ជាតិ
ព្រះសង្ឃនិងការប្រតិបត្តិចូលព្រះវស្សា
×
សរសេរដោយសមណៈនិស្សិត រី សង្ហា គង់នៅវត្ត សារាវ័នតេជោ ភ្នំពេញ
ទូរស័ព្ទ៖ ០១០៧៤១៧៩៣
មិនយូរឡើយការចូលវស្សានឹងមកដល់ ដែលប្រព្រឹត្តិទៅនៅថ្ងៃទី៣១ខែកក្កដាខាងមុខនេះដែលត្រូវនឹងថ្ងៃ១រោចខែអាសាធឬទុតិយាសាធបើតាមប្រតិទិនខ្មែរ។ ការចូលវស្សានេះគឺជាប្រពៃណីអ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាជាពិសេសសម្រាប់ភិក្ខុសង្ឃដែលជាអ្នកបួសប្រតិបត្តិក្នុងសាសនាដែលមានតាំងពីបុរាណកាលមក ទម្លាប់នៃការចូលវស្សាមិនអាចមាននរណាកែប្រែបានឡើយ ព្រោះនេះគឺជាការបញ្ញតិ្តរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធតាំងពីព្រះអង្គគង់នៅម្ល៉េះ។ ទម្លាប់របស់ប្រជាជនខ្មែរឲ្យតែដល់រដូវចូលវស្សាតែងតែនាំយកទេយ្យវត្ថុមាន ទានព្រះវស្សា ប្រេងកាត ប្រេងម៉ាស៊ូត នឹងទេយ្យទានផ្សេងៗទៀតយកទៅប្រគេនព្រះភិក្ខុសង្ឃគង់ចាំព្រះវស្សាចំពោះប្រទេសមួយចំនួនដែលជាប្រទេសកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា ដូចជាប្រទេសថៃជាដើម បានប្រតិបត្តិនៃការចូលវស្សាបានតឹងតែងល្អណាស់ដោយរដ្ឋាភិបាលរបស់គេមានច្បាប់ហាមមិនឲ្យលក់គ្រឿងស្រវឹងនៅថ្ងៃចូលព្រះវស្សាផងដែរ។ ចំពោះការប្រតិបត្តិរបស់ភិក្ខុសង្ឃដែលគង់ចាំវស្សាវិញមិនសូវខុសគ្នាប៉ុន្មានទេនៃប្រទេសដែលកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាហីនយាន។
ចំពោះប្រវត្តិនៃការចូលវស្សាវិញ បើយោងទៅតាមវិន័យបិដកភាគ៧ត្រង់វស្សូបនាយិកក្ខន្ធក: ដំបូងឡើយការចូលវស្សាព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធមិនទាន់បានបញ្ញត្តិឡើយ លុះក្រោយមកនៅពេលដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធព្រះអង្គគង់នៅវត្តវេឡុវន ក្រុងរាជគ្រឹះ ដោយមានពាក្យតិះដៀលពីពុទ្ធបរិស័ទទៅលើព្រះសង្ឃដែលជាសមណៈសក្យបុត្របាននិមន្តក្នុងរដូវវស្សាដើរជាន់ដំណាំពុទ្ធបរិស័ទ នឹងសត្វល្អិតផ្សេងៗ ឲ្យដល់នៅសេចក្តីវិនាស ក៏ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធព្រះអង្គបានបញ្ញត្តិឲ្យព្រះសង្ឃចូលវស្សា៣ខែ។ហើយការចូលវស្សានេះមានពីរយ៉ាងគឺការចូលវស្សាមុន ហៅថាបុរិមិកាវស្សា១ និង ការចូលវស្សាក្រោយហៅថាបច្ឆិមិកាវស្សា១ចំពោះការចូលវស្សាមុនបើតាមគម្ពីរដដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានអនុញ្ញាតឲ្យភិក្ខុសង្ឃចូលវស្សានៅថ្ងៃ១រោចខែអាសាធ និងការចូលវស្សាក្រោយបានអនុញ្ញាតឲ្យភិក្ខុសង្ឃគួរចូលនៅថ្ងៃ១រោចខែស្រាឍគឺក្រោយការចូលវស្សាមុនមួយខែ។
ការប្រតិបត្តិរបស់ព្រះភិក្ខុសង្ឃក្នុងពេលចូលវស្សាវិញមានលក្ខណៈតឹងតែងជាខ្លាំង ដោយហាមមិនឲ្យព្រះសង្ឃនិមន្តចេញក្រៅវត្តឲ្យហួសរាត្រីបានឡើយ កាលណាព្រះសង្ឃនិមន្តចេញក្រៅវត្តឲ្យហួសរាត្រីមានន័យថាដាច់វស្សាមិនអាចទទួលអនុមោទនាអានិសង្សកឋិនបានឡើយ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានអនុញ្ញាតឲ្យភិក្ខុសង្ឃចេញក្រៅវត្តបានក្នុងរយៈពេល៧ថ្ងៃ បើសិនមានកិច្ចនិមន្តពីពុទ្ធបរិស័ទដើម្បីទទួលភត្ត,ឬព្រះសង្ឃមានជម្ងឺ,ឪពុកម្តាយមានជម្ងឺ,បងប្អូនសាច់ញាតិមានជម្ងឺជាដើម ភិក្ខុសង្ឃអាចនិមន្តចេញក្រៅវត្តបានក្នុងរយៈពេល៧ថ្ងៃ ដែលក្នុងព្រះវិន័យហៅថាសត្តាហករណីយ គឺកិច្ចដែលព្រះសង្ឃត្រូវធ្វើក្នុងរយៈ៧ថ្ងៃ។ ដោយឡែកចំពោះព្រះសង្ឃដែលនិមន្តចេញក្រៅវត្តដើម្បីទៅរៀនឬក៏និមន្តបិណ្ឌបាតដែលជាកិច្ចប្រចាំថ្ងៃហើយមិនបានឲ្យហួសរាត្រីគឺមិនមានទោសពៃអ្វីទេ។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com