ដោយ៖ អៀង សុខម៉ិញ
 

 

បាតភ្នែក ជាសរីរាង្គដ៏សំខាន់មួយរបស់ភ្នែក និងគំហើញ ព្រោះវាមានតួនាទីជាអ្នកទទួលរូបភាព ប្រៀបដូចហ្វីលផ្តិតរូបបញ្ជូនប្រសីភ្នែក សម្រាប់បញ្ជូនទៅឱ្យខួរក្បាលវិភាគថាជាអ្វី។ នៅពេលបាតភ្នែករងគ្រោះ របើក រហើប ប៉ះទង្គិច នោះសមត្ថភាពមើលរបស់យើងក៏ត្រូវធ្លាក់ទៅតាមនោះដែរ។ មានជំងឺជាច្រើនដែលកើតលើបាតភ្នែក តែជំងឺដែលកើតញឹកញាប់ខ្លាំងលើក្មេងនិងទារក គឺជំងឺសរសៃបាតភ្នែក ជំងឺរលាកបាតភ្នែក និងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរថែមទៀតគឺជំងឺមហារីកបាតភ្នែក។



 

មហារីកបាតភ្នែក ជាជំងឺមហារីកមួយដែលច្រើនមានកើតលើកុមារ មុនអាយុ៥ឆ្នាំ និង២/៣ជាកុមាររស់នៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រ និងមានចំណូលទាប។ អាចធ្វើកុមារពិការភ្នែកអស់មួយជីវិត និងស្លាប់បាន ជំងឺមហារីកបាតភ្នែកនេះ មិនមែនជាប្រភេទជំងឺមិនស្មុគស្មាញខ្លាំងក្នុងការព្យាបាលឡើយ គ្រាន់តែជួនកាលជំងឺនេះ ក្រផ្តល់រោគសញ្ញាប៉ុណ្ណោះ និងយឺតពេលសម្រាប់ការព្យាបាល។
 

រោគសញ្ញានៃជំងឺ ដែលគេជួបប្រទះញឹកញាប់ជាងគេ គឺ
 

• មានស្រមោលសជះពីក្នុងភ្នែក នៅពេលបញ្ចាំងភ្លើងត្រូវ ឬនៅពេលថតរូប (៥០%)

• ភ្នែកស្រឡេវ ឬកែក (២០%)

• មើលមិនច្បាស់ ដោយដុំសាច់មហារីកដុះប៉ះពាល់ដល់ស្រទាប់បាតភ្នែក (២០%)

• ឈឺគ្រាប់ភ្នែក ឡើងក្រហម ណែន លៀន។ នេះជារោគសញ្ញាដែលបញ្ជាក់ថាជំងឺបានវិវឌ្ឍដល់ដំណាក់កាលមួយជិតហួសពេលទៅហើយ

ករណីជំងឺមហារីកបាតភ្នែក ចំនួនពាក់កណ្តាល កើតមានតាំងពីកំណើត។ ទារកមានផ្ទុកហ្សែនមិនប្រក្រតី តាំងពីចេញពីផ្ទៃម្តាយមក។ ភាពមិនប្រក្រតីនៃហ្សែននេះ នឹងធ្វើឱ្យបាតភ្នែករងគ្រោះ យូរឬឆាប់ទៅជាជំងឺមហារីក ក្នុងទម្រង់ជាដុំសាច់ស្លូតឬកាចខ្លាំង។
 

ការព្យាបាល
 

ប៉ុន្តែជាសំណាងល្អ ការព្យាបាលជំងឺមហារីកបាតភ្នែក មានប្រសិទ្ធភាពដល់ទៅប្រមាណ៩៥% នៅប្រទេសកម្ពុជា ជាក់ស្តែងនៅមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរក្រុងសៀមរាប និងដល់៩៩%នៅប្រទេសជឿនលឿន៕