វៀតណាម និងចិន តែងតែប្រារព្ធពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីដែលមានទំនៀមទម្លាប់ស្រដៀងគ្នាជាច្រើនដូចជា ព្យួរដើមឬស្សីជាមួយគោមពណ៌ក្រហម ឱ្យអាំងប៉ាវឆ្នាំថ្មី ជូនពរញាតិមិត្ត បិទអក្សរពណ៌ក្រហមួយគូនៅសងខាងទ្វារចូលជាដើម។ ទាំងនេះជាទំនៀមទម្លាប់ដ៏យូរលង់ ហើយនៅតែរក្សារហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ 

 

មិនត្រឹមតែបុណ្យចូលឆ្នាំប៉ុណ្ណោះទេ ក៏មានពិធីបុណ្យជាច្រើនដែលប្រទេសទាំងពីរលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាដូចជា បុណ្យថ្ងៃពេញបូណ៌មីក្នុងខែមករា , បុណ្យឆេងម៉េង , បុណ្យអាហារត្រជាក់, បុណ្យសែនលោកខែ , បុណ្យខ្មោច និងថ្ងៃបុណ្យលើកលែងទោសឱ្យអ្នកបាបជាដើម។ 

 

ទន្ទឹមនេះ ទំនៀម​ទម្លាប់​ក្នុង​ពិធី​សែន​ព្រេន ពិធី​រៀប​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ ការ​ដុត​ក្រដាស​ទីសក្ការៈ និងជំនឿគ្រូទាយ​ជាដើម ក៏​មាន​លក្ខណៈ​ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ។

 

 

ដំណើរការនៃការជ្រៀតជ្រែកវប្បធម៌រវាងប្រទេសទាំងពីរបានបន្សល់ទុកនូវសញ្ញាណយ៉ាងច្បាស់លាស់លើស្ថាបត្យកម្ម។ គេអាចទទួលស្គាល់ភាពស្រដៀងគ្នាមួយចំនួននៅក្នុងស្ថាបត្យកម្ម និងប្លង់រវាងព្រះបរមរាជវាំង Beijing Imperial Palace និង Forbidden City និង Hue Citadel។  ជារួមទាំងវៀតណាម និងចិនស្ថិតនៅក្នុងឥទ្ធិពលនៃវប្បធម៌បូព៌ា។ ដូច្នេះភាពស្រដៀងគ្នារវាងស្ថាបត្យកម្មបុរាណទាំងពីរប្រទេស អាចចម្លងគ្នាបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

 

 

​វៀតណាម និង​ចិន​ជា​ប្រទេស​ទាំងពីរ​ទទួល​ឥទ្ធិពល​យ៉ាងខ្លាំង​ពី​វប្បធម៌​អាស៊ី។ បើ​និយាយ​ពី​របៀបហូបអាហារ​វិញគឺមាន​ភាព​ស្រដៀង​គ្នាច្រើន។ រឿងដំបូងដែលត្រូវនិយាយគឺការប្រើចង្កឹះ។ មិន​ត្រឹម​តែ​វៀតណាម និង​ចិន​ទេ ប្រទេស​អាស៊ី​ជា​ច្រើន​ដូច​ជា ជប៉ុន កូរ៉េ... ក៏​ប្រើ​ចង្កឹះ​ដែរ។ ទន្ទឹមនេះ គ្រឿងទេសចម្រុះ និងអាហារតាមរដូវក៏មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាច្រើនដែរ។ 

 

ក្រៅពីភាពស្រដៀងគ្នាគេសង្កេតឃើញមានភាពខុសគ្នាមួយចំនួនដែរនៅអំឡុងពេលដំណើរការនៃការជ្រៀតជ្រែកវប្បធម៌។ 

 

 

វៀតណាមផ្តល់អាទិភាពលើការសរសេរពីតូចទៅធំ ពីជិតដល់ឆ្ងាយ។ ចំណែកនៅចិន ការសរសេរត្រូវបានធ្វើបញ្ច្រាសលំដាប់មកវិញ។ ឧទាហរណ៍ ប្រជាជន​វៀតណាម​សរសេរ​ពី​​ថ្ងៃ​ទៅ​​ខែនិងឆ្នាំ។ អាស័យដ្ឋានពីផ្ទះលេខ ផ្លូវ ឃុំ ស្រុក ខេត្ត/ក្រុង។ ចំណែកភាសាចិនសរសេរពីឆ្នាំទៅខែទៅថ្ងៃ ហើយអាសយដ្ឋានពីខេត្ត/ក្រុង ស្រុក ផ្លូវ លេខផ្ទះ។

 

 

វៀតណាមប្រើឯកតាទម្ងន់ (គីឡូក្រាម) តាមឯកតាស្តង់ដារអន្តរជាតិ។ ទន្ទឹមនេះ ចិនប្រើឯកតារង្វាស់ទូទៅគឺជីន 斤 (០,៥គីឡូក្រាម) ។ ប្រសិនបើអ្នកឃើញនរណាម្នាក់និយាយថា ៩០斤 ចំនួនពិតប្រាកដនៃទំនិញនោះគឺត្រឹមតែពាក់កណ្តាលប៉ុណ្ណោះ។ ជាពិសេស​បើ​ទៅ​ទិញ​ម្ហូប​ហើយ​សួរ​តម្លៃ​តាម​ទម្ងន់ កុំ​គិត​ថា​ថោក​អី ព្រោះ​តាម​ពិត​ត្រឹម​តែ០.៥ គីឡូក្រាម។​ 

 

 

ប្រាកដណាស់អ្នកដែលទើបរៀន ឬធ្វើការនៅបរទេសនឹងមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះវិធីនៃការបញ្ចុះតម្លៃត្រូវបានសរសេរ។ នៅវៀតណាម ការបញ្ចុះតម្លៃ ២០ភាគរយមានន័យថា បញ្ចុះតម្លៃ ២០ភាគរយត្រូវចំណាយដែលនៅសល់ ៨០ភាគរយ។ ចំណែកនៅចិន កាលណាគេនិយាយថាបញ្ចុះតម្លៃ ២០ភាគរយមានន័យថាអ្នកត្រូវចំណាយត្រឹមតែ ២០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ សូមកុំច្រឡំ ហើយសប្បាយរីករាយនៅពេលអ្នកឃើញសញ្ញាបញ្ចុះតម្លៃ ៨០ភាគរយនៅចិន។ 

 

 

ម្ហូបវៀតណាម និងចិនមានភាពខុសប្លែកគ្នាច្រើនចំពោះការរៀបចំ។ ប្រជាជនវៀតណាមចូលចិត្តម្ហូបបែបសន្សំសំចៃ ជៀសវាងការធាត់ ហើយវិធីសាស្រ្តកែច្នៃសម្រាប់ម្ហូបប្រចាំថ្ងៃនៅលើតុអាហារជារួមមានបន្លែឆា បាយ ទឹកស៊ុប ទឹកត្រី និងសាច់។ ចំណែកប្រជាជនចិនចូលចិត្តញ៉ាំប្រេង ហើយស្ទើរតែមិនបរិភោគអាហារឆ្អិន។ ប្រសិនបើអ្នកមើលវីដេអូធ្វើម្ហូបចិននៅលើបណ្តាញសង្គម អ្នកអាចមើលឃើញថា ពេលចម្អិនចប់ស្រទាប់ប្រេងអណ្តែតនៅលើមុខម្ហូប លើចាន ហើយមានម្ទេសជាពិសេសគឺមិនអាចខ្វះបាន។

 

ទាំង​នេះ​ ជា​ភាព​ស្រដៀង​គ្នា​និង​ភាព​ខុស​គ្នាមួយចំនួន​រវាង​វៀតណាម​និង​ចិន។ ពិតជាមានរឿងជាច្រើន ដែលមិនទាន់រៀបរាប់អស់៕