«កុន» [ន.] មានន័យថា កល, កលឧបាយ :  ជាប់កុន, ដោះកុន, រួចពីកុន។ វចនានុក្រម ក៏តម្រូវឱ្យមើលពាក្យ «កល» បន្ថែមផងដែរ។ កល់ គឺ​ឧបាយយ៉ាងល្អិត, ល្បិច (ឧបាយកល) :  ដំណើរហ្នឹងជាកលឧបាយរបស់គេទេ; ប្រយ័ត្នចាញ់កលគេ។  

 

ន័យទីពីរ «កុន» [ន.] ជាឈ្មោះល្បែងដែលលេងដោយទំនងកលឧបាយផ្សេងៗ។ ពាក្យនេះខ្មែរហៅតាមសៀម ដែលសរសេរ "កល" តែអានថា "កុន" ខ្មែរយកពាក្យ កុន នេះមកប្រើ ក៏ទៅជាមានពាក្យពីរផ្សេងគ្នាគឺ កល ១កុន ១ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្នខ្មែរយើងហៅ ភាពយន្ត :  លេងកុន, ទៅមើលកុន។  

 

«កុន» មួយទៀត ជាកិរិយាសព្ទ ដែល​មានន័យថា ខក ឬស្កុនដំណើរ ព្រោះដេកលក់ជ្រុលហួសវេលា :  ខ្ញុំកុនដំណើរ ទៅមិនទាន់កប៉ាល់៕