ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
សង្គមជាតិ
×![]()
សៀមរាប៖ យុវជន ញ៉ីវ បូរ៉ា ជាជាងចម្លាក់ស្បែក។ បូរ៉ា កំពុងមមាញឹកនឹងការគូររូបនៅលើស្បែកគោ ក្នុងតូបមួយកន្លែងនៅខ្លោងទ្វារខាងលិច នៃប្រាសាទព្រះខ័ន។ យុវជន បូរ៉ា ហាក់មានមោទនភាពណាស់ នៅក្នុងអាជីពជាជាងចម្លាក់ស្បែកគោ។ បូរ៉ា ចង់ឃើញក្មេងៗជំនាន់ក្រោយៗ រៀនចេះដឹងលើសិល្បៈខ្មែរបុរាណនេះ។ ការអភិរក្សចម្លាក់ស្បែក ជាអ្វីដែលយុវជន បូរ៉ា ចង់ឃើញទៅថ្ងៃក្រោយ។
មានទឹកមុខរាក់ទាក់ សម្បុរស្រអែម យុវជន ញ៉ីវ បូរ៉ា មានដើមកំណើតនៅស្រុកសូទ្រនិគម ខេត្តសៀមរាប។ បច្ចុប្បន្ន បូរ៉ា កំពុងប្រកបរបរឆ្លាក់ស្បែក នៅខាងលិចខ្លោងទ្វារប្រាសាទព្រះខ័ន។ នៅទីនោះ បូរ៉ា កំពុងញាប់ដៃទៅនឹងការឆ្លាក់ស្បែក។
តាមរយៈបទសម្ភាសន៍នឹងអ្នកសារព័ត៌មាន បូរ៉ា បានរម្លឹកពីដើមទង ដែលធ្វើឲ្យគេចេះចម្លាក់ស្បែកថា បានរៀនជំនាញនេះ តាំងពីខ្លួនគេមានអាយុ១៣ឆ្នាំ។ ជាកូនកំព្រា និងមានម្តាយទីទាល់ក្រ ជាឳកាសធ្វើឲ្យបូរ៉ា បានចូលរៀននៅសាលាចម្លាក់ស្បែក សិល្បៈបាគង។ បូរ៉ា បញ្ជាក់ថា៖« នៅសាលានោះ ទាល់តែជាក្មេងកំព្រា និងក្រីក្រ ទើបចូលរៀនបាន។ គេប្រមូលក្មេងកំព្រាមកបណ្តុះបណ្តាល ដើម្បីរកលុយទៅរៀនបន្ត»។
ជាកូនទី៣ ក្នុងចំណោមបងប្អូន៤នាក់ បច្ចុប្បន្ន បូរ៉ា មានអាយុ២៣ឆ្នាំហើយ។ បូរ៉ា មានលទ្ធភាពអាចផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពក្រុមគ្រួសារ តាមរយៈការលក់គំនូររបស់ខ្លួន។ ចម្លាក់ស្បែក ដែលជាវប្បធម៌សិល្បៈមួយរបស់ខ្មែរ ត្រូវបានភ្ញៀវបរទេសមួយចំនួនឲ្យតម្លៃ ហើយបានចូលទិញច្រើនគួរសម នៅពេលពួកគេមកកម្សាន្តនៅខេត្តសៀមរាប។
សម្រាប់ បូរ៉ា រូបរបស់គេអាចលក់បានក្នុងតម្លៃចន្លោះពី២០ដុល្លារឡើងទៅ តាមទំហំរូប មានរូបខ្លះ មានតម្លៃរាប់រយដុល្លារក៏មាន។ បូរ៉ា រៀបរាប់ពីការឆ្លាក់ស្បែកយ៉ាងដូច្នេះថា៖« ដំបូងយើងដើរទិញស្បែកគោស្រល់ពីបងប្អូនចាម។ ក្នុងមួយគីឡូ តម្លៃពី៦ពាន់ ឫដុល្លារ ហើយយកមកចៀរខ្លាញ់ចេញ ហើយទាញចងហាលថ្ងៃ ពី៣ទៅ៤ថ្ងៃ ទើបស្បែកនោះស្ងួត»។ ដោយឡែក ការគូរក៏ទៅតាមនោះដែរ។ វាអាស្រ័យលើទំហំស្បែកគោតូចឫធំ។ នេះជាការបញ្ជាក់បន្ថែមរបស់បូរ៉ា។
ទាក់ទងនឹងសិល្បៈចម្លាក់ គឺជាសិល្បៈមួយ ដែលពុំសូវមានអ្នកណាចេះនោះទេ។ ដោយសារកត្តានេះហើយ ទើបយុវជន បូរ៉ា ស្នើឲ្យមានការអភិរក្ស និងចង់ឃើញយុវជនជំនាន់ក្រោយៗ រៀនចេះនូវជំនាញមួយនេះ។ បូរ៉ា និយាយទាំងញញឹមថា ខ្លួនពិតជាមានសំណាង ដែលកើតមកជាកូនខ្មែរ ហើយបានចេះចម្លាក់ស្បែកនេះ៕
មានទឹកមុខរាក់ទាក់ សម្បុរស្រអែម យុវជន ញ៉ីវ បូរ៉ា មានដើមកំណើតនៅស្រុកសូទ្រនិគម ខេត្តសៀមរាប។ បច្ចុប្បន្ន បូរ៉ា កំពុងប្រកបរបរឆ្លាក់ស្បែក នៅខាងលិចខ្លោងទ្វារប្រាសាទព្រះខ័ន។ នៅទីនោះ បូរ៉ា កំពុងញាប់ដៃទៅនឹងការឆ្លាក់ស្បែក។
តាមរយៈបទសម្ភាសន៍នឹងអ្នកសារព័ត៌មាន បូរ៉ា បានរម្លឹកពីដើមទង ដែលធ្វើឲ្យគេចេះចម្លាក់ស្បែកថា បានរៀនជំនាញនេះ តាំងពីខ្លួនគេមានអាយុ១៣ឆ្នាំ។ ជាកូនកំព្រា និងមានម្តាយទីទាល់ក្រ ជាឳកាសធ្វើឲ្យបូរ៉ា បានចូលរៀននៅសាលាចម្លាក់ស្បែក សិល្បៈបាគង។ បូរ៉ា បញ្ជាក់ថា៖« នៅសាលានោះ ទាល់តែជាក្មេងកំព្រា និងក្រីក្រ ទើបចូលរៀនបាន។ គេប្រមូលក្មេងកំព្រាមកបណ្តុះបណ្តាល ដើម្បីរកលុយទៅរៀនបន្ត»។
ជាកូនទី៣ ក្នុងចំណោមបងប្អូន៤នាក់ បច្ចុប្បន្ន បូរ៉ា មានអាយុ២៣ឆ្នាំហើយ។ បូរ៉ា មានលទ្ធភាពអាចផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពក្រុមគ្រួសារ តាមរយៈការលក់គំនូររបស់ខ្លួន។ ចម្លាក់ស្បែក ដែលជាវប្បធម៌សិល្បៈមួយរបស់ខ្មែរ ត្រូវបានភ្ញៀវបរទេសមួយចំនួនឲ្យតម្លៃ ហើយបានចូលទិញច្រើនគួរសម នៅពេលពួកគេមកកម្សាន្តនៅខេត្តសៀមរាប។
សម្រាប់ បូរ៉ា រូបរបស់គេអាចលក់បានក្នុងតម្លៃចន្លោះពី២០ដុល្លារឡើងទៅ តាមទំហំរូប មានរូបខ្លះ មានតម្លៃរាប់រយដុល្លារក៏មាន។ បូរ៉ា រៀបរាប់ពីការឆ្លាក់ស្បែកយ៉ាងដូច្នេះថា៖« ដំបូងយើងដើរទិញស្បែកគោស្រល់ពីបងប្អូនចាម។ ក្នុងមួយគីឡូ តម្លៃពី៦ពាន់ ឫដុល្លារ ហើយយកមកចៀរខ្លាញ់ចេញ ហើយទាញចងហាលថ្ងៃ ពី៣ទៅ៤ថ្ងៃ ទើបស្បែកនោះស្ងួត»។ ដោយឡែក ការគូរក៏ទៅតាមនោះដែរ។ វាអាស្រ័យលើទំហំស្បែកគោតូចឫធំ។ នេះជាការបញ្ជាក់បន្ថែមរបស់បូរ៉ា។
ទាក់ទងនឹងសិល្បៈចម្លាក់ គឺជាសិល្បៈមួយ ដែលពុំសូវមានអ្នកណាចេះនោះទេ។ ដោយសារកត្តានេះហើយ ទើបយុវជន បូរ៉ា ស្នើឲ្យមានការអភិរក្ស និងចង់ឃើញយុវជនជំនាន់ក្រោយៗ រៀនចេះនូវជំនាញមួយនេះ។ បូរ៉ា និយាយទាំងញញឹមថា ខ្លួនពិតជាមានសំណាង ដែលកើតមកជាកូនខ្មែរ ហើយបានចេះចម្លាក់ស្បែកនេះ៕
Tag:
សិល្បៈខ្មែរ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
