សុបិនបានរលាយបាត់ទៅហើយសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារដ៏កម្សត់មួយនៅ ស្រុកតាលោសែនជ័យ ខេត្តពោធិ៍សាត់។ ជានិស្សិតឆ្នាំទី៣មួយរូបដែលបន្តសិក្សានៅរាជធានីភ្នំពេញ ង៉ែត ស្រីម៉ៅ គឺជាជនរងគ្រោះម្នាក់ក្នុងចំណោម៤នាក់ ដែលបានទទួលមរណភាពភ្លាមៗក្នុងគ្រោះចរាចរណ៍នៅចំណុចស្តុបស្ពានឫស្សីកែវ កាលពីល្ងាចថ្ងៃទី២០ ខែមករា។ ម្តាយជាស្ត្រីមេម៉ាយ និងបងស្រីជាកម្មការិនីរោងចក្រ ពួកគាត់ចាត់ទុក ស្រីម៉ៅ ជាគ្រាប់ពេជ្រក្នុងគ្រួសារ ដែលមានឱកាសសិក្សាដល់ថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា ក្នុងជីវភាពខ្វះខាត ប៉ុន្តែការជិះរថយន្តបុករះ ក្រោមឥទ្ធិពលនៃគ្រឿងស្រវឹង របស់បុរសម្នាក់ បានបំផ្លាញអ្វីៗទាំងស្រុង។
«ស្តាយប្អូនព្រោះប្អូនរៀនពូកែ នឹកឃើញថាមានគ្នាតែ៣នាក់ ឥឡូវត្រូវចាកចោលបង និងម្តាយ។ ខ្ញុំមិនរំពឹងអ្វីពីប្អូន ក្រៅពីចង់ឃើញគាត់មានអនាគតល្អ អាចឱ្យគ្រួសារ មានពន្លឺត្រចះត្រចង់នោះទេ»។ ជាសំឡេងអួលដើមកជាមួយនឹងការសោកស្តាយដែលមិនអាចគណនាបានរបស់អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន ចំពោះការបង់បាត់ប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់តែមួយគត់របស់ខ្លួន។
គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ កាលពីល្ងាចថ្ងៃទី២០ ខែមករា បង្កឡើងដោយការជិះបុករះរបស់ម្ចាស់រថយន្ត Ford Ranger ម្នាក់ ដែលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពស្រវឹង និងបើកបរក្នុងល្បឿនលឿន បណ្តាលឱ្យ ស្រីម៉ៅ វ័យ២៤ឆ្នាំ និងមនុស្ស៣នាក់ទៀតស្លាប់នៅកន្លែងកើតហេតុ រីឯមនុស្ស៤នាក់ដែលកំពុងឈប់ស្តុបដូចគ្នា បានរងរបួសធ្ងន់ និងស្រាល ខណៈរថយន្ត២គ្រឿង និងម៉ូតូ៤គ្រឿង រងការខូចខាត។
កញ្ញា ង៉ែត ស្រីម៉ៅ ជាអ្នកស្រុកតាលោសែនជ័យ ខេត្តពោធិ៍សាត់ បានប្រឡងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិដោយស្វ័យប្រវត្តិ អំឡុងពេលរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩។
និយាយមិនចេញនោះឡើយ ក្រោយទទួលដំណឹងអំពីមរណភាពរបស់ប្អូនស្រី។ ថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានឌីជីថលថ្មីៗតាមទូរសព្ទ ក្រោយរៀបចំពិធីបុណ្យសពប្អូនស្រីនៅស្រុកកំណើត អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន បានបញ្ជាក់ថា ស្រីម៉ៅ គឺប្រៀបដូចជាគ្រាប់ពេជ្រមួយគ្រាប់ក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្លួន។ «តែពេលនេះ គាត់បានឃ្លាតឆ្ងាយមិនត្រឡប់។ មកដល់ពេលនេះ ម្តាយខ្ញុំគាត់ធ្វើចិត្តមិនទាន់បាននោះទេ គាត់អង្គុយឱបតែរូបថតកូនស្រីពៅ។ ខ្ញុំឃើញហើយនឹងស្រណោះ»។
ជាអ្នកស្រុកតាលោសែនជ័យ ខេត្តពោធិ៍សាត់ កញ្ញា ង៉ែត ស្រីម៉ៅ បានប្រឡងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិដោយស្វ័យប្រវត្តិ អំឡុងពេលរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩។ មកដល់ភ្នំពេញ យុវតីរូបនេះ ឱហាតស្វែងរកសាលាដើម្បីប្រឡងយកអាហារូបករណ៍។ សំណាងល្អ យុវតីមកពីគ្រួសារជនបទមួយនេះ ទទួលបានអាហារូបករណ៍១០០ភាគរយដូចបំណង និងបានចុះឈ្មោះសិក្សាលើមុខជំនាញស្ថាបត្យកម្ម និងនគរោបនីយវិទ្យា នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ។
ក្នុងកិច្ចសម្ភាសតាមទូរសព្ទប្រមាណ២០នាទីជាមួយសារព័ត៌មានឌីជីថលថ្មីៗ អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន ដែលជាបងស្រីតែម្នាក់គត់នេះ បានរៀបរាប់ទាំងសេចក្តីនឹកស្រណោះដល់អនុស្សាវរីយ៍ដ៏ជូរចត់តាំងពីកុមារភាពជាមួយគ្នា។ ស្រីម៉ៅ ហាក់ខ្វះភាពកក់ក្តៅពីគ្រួសារ ព្រោះឪពុកម្តាយ បានចែកផ្លូវគ្នាតាំងពីនាងអាយុ២ខួប។ កុមារីរូបនេះ មិនសូវបាននៅជួបជុំគ្នាគ្រួសារដូចគេឡើយ។
អ្នកម្តាយ និងបងស្រី ស៊ីឈ្នួលគេ, ចំណាកស្រុក ដើម្បីរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សារបស់ស្រីម៉ៅ..
នាពេលប្រជាកសិករមមាញឹកធ្វើស្រែចម្ការ អ្នកស្រី ង៉ែត អ៊ីម ជាម្តាយរួមទាំងស្រីរ័ត្ន បានទៅស៊ីឈ្នួលដាំដំណាំ ដកស្មៅឱ្យគេជាដើម ដើម្បីយកប្រាក់មកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ ទៅចម្ការចោលប្អូនស្រី មិនក្រោមមួយខែឡើយ ដូច្នេះអ្នកម្តាយ បានយកស្រីម៉ៅ ទៅផ្ញើនឹងសាច់ញាតិ ដើម្បីអាចសិក្សាជាប់លាប់ដូចក្មេងដទៃ។ ពេលវិស្សមកាល ពីការសិក្សាទើប កុមារី ង៉ែត ស្រីម៉ៅ អាចទៅជួបមុខម្តាយ និងបងស្រីបាន។ កាលនោះ ស្រីម៉ៅ មានអាយុ៨ឆ្នាំទៅហើយ ទើបអ្នកម្តាយយកស្រីម៉ៅ ចុះឈ្មោះចូលរៀន និងទុកឱ្យនៅជាមួយសាច់ញាតិ។
ចាប់តាំងពីលោកឪពុកចាកចេញទៅ នៅក្នុងទ្រនំហាក់ខ្វះទីពឹងព្រោះនៅសល់តែ មនុស្សស្រីបីនាក់ប៉ុណ្ណោះនោះគឺ អ្នកស្រី ង៉ែត អ៊ីមជាម្តាយវ័យ៦០ឆ្នាំ, អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន ជាបងស្រី និងប្អូនស្រីពៅ ង៉ែត ស្រីម៉ៅ។
«មានពេលខ្លះ ម៉ែទុកគេ [ស្រីម៉ៅ] ជិតមួយឆ្នាំនៅផ្ទះអ៊ំ ហើយខ្ញុំ និងម៉ែ បានចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ។ ផលលំបាករបស់គាត់ គឺការនៅម្នាក់ឯង ឯកាម្នាក់ឯង ដល់ពេលវគ្គគាត់ឡើងទៅរៀននៅភ្នំពេញ រឹតតែឯកោទៅទៀត។ ស្រីម៉ៅ ជាក្មេងស្រីរៀនពូកែ មិនដែរធ្វើឱ្យគ្រួសារខកបំណងឡើយ»។
បងស្រីឈប់រៀន ប៉ុន្តែបន្តជំរុញប្អូនឆ្ពោះទៅមុខ..
ចាប់តាំងពីឪពុកចាកចេញទៅ ទ្រនំគ្រួសារខ្វះទីពឹងព្រោះនៅសល់តែ មនុស្សស្រីបីនាក់ប៉ុណ្ណោះនោះគឺ អ្នកស្រី ង៉ែត អ៊ីមជាម្តាយ បច្ចុប្បន្នវ័យ៦០ឆ្នាំ, អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន ជាបងស្រី និងស្រីម៉ៅ។ នាពេលនោះ អ្នកម្តាយបានរ៉ាប់រងគ្រប់បែបយ៉ាង ធ្វើយ៉ាងណាឱ្យតែកូនឆ្អែតក្រពះ។ ដោយមើលឃើញពីភាពលំបាកម្តាយ ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន បានសម្រេចចិត្តឈប់រៀន ត្រឹមថ្នាក់ទី៧ ដើម្បីជួយធ្វើការប្តូរប្រាក់ជាមួយម្តាយ។ ព្រោះតែស្រឡាញ់ប្អូន ស្រីរ័ត្ន តែងជំរុញឱ្យស្រីម៉ៅ ទៅសិក្សាជាចាំ មិនឱ្យឈប់រៀនដូចខ្លួនឡើយ។
«នៅក្នុងគ្រួសារ ស្រីម៉ៅ ប្រៀបដូចគ្រាប់ពេជ្រមួយគ្រាប់អញ្ចឹង។»
«និយាយរួមម៉ែ និងខ្ញុំរ៉ាប់រងច្រើន អាចនិយាយបានថា ប្រឹងទាំងបាតដៃទទេ មិនមានទីពឹង។ ម្តាយដើរត្រាច់ចរ ស៊ីឈ្នួលគេ បាន១ម៉ឺន ២ម៉ឺន។ បីនាក់ម៉ែកូនដើររួមដំណើរជាមួយគ្នាកម្សត់ណាស់។ កូនបងកាន់ដៃ ឯប្អូនចងកន្សែងស្ពាយ»។ អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន បានរំលឹកអំពីអតីតកាលដ៏កម្សត់។
ក្រោយមក បងស្រីវ័យ២៩ឆ្នាំរូបនេះ បានចូលធ្វើការជាកម្មការិនីរោងចក្រ ដើម្បីប្រឹងរកចំណូលបន្ថែម។ បើទោះជា ស្រីរ័ត្ន មានគ្រួសារទៅហើយ ប៉ុន្តែនៅពេល ង៉ែត ស្រីម៉ៅ ចេញមកសិក្សានៅភ្នំពេញ បងស្រីនេះបន្តធ្វើអ្នកជារ៉ាប់រងជំនួសម្តាយ ទាំងថ្លៃចាយវាយ ថ្លៃសាលាជាដើម។ «ថ្វីត្បិតតែ ខ្ញុំរកប្រាក់ចំណូលអត់បានច្រើនមែនពិត ប៉ុន្តែពួកខ្ញុំនៅតែលើកទឹកចិត្តឱ្យគាត់រៀនសូត្រ។ ខ្ញុំតែងប្រាប់គាត់ថា កុំបោះបង់ កុំគិតថាគ្រួសារពិបាកដោយសារគេ ធ្វើយ៉ាងណា ត្រូវរៀនឱ្យចប់»។
ស្រីម៉ៅ តស៊ូររៀនសូត្រ ដើម្បីលើកមុខមាត់គ្រួសារ
ជីវិតជានិស្សិតសម្រាប់អ្នកដែលមានជីវភាពធូរធា គឺមិនសូវគិតច្រើនឡើយ ចំណែក ស្រីម៉ៅវិញ បើទោះបីទទួលបានអាហារូបករណ៍ក៏ដោយ ប៉ុន្តែរូបគេត្រូវចំណាយលើការចាយវាយប្រចាំថ្ងៃ។ ស្រីម៉ៅ បានស្នាក់នៅបន្ទប់ជួលមួយកន្លែង ជាមួយមិត្តភក្តិ ដោយមួយខែមានតម្លៃ៥០ដុល្លាអាម៉េរិក។
អ្នកស្រី ស្រីរ័ត្ន បានរំលឹកថា ពេលឡើងមករៀននៅភ្នំពេញ នាអំឡុងកូវីដ-១៩ ការសិក្សាឆ្នាំដំបូងរបស់ស្រីម៉ៅ មានការរអាក់រអួលច្រើន ដោយសារមិនមានថវិកាទិញទូរសព្ទដើម្បីរៀនតាមអនឡាញ។ ដើម្បីជួយសម្រួលបន្ទុកអ្នកផ្ទះ ស្រីម៉ៅ ក៏បានដាក់ពាក្យចូលធ្វើការជាអ្នករត់តុមួយរយៈផងដែរ។
តែពេលនេះ គាត់បានឃ្លាតឆ្ងាយមិនត្រឡប់។ មកដល់ពេលនេះ ម្តាយខ្ញុំគាត់ធ្វើចិត្តមិនទាន់បាននោះទេ គាត់អង្គុយឱបតែរូបថតកូនស្រីពៅ។ ខ្ញុំឃើញហើយនឹងស្រណោះ។
កូវីដ-១៩ ធ្វើឱ្យការសិក្សាស្រីម៉ៅធ្លាក់ចុះ ដោយរៀនមិនបានជាប់លាប់ រីឯសម្ភារសម្រាប់ការសិក្សាតាមប្រព័ន្ធអនឡាញក៏មិនគ្រប់គ្រាន់នោះដែរ ក្រោយមកអាហារូបករណ៍ត្រូវបានដកហូត។ ទោះយ៉ាងណា ស្រីម៉ៅ នៅតែបន្តឆ្ពោះទៅមុខ ប៉ុន្តែខាងគ្រួសារត្រូវចំណាយប្រាក់សម្រាប់បង់ថ្លៃសាលាមួយផ្នែកទៀត។
«យើងមិនមានសមត្ថភាពបង់មួយឆ្នាំពេញទេ ដូច្នេះយើងសម្រេចបង់តាមវគ្គសិក្សា។ បើនិយាយពីការចំណាយប្រចាំខែដែលផ្តល់ឱ្យគាត់គឺបានត្រឹម៥០ម៉ឺនរៀល សម្រាប់ហូបចុក និងថ្លៃបន្ទប់ជួល ទឹកភ្លើងជាដើម។ ស្រីម៉ៅក្បិតក្បៀតណាស់ មិនងាយចាយវាយផ្តេសផ្តាសទេ»។
ហ៊ឺ! កាន់តែរំលឹក អារម្មណ៍កាន់តែក្តុកក្តួល ទឹកភ្នែកកាន់តែហូរ! ពេលនេះ អ្នកស្រី ង៉ែត ស្រីរ័ត្ន គ្មានអ្វីក្រៅពីលើកទឹកចិត្តអ្នកម្តាយនោះឡើយ ដោយតាមរយៈសុខភាព និងមើលថែទាំគាត់។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពិតជាពិបាកទប់ចិត្តណាស់ នៅពេលនឹកដល់ ស្រីម៉ៅ ដែលជាគ្រាប់ពេជ្រក្នុងគ្រួសារ។
មរណភាពរបស់ ង៉ែត ស្រីម៉ៅ បន្សល់នូវការសោកស្តាយ មិនត្រឹមតែពីសំណាក់បងប្អូនសាច់ញាតិនោះឡើយ។ ថ្នាក់ដឹកនាំ មន្ត្រីរាជការ-សាស្ត្រាចារ្យ និស្សិតទាំងអស់នៃមហាវិទ្យាល័យស្ថាបត្យកម្ម និងនគរោបនីយកម្មវិទ្យា នៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ សុទ្ធតែបានសម្តែងនូវការសោកស្តាយចំពោះការបាត់បង់និស្សិតឆ្នាំទី៣រូបនេះ។
អ្នកបើកបរត្រូវបានឃុំខ្លួន និងរងបទចោទពីតុលាការ
កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែមករា អ្នកនាំពាក្យសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានបញ្ជាក់អំពីចំណាត់ការសំណុំរឿងព្រហ្មទណ្ឌទាក់ទិននឹងករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដែលបង្កដោយជនត្រូវចោទ ឈ្មោះ នាង សំអូន អាយុ៥៦ឆ្នាំ។ អ្នកបើករថយន្តបុករះ រូបនោះ ត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទបើកបរដោយធ្វេសប្រហែស ខ្ជីខ្ជា មិនប្រុងប្រយ័ត្ន ឬមិនគោរពកាតព្វកិច្ចដែលបទបញ្ញត្តិស្តីពីចរាចរណ៍ផ្លូវគោកតម្រូវបណ្តាលឱ្យរបួស និងសា្លប់អ្នកដទៃ (បើកបរស្ថិតក្នុងស្ថានភាពស្រវឹងដោយមានអត្រាជាតិអាល់កុល ០.៥៤mg/L និងរបួសស្លាប់ មនុស្សច្រើននាក់) ប្រព្រឹត្តនៅចំណុចស្ពានឫស្សីកែវ ប្រសព្វផ្លូវជាតិលេខ៥ លើស្ពានឫស្សីកែវថ្មី ភូមិមិត្តភាព សង្កាត់ប្ញស្សីកែវ ខណ្ឌឫស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែមករា៕