លោក អោក ស៊ីណាក់ បានចំណាយពេល២ម៉ោងនៅរៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ប្រមូលសិស្សឱ្យអានសៀវភៅ ជុំគ្នា បន្ទាប់មកពួកគេនឹងត្រូវបង្វឹក ឬលើកទឹកចិត្តឱ្យធ្វើបទបង្ហាញពីអ្វីដែលពួកគេបានអាន ទៅកាន់សិស្សដទៃទៀតបានស្ដាប់។ ការអានទាំងនោះមានទាំងសៀវភៅភាសាខ្មែរ និងភាសាអង់គ្លេស។ 

 

ដ្បិតថា ការចាប់ផ្តើមដែលបំផុសឱ្យកុមារអាននៅសម័យឌីជីថល សម័យទូរសព្ទ មានភាពលំបាកបន្ដិច គួបផ្សំនឹងអាណាព្យាបាលខ្លះមិនសូវលើកទឹកចិត្តផង តែលោក  ស៊ីណាក់ មិនរួញរាឡើយ ។ លោក នៅតែកៀរគរសិស្សមកចូលរួមបានច្រើនជាហូរហែ។ មកដល់ពេលនេះ មានសិស្សសរុបមិនក្រោម ៥០០នាក់ទេ​ដែលចូលក្លឹបអ្នកអានកម្ពុជា ហើយមានអ្នកខ្លះបានបន្តការសិក្សា និងអ្នកខ្លះបានជាប់អាហារូបករណ៍ ទៅសិក្សានៅក្រៅប្រទេស ។ 

 

លោក អោក ស៊ីណាក់ បានបង្ហាញនូវអារម្មណ៍របស់ខ្លួនយ៉ាងដូច្នេះថា៖«ខ្ញុំមានមោទកភាពដែលបានជាចំណែកមួយ​ក្នុងកោសិកាសង្គម ជួយអភិវឌ្ឍសង្គមតាមរយៈរូបភាពអំណានបែបនេះ ជួយបណ្ដុះក្មេងៗឱ្យគាត់ក្លាយ​ជាអ្នកអាន។ ខ្ញុំជឿថានៅពេលគាត់ក្លាយជាអ្នកអាន គាត់មានវិចារណញាណ  មានការត្រិះរិះពិចារណា អ្វីខុសអ្វីត្រូវ  ។គាត់ជាក្មេងដែលមិនបំផ្លាញសង្គម តែគាត់ជាទំពាំងល្អ ជាសសរទ្រូងទៅថ្ងៃអនាគត»។

 

ក្រៅពីមោទកភាពនេះ លោក ស៊ីណាក់ ក៏កំពុងបណ្ដុះយុវជនឱ្យទទួលការងារបន្តពីខ្លួន ផងដែរ។ យុវជនដែលជាសិស្សច្បង និងចូលចិត្តការអាន បាននិងកំពុងធ្វើសកម្មភាពជាច្រើន ក្នុងចលនាឬសកម្មភាពជំរុញការអាន និងការធ្វើបទបង្ហាញជាសាធារណ។ល។ លោក ស៊ីណាក់ ជឿថា បន្ដិចម្ដងៗ កុមារនិងយុវជនកម្ពុជាកាន់តែច្រើននឹងចូលចិត្តការអាន ហើយប្រព័ន្ធអប់រំកម្ពុជា ក៏នឹងរីកចម្រើនទៅតាមនោះដែរ៕