ទំនើង ជាគុណនាម ដែលមានន័យថា ពាល, ដែលមិនស្គាល់ខុសត្រូវ, ដែលមិនស្តាប់បង្គាប់។ ឧទាហរណ៍ ក្មេងទំនើង, ពួកទំនើង។ នេះជាការពន្យល់បន្ថែមក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរ ២០២២ ដោយក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ នៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា។

 

វចនានុក្រមខ្មែរ២០២២ បានធ្វើបច្ចុប្បន្នកម្មលើពាក្យ «ទំនើង» នេះ ដែលកន្លងមក វចនានុក្រមខ្មែរសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ផ្តល់និយមន័យពាក្យនេះ ដូចពាក្យ «សេរីភាព»។ ថ្នាក់ពាក្យជានាម ទំនើង គឺសេចក្តីទើង, ដំណើរដែលធ្វើឥតទើសទាល់តាមតែអំណាចចិត្ត, អំពើចិត្ត, ចំណង់ :  ធ្វើតាមទំនើងចិត្ត, ប្រព្រឹតតាមទំនើង៕