«ខ្ញុំសង្ឃឹមដោយស្មោះថា ប្រជាជនអូស្ត្រាលី នៅពេលដែលពួកគេដើរទៅកាន់ប្រអប់សន្លឹកឆ្នោ តនៅថ្ងៃនេះនឹងបោះឆ្នោតយល់ព្រម»។ លោកអាល់បានីសបានបញ្ជាក់នៅក្នុងទីក្រុង ស៊ីដនីបែបនេះបើយោងតាមច្បាប់ចម្លងសាររបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី។

 

ប្រជាជនអូស្ត្រាលីត្រូវតែសរសេរ «យល់ព្រម» ឬ «មិនយល់ព្រម» នៅលើសន្លឹកឆ្នោត ដើម្បីឆ្លើយថាតើពួកគេយល់ព្រមកែប្រែរដ្ឋធម្មនុញ្ញដែលមានអាយុកាល ១២២ ឆ្នាំ ដើម្បីទទួល ស្គាល់ជនជាតិដើមភាគតិច កោះ Torres Strait និងបង្កើតស្ថាប័នជនជាតិដើមភាគតិច ហៅថា សម្លេងសភា (Voice to Parliament) ដែលរដ្ឋាភិបាលអាចផ្តល់យោបល់បានលើបញ្ហា ជនជាតិដើមភាគតិច។

 

ការស្ទង់មតិមួយដែលបានចេញផ្សាយនៅថ្ងៃដដែលបានបង្ហាញថាការបោះឆ្នោត «មិនយល់ ព្រម» ទំនងជាទទួលបានជោគជ័យ បើទោះបីជាមានការពន្យារពេលយឺតយ៉ាវក្នុងការគាំទ្រក៏ ដោយ។ អ្នកសិក្សា និងអ្នកតស៊ូមតិសិទ្ធិមនុស្សភ័យខ្លាចថា ការឈ្នះសម្រាប់ការមិនយល់ ព្រមអាចកំណត់ការខិតខំផ្សះផ្សាឡើងវិញក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។

 

អ្នកគាំទ្រនៃសំណើនេះជឿថា ការពង្រឹងសំឡេងជនជាតិដើមនៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនឹងបង្រួប បង្រួមអូស្ត្រាលី និងឈានទៅរកយុគសម័យថ្មីជាមួយជនជាតិដើមភាគតិចរបស់ខ្លួនដែល មានចំនួន ៣,៨ ភាករយ នៃចំនួនប្រជាជនសរុប និងជាអ្នកជួបការលំបាកបំផុតដោយវិធាន ការសេដ្ឋកិច្ចសង្គមភាគច្រើន។ ជនជាតិដើមភាគតិចជាច្រើនពេញចិត្តនឹងការផ្លាស់ប្តូរនេះ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះនិយាយថា វាជាការរំខានពីការសម្រេចបាននូវលទ្ធផលជាក់ស្តែង និងវិជ្ជមាន ហើយនឹងមិនដោះស្រាយបញ្ហាដែលប៉ះពាល់ដល់ពួកគេទាំងស្រុងនោះទេ។ 

 

គណបក្ស​ប្រឆាំង​​ព្រមានថា វិធានការ​នេះ​មាន​ការ​បែក​បាក់ មិន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព ហើយ​នឹង​ ធ្វើ​ឱ្យ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​រដ្ឋាភិបាល​យឺតយ៉ាវ។

 

ការបោះឆ្នោតប្រជាមតិពិបាកនឹងអនុម័តនៅអូស្ត្រាលី ដោយមានតែ ៨ ប៉ុណ្ណោះក្នុងចំណោម សំណើរ ៤៤ ដែលបានទទួលជោគជ័យចាប់តាំងពីការបង្កើតប្រទេសក្នុងឆ្នាំ ១៩០១។ ការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធម្មនុញ្ញតម្រូវឱ្យមានការបោះឆ្នោតភាគច្រើននៅទូទាំងប្រទេសនិងនៅក្នុងរដ្ឋយ៉ាងហោចណាស់បួនក្នុងចំណោមរដ្ឋទាំងប្រាំមួយ៕