ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា មនុស្សពេញវ័យដែលគេងលើសពី ៨ ម៉ោង ក្នុងមួយយប់ អាចប្រឈមនឹងហានិភ័យខ្ពស់ នៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា អ្នកគេងយូរ គឺមាន ៤៦ ភាគរយ ហាក់ដូចជាងាយកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ជាងអ្នកដែលគេងបានត្រឹមតែ ៨ ម៉ោងគត់ក្នុងមួយយប់។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកស្រាវជ្រាវមិនដឹងថាតើ ការគេងយូរ គឺជាមូលហេតុ ផលវិបាក ឬរោគសញ្ញាភ្លាមៗ នៃការថយចុះសុខភាពខួរក្បាល ឬយ៉ាងណានោះទេ។
ការស្រាវជ្រាវ ត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Neurology។
វេជ្ជបណ្ឌិត យូ ឡេង (Yue Leng) បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវពីមុនបានបង្ហាញរួចរាល់ហើយ ពីការផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងការគេង និងហានិភ័យ នៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។ ប៉ុន្តែ ការស្រាវជ្រាវថ្មី ក៏បានមើលពីទំនាក់ទំនង រវាងការផ្លាស់ប្តូរចំពោះរយៈពេលនៃការគេង និងរបៀបដែលបានប៉ះពាល់ លើហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ អ្នកស្រាវជ្រាវបានមើលទៅលើមនុស្ស ៩.៧០០ នាក់ ហើយបានសួរអំពីទម្លាប់ នៃការគេងរបស់ពួកគេ និងអត្រានៃការកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ក្នុងរយៈពេលជិត ១០ ឆ្នាំនេះ។ បុរស និងស្ត្រី ដែលមានអាយុជាមធ្យម ៦២ ឆ្នាំ នៅពេលដែលការស្រាវជ្រាវបានចាប់ផ្តើមនោះ បានប្រាប់ពីររៈពេល នៃការគេងរបស់ពួកគេ នៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩៨ និង ២០០០ និងម្តងទៀតនៅ ៤ ឆ្នាំក្រោយ។ ពួកគេបានប្រាប់ពីរយៈពេល ដែលពួកគេបានគេងនៅពេលយប់ និងថាតើពួកគេបានគេងលក់ស្រួលប៉ុណ្ណា។
ប្រហែល ៧០ ភាគរយបាននិយាយថា ពួកគេបានគេងពី ៦ ទៅ ៨ ម៉ោងក្នុងមួយយប់។ ម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១០ នាក់ បាននិយាយថា ពួកគេបានគេងលើសពី ៨ ម៉ោង។ អ្នកដែលគេងតិចជាង ៦ ម៉ោង ឬលើសពី ៨ ម៉ោងហាក់ដូចជាមនុស្សវ័យចំណាស់ ស្ត្រី និងមិនជាអ្នកធ្វើលំហាត់ប្រាណ។
អំឡុងពេលនៃការតាមដាន មនុស្ស ៣៤៦ នាក់ មានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។ អ្នកដែលបានគេងយូរជាង ៨ ម៉ោង មានការកើនឡើង ៤៦ ភាគរយ នៃហានិភ័យជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ហើយអ្នកដែលគេងតិចជាង ៦ ម៉ោង មានការកើនឡើងហានិភ័យ ដល់ទៅ ១៨ ភាគរយ។ វេជ្ជបណ្ឌិត Leng បាននិយាយថា ប៉ុន្តែ ចំនួននៃក្រុមដែលបានប្រាប់ថា គេងតិចជាង ៦ ម៉ោងក្នុងមួយយប់នោះ គឺតិច៕
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា អ្នកគេងយូរ គឺមាន ៤៦ ភាគរយ ហាក់ដូចជាងាយកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ជាងអ្នកដែលគេងបានត្រឹមតែ ៨ ម៉ោងគត់ក្នុងមួយយប់។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកស្រាវជ្រាវមិនដឹងថាតើ ការគេងយូរ គឺជាមូលហេតុ ផលវិបាក ឬរោគសញ្ញាភ្លាមៗ នៃការថយចុះសុខភាពខួរក្បាល ឬយ៉ាងណានោះទេ។
ការស្រាវជ្រាវ ត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Neurology។
វេជ្ជបណ្ឌិត យូ ឡេង (Yue Leng) បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវពីមុនបានបង្ហាញរួចរាល់ហើយ ពីការផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងការគេង និងហានិភ័យ នៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។ ប៉ុន្តែ ការស្រាវជ្រាវថ្មី ក៏បានមើលពីទំនាក់ទំនង រវាងការផ្លាស់ប្តូរចំពោះរយៈពេលនៃការគេង និងរបៀបដែលបានប៉ះពាល់ លើហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ អ្នកស្រាវជ្រាវបានមើលទៅលើមនុស្ស ៩.៧០០ នាក់ ហើយបានសួរអំពីទម្លាប់ នៃការគេងរបស់ពួកគេ និងអត្រានៃការកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ក្នុងរយៈពេលជិត ១០ ឆ្នាំនេះ។ បុរស និងស្ត្រី ដែលមានអាយុជាមធ្យម ៦២ ឆ្នាំ នៅពេលដែលការស្រាវជ្រាវបានចាប់ផ្តើមនោះ បានប្រាប់ពីររៈពេល នៃការគេងរបស់ពួកគេ នៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩៨ និង ២០០០ និងម្តងទៀតនៅ ៤ ឆ្នាំក្រោយ។ ពួកគេបានប្រាប់ពីរយៈពេល ដែលពួកគេបានគេងនៅពេលយប់ និងថាតើពួកគេបានគេងលក់ស្រួលប៉ុណ្ណា។
ប្រហែល ៧០ ភាគរយបាននិយាយថា ពួកគេបានគេងពី ៦ ទៅ ៨ ម៉ោងក្នុងមួយយប់។ ម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១០ នាក់ បាននិយាយថា ពួកគេបានគេងលើសពី ៨ ម៉ោង។ អ្នកដែលគេងតិចជាង ៦ ម៉ោង ឬលើសពី ៨ ម៉ោងហាក់ដូចជាមនុស្សវ័យចំណាស់ ស្ត្រី និងមិនជាអ្នកធ្វើលំហាត់ប្រាណ។
អំឡុងពេលនៃការតាមដាន មនុស្ស ៣៤៦ នាក់ មានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។ អ្នកដែលបានគេងយូរជាង ៨ ម៉ោង មានការកើនឡើង ៤៦ ភាគរយ នៃហានិភ័យជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ហើយអ្នកដែលគេងតិចជាង ៦ ម៉ោង មានការកើនឡើងហានិភ័យ ដល់ទៅ ១៨ ភាគរយ។ វេជ្ជបណ្ឌិត Leng បាននិយាយថា ប៉ុន្តែ ចំនួននៃក្រុមដែលបានប្រាប់ថា គេងតិចជាង ៦ ម៉ោងក្នុងមួយយប់នោះ គឺតិច៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«មជ្ឈការ»មានន័យខុសពី«វិមជ្ឈការ»ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
