែងយកចិត្តទុកដាក់ និងបញ្ចូនមកឱ្យលោកជាអ្នកតុបតែង កែច្នៃដុំពេជ្រនេះ ដើម្បីសម្រិតសម្រាំងទៅប្រកួតប្រជែង។
បើតាមគ្រូបង្រៀនជនបទរូបនេះ ការអធិប្បាយខាងលើ ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដែលលោកគ្រូអ្នកគ្រូមិនអាចមើលរំលងបាន។ ក្រោយសម្រិតសម្រាំងសិស្សរួចមក លោក ឈិត សុភក្ត័ បានឆ្លៀតពេលចុងសប្ដាហ៍ ដើម្បីបំប៉នដល់សិស្សពូកែទាំងនោះដោយឥតគិតថ្លៃ។
លះបង់ពេលវេលាជាមួយគ្រួសារ ដើម្បីបំប៉នសិស្សបន្ថែម
ដើម្បីធ្វើឱ្យសិស្សមានឱកាសជាប់ជាសិស្សពូកែថ្នាក់ជាតិ លោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ បានចំណាយពេលវេលាជាច្រើនជួយសិស្ស តាមរយៈការបង្រៀនក្នុងថ្នាក់ និងបំប៉នបន្ថែមនៅចុងសប្ដាហ៍។ ក្ដីស្រឡាញ់ដែលមានសម្រាប់មុខវិជ្ជាអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរផង និងចង់ឱ្យសិស្សនៅខេត្តព្រៃវែងទទួលបានលទ្ធផលល្អផង បានធ្វើឱ្យគ្រូបង្រៀនរាងស្ដើង និងពាក់វ៉ែនតារូបនេះ ជម្នះបញ្ហា ហើយសម្ភីបង្រៀនទាំងព្រឹក និងថ្ងៃ ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពសិស្ស។
គ្រូបង្រៀន ឈិត សុភក្ត័ អះអាងដូច្នេះ៖ «ការបំប៉ននេះសម្រាប់តែសិស្សពូកែប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីសម្រួចសមត្ថភាពរបស់គាត់ តាមរយៈការបំប៉នបន្ថែមរៀងរាល់ថ្ងៃសៅរ៍អាទិត្យ។ យើងបំប៉នសមត្ថភាពគាត់បណ្ដើរ យើងលើកទឹកចិត្តគាត់ និងបណ្ដុះនៅការស្រឡាញ់ បណ្ដុះពីគុណតម្លៃដែលក្លាយជាសិស្សពូកែផ្នែកអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ ដែលមានតម្លៃយ៉ាងធំធេងសម្រាប់គ្រួសារ សង្គមជាតិ និងសាលារៀន»។
ចុងសប្ដាហ៍ ដែលជាពេលទំនេរសម្រាប់ផ្ដល់ឱ្យគ្រួសារ និងជាពេលសម្រាកផ្ទាល់ខ្លួន បែរក្លាយជាថ្ងៃដ៏រវល់សម្រាប់លោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ ទៅវិញ។ ការចំណាយពេលដ៏ច្រើនលើសលប់ជាមួយសិស្សានុសិស្ស ក៏ធ្លាប់ធ្វើឱ្យក្រុមគ្រួសាររបស់លោក អាក់អន់ស្រពន់ចិត្តផងដែរ។ លោក រំឭកយ៉ាងដូច្នេះ៖ «ថ្ងៃសៅរ៍អាទិត្យ ដែលគ្រួសារគាត់ទៅលេងស្រុក ឬទៅដើរលេងកម្សាន្ត ខ្ញុំមិនសូវដែលមានពេលវេលាជូនក្រុមគ្រួសារកូនចៅទៅដើរលេងកម្សាន្តទេ ដោយសារតែជាប់ភារកិច្ច ណាមួយមានចិត្តស្រឡាញ់ និងភ័យព្រួយខ្លាចសិស្សសាលាទាំងមូលធ្វើមិនបាន។ ហើយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំក៏ធ្លាប់និយាយលេងថា គិតតែរឿងបង្រៀនច្រើនជាងសេចក្ដីសុខក្នុងក្រុមគ្រួសារ»។
ការលះបង់របស់គ្រូបង្រៀនខ្មែរម្នាក់នេះ គឺដើម្បីផ្ដល់ជូនសិស្សដែលស្រឡាញ់មុខវិជ្ជាអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ និងដើម្បីកិត្តិយស មុខមាត់ សាលារៀន ឃុំស្រុកខេត្តព្រៃវែងទាំងមូល។ តាមរយៈការលះបង់ខាងលើ បានផ្ដល់ផលវិជ្ជមានដល់លោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ ជាពិសេសធ្វើឱ្យភរិយាដែលជាគ្រូបង្រៀនខ្មែរផងនោះ សប្បាយចិត្តចំពោះការខិតខំប្រឹងរបស់ស្វាមីដែលបង្រៀនសិស្សឱ្យជាប់ជាសិស្សពូកែខ្មែរទូទាំងប្រទេស។
«នៅពេលយើងទទួលបានលទ្ធផលល្អ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំលែងមានការអាក់អន់ស្រពន់ចិត្តរឿងពេលវេលាទៀតហើយ។ គាត់មានតែជំរុញលើកទឹកចិត្តដល់ខ្ញុំឱ្យខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែម។ ភរិយាខ្ញុំគាត់រំភើបចិត្តមែនទែន រំភើបចិត្តនូវអ្វីដែលខ្ញុំបានប្រឹងប្រែង និងរំភើបចិត្តជំនួសសិស្សដែលទទួលបានជ័យលាភី។ តាំងពីពេលនោះមក ភរិយាខ្ញុំបានចំណាយថវិកាផ្ទាល់ខ្លួន ទាំងសម្ភារ និងឯកសារដល់សិស្សទៀតផល»។ នេះជាការបរិយាយទាំងក្ដីរីករាយរបស់លោកគ្រូ សុភក្ត័។
លទ្ធផលល្អរបស់សិស្សច្បង ជាគំរូដល់សិស្សប្អូននៅវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅទាំងមូល
ចាប់តាំងពីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ធ្វើកំណែទម្រង់ការប្រឡងមក សិស្សវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅបានឱហាតសិក្សាដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលល្អ។ ជារួមវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ តែងមានសិស្សជាប់ជ័យលាភីសិស្សពូកែទូទាំងប្រទេស ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៥រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។
បច្ច័យជាវិជ្ជមាននេះហើយ បានផ្ដល់ជាគំរូដល់សិស្សជំនាន់ក្រោយ ឱ្យចូលរួមកសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះសម្រាប់វិទ្យាល័យរបស់ពួកគេ។ លោកគ្រូ ឈិត សុភក្ត័ បន្តអភិប្រាយរាយរាប់ទាំងក្ដីត្រេកអរថា៖ «ក្រោយសិស្សរបស់យើងជាប់សិស្សពូកែដំបូង ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៥មក បានធ្វើឱ្យសន្ទុះនៃការសិក្សារៀនសូត្រគឺខ្លាំងជាងមុន ព្រោះសិស្សយល់ពីតម្លៃនៃការសិក្សារៀនសូត្រ ដែលបានមើលឃើញពីការខំប្រឹងរបស់រាមច្បងរបស់គាត់។ ប្រសិនបើគ្មានសិស្សច្បងត្រួសត្រាយទេ ក៏ប្អូនៗមិនមានចិត្តតស៊ូរហូតបានជោគជ័យនៅថ្ងៃនេះដែរ។ សមិទ្ធផលទាំងនេះ បានចូលរួមយ៉ាងសំខាន់អំពីបងៗដែលជាសិស្សច្បង»។
សិស្សពូកែអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរថ្នាក់ទី៩-១២ របស់វិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ ដែលប្រឡងជាប់សិស្សពូកែទូទាំងប្រទេស ប្រចាំឆ្នាំ២០២២។
កំណើនសិស្សពូកែ និងសិស្សនិទ្ទេសA នៅវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ បានធ្វើឱ្យមានកើនឡើងនូវចំនួនសិស្សផ្ទេរចូលរៀនក្នុងគ្រឹះស្ថានអប់រំដ៏ល្បីល្បាញនៅឃុំព្រៃព្នៅ ស្រុកពារាំង ខេត្តព្រៃវែងមួយនេះ។ លើសពីនេះ ក៏បានផ្ដល់ផលលំបាកដល់វិទ្យាល័យនេះ ដោយសារខ្វះបន្ទប់សិក្សាផងដែរ។ បច្ចុប្បន្នវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ មានសិស្សសិក្សាជិត២ពាន់នាក់ ខណៈបន្ទប់សិក្សាមានត្រឹម១៦បន្ទប់ប៉ុណ្ណោះ។ បើតាមគ្រូបង្រៀនអក្សរសិល្ប៍ខ្មែររូបនេះ កំណើនសិស្ស និងការខ្វះខាតអាគារសិក្សា បានបង្ខំឱ្យសិស្សមួយចំនួនត្រូវសិក្សានៅតាមសំយាបផ្ទះពលរដ្ឋដែលនៅជិតនោះ។
លោក សុភក្ត័ រៀបរាប់ពីបញ្ហាដែលសិស្សានុសិស្ស និងគ្រូបង្រៀនកំពុងប្រឈមបែបនេះ៖ «បញ្ហាដែលវិទ្យាល័យព្រៃព្នៅជួបប្រទះការខ្វះខាតគ្រូបង្រៀន និងខ្វះអាគារសិក្សា ដែលធ្វើឱ្យការរៀន និងការបង្រៀនមានការលំបាកណាស់។ យើងខ្ចីសំយាបផ្ទះពលរដ្ឋ ទៅបង្រៀននៅទីនោះ ដើម្បីបង្រ្គប់ថ្នាក់។ ថ្នាក់ខ្លះមានសិស្សរៀនដល់ជិត៧០នាក់ឯណោះ ដែលខុសពីកម្មវិធីអប់រំរបស់ក្រសួង»។
គ្រូបង្រៀនដែលមានបទពិសោធន៍២០ឆ្នាំក្នុងអាជីពជាគ្រូរូបនេះ ស្នើដល់នាយករដ្ឋមន្រ្តី រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងអប់រំ និងអ្នកពាក់ព័ន្ធជួយសាងសង់អាគារសិក្សាបន្ថែមដល់វិទ្យាល័យព្រៃព្នៅ ដើម្បីផ្ដល់ការអប់រំដល់សិស្សនៅក្នុងតំបន់នោះបន្ថែមទៀត៕