បារាយណ៍ខាងលិច ត្រូវបានកសាងឡើងនៅសតវត្សទី ១១ (១០០២ ដល់ ១០៦៦) ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី ១ (១០០២ ដល់ ១០៥០) ហើយបានបញ្ចប់ជាស្ថាពរនៅក្នុងរជ្ជកាល ព្រះបាទឧទ័យាទិត្យវរ្ម័នទី ២ ដែលត្រូវជាព្រះរាជបុត្រព្រះអង្គ (១០៥០ ដល់ ១០៦៦) ។ បារាយណ៍នេះ មានទំហំ១៧០០ហិកតា ដែលអាចផ្ទុកទឹកបាន ៥៦លានម៉ែត្រគូប។

 

លោក ឡុង កុសល អគ្គនាយករង នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានប្រាប់សារព័ត៌មានឌីជីថលថ្មីៗ ថា បច្ចុប្បន្ន អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា កំពុងខិតខំជួសជុលប្រាសាទនេះ ឱ្យបានរួចរាល់ ដើម្បីទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរទៅកម្សាន្ត។ ​ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា នឹងរៀបចំចំណតឡាន ឱ្យបានធំទូលាយ ដើម្បីងាយស្រួលដល់ទេសចរ ចតរថយន្ត ពេលទៅកម្សាន្តនៅបារាយណ៍ខាងលិច។ 

 

«យើងក៏ត្រូវកែសម្រួលទីធ្លា ដែលបានរៀបចំមើលថ្ងៃលិច និងថ្ងៃរះ នៅខ្នងបារាយណ៍ខាងលិច ឱ្យធំជាងមុន។ ទិដ្ឋភាពនៅបារាយណ៍ខាងលិច មានលក្ខណៈពិសេសខុសពីកន្លែងផ្សេង ព្រោះថា យើងឃើញទាំងវាលស្រែ ទាំងដើមឈើ ផ្ទៃទឹក និងព្រះអាទឹត្យ។ ទិដ្ឋភាពនៅទីនោះ មានលក្ខណៈពិសេសដាច់ពីគេ»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់ លោក ឡុង កុសល។ 

 

នៅកណ្ដាលបារាយណ៍នេះ មានប្រាសាទមេបុណ្យខាងលិច ដែលត្រូវបានស្ថាបនាឡើងនៅអំឡុងពាក់កណ្តាលសតវត្សទី១១នៃ ក្នុងរាជ្យព្រះបាទឧទយាទិត្យវរ្ម័នទី២ (ឆ្នាំ១០៤៩-១០៦៦) ដើម្បីឧទ្ទិសដល់បុព្វការីជនរបស់ព្រះអង្គ។ នៅឆ្នាំ១៩៣៦ គេបានរកឃើញរូបចម្លាក់ព្រះនរាយណ៍ផ្គុំធ្វើអំពីសំរឹទ្ធ ដែលបច្ចុប្បន្នត្រូវបានរក្សាទុកនៅសារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ។

 

ប្រាសាទ ដែលនៅក្នុងបារាយណ៍ដ៏ធំនេះ នឹងទាក់ទាញទេសចរកាន់តែច្រើន។ ទេសចរ អាចជិះទូកទៅទស្សនាប្រាសាទបុរាណនេះទាំងខែប្រាំង និងខែវស្សា៕