ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរមែងតែងតែជួបរឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាង មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ និងស្ថានភាពផ្សេងៗដែលអាចមានឥទ្ធិពលល្អ និងអាក្រក់មកលើការរស់នៅ។ បុគ្គលគ្រប់រូបត្រូវតែមានស្មារតីប្រុងប្រយ័ត្ន ការពារចំពោះហេតុអាក្រក់គ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីនាំជីវិតខ្លួន ឲ្យធ្វើដំណើរទៅប្រកបដោយសន្តិភាព និងកុសល។ ខាងក្រោមនេះជាប្រយ័ត្នបួនយ៉ាងដែលបុគ្គលគ្រប់រូបគួរពិចារណាដើម្បីរក្សាជីវិតឲ្យប្រពៃ៖
១/. នៅម្នាក់ឯងឲ្យប្រយ័ត្នគំនិត៖ មនុស្សយើងពេលនៅម្នាក់ឯង តែងតែចង់ធ្វើអ្វីទៅតាមអារម្មណ៍នឹកឃើញរបស់ខ្លួន ដោយគ្មានការប្រុងប្រយ័ត្នព្រោះគិតថាគ្មានអ្នកណាដឹងរឿងរបស់ខ្លួន។ ជនខ្លះមិនហ៊ានធ្វើអំពើបាប ទាបថោកនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃ នៅទីប្រជុំជន ដោយខ្លាចគេឃើញ គេនិន្ទា ឬខ្លាចត្រូវទោសទណ្ឌកម្ម ដោយប្រការណាមួយ។ តែពេលនៅម្នាក់ឯង ឬនៅកន្លែងស្ងាត់ ដែលគេមិនដឹងមិនឮបើធ្វើបាបកម្មទៅ ក៏គ្មាននណារដឹងឮ ឬមានទោសអ្វីឡើយ។ ម្លោះហើយក៏យកការនៅម្នាក់ឯង ឬកន្លែងស្ងាត់ ធ្វើនូវបាបកម្មតាមបំណងរបស់ខ្លួន។ បាបកម្មហុចផលអាក្រក់តាំងពីចាប់ផ្ដើមធ្វើម្លេះ ទោះនរណាៗមិនដឹងមិនឃើញ ក៏ខ្លួនឯងមិនអាចមានចិត្តសុខស្ងប់ស្រួលឡើយ។ ហេតុនេះហើយ ទើបបានជាគេឲ្យប្រយ័ត្នគំនិតពេលនៅម្នាក់ឯង គឺថាយើងត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយមិនធ្វេសប្រហែសជានិច្ច មិនថាយើងនៅម្នាក់ឯង ឬនៅមានគ្នានោះទេ។
២/. នៅជាមួយញាតិមិត្តឲ្យប្រយ័ត្នវាចា៖ វាចាឬសម្ដីរបស់យើង ពេលខ្លះក៏ពិរោះ ហើយពេលខ្លះក៏គំរោះគំរើយ មិនសមរម្យ សម្ដីដោយខ្វះការគោរពគ្នាជាដើម។ ជាពិសេសត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នវចីទុច្ចរិត គឺអំពើដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ដោយវាចា មាន៤យ៉ាងគឺ៖ និយាយកុហកគេ និយាយញុះញង់គេ និយាយពាក្យចាក់ដោតគេ និង និយាយពាក្យរោយរាយឥតប្រយោជន៍។ ដើម្បីរក្សាចំណងមិត្តភាព និងភាពជឿជាក់រវាងខ្លួនយើង និងញាតិមិត្ត យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន នូវរាល់វាចាររបស់យើង គួរនិយាយពាក្យណាដែលមានប្រយោជន៍ រិះគន់បែបស្ថាបនា ឲ្យមានការរីកចម្រើន និងដើម្បីទំនាក់ទំនងល្អ។
៣/. នៅជាមួយព្រះមហាក្សត្រត្រូវប្រយ័ត្នកិច្ចការ៖ ពាក្យក្សត្រ គឺជាពាក្យម៉ឺងម៉ាត់ កាលណាព្រះមហាក្សត្រមានព្រះរាជបញ្ជា ឲ្យយើងធ្វើអ្វីមួយហើយ គឺត្រូវធ្វើឲ្យបានសម្រេច ហើយត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែង កិច្ចការទាំងនោះផងដែរ។ ហេតុអ្វី? ព្រោះថាបើកាលណា យើងធ្វេសប្រហែសកិច្ចការដែលព្រះរាជាដាក់ឲ្យយើងធ្វើ ហើយធ្វើមិនបានសម្រេចនោះ ប្រាកដណាស់នឹងត្រូវដាក់ទណ្ឌកម្ម ពីព្រះរាជារហូតដល់ស្លាប់ក៏មាន។ ហេតុនេះ ទើបបានជាគេឲ្យយើងប្រុងប្រយ័ត្នកិច្ចការ ដែលព្រះរាជាឲ្យធ្វើ គឺត្រូវធ្វើដោយការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ និងដោយផ្ចិតផ្ចង់បំផុត ទើបអាចរស់នៅជាមួយក្សត្របាន។
៤/. នៅជាមួយពាលឬស្យាឲ្យប្រយ័ត្នគ្រប់យ៉ាង៖ ពាលឬស្យា គឺជាមនុស្សដែលល្ងង់ខ្លៅ មិនឈ្លាស កាចសាហាវ ច្រណែនឈ្នានីស។ កាលណាយើងសេពគប់ជាមួយបុគ្គលពាលត្រូវចាំថា អាចនឹង មានគ្រោះថ្នាក់ គ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់ ព្រោះមនុស្សពាលគឺជាមនុស្ស ដែលមិនស្គាល់ហេតុផលអាក្រក់ល្អសខ្មៅឡើយ។ វិញ្ញូជននិយាយស្ដី ស្របតាមការប្រព្រឹត្តនិងការងារជាក់ស្ដែងរបស់ខ្លួន ចំណែកមនុស្សពាល ចេះតែគ្រលាស់អណ្តាតមួយមុខប៉ុណ្ណោះ។ វិញ្ញូជនវិភាគរិះគន់ ក្នុងន័យស្ថាបនាផ្ដល់កម្លាំងចិត្តចំពោះគ្នា ទៅតាមភាពត្រឹមត្រូវ ពោរពេញដោយបំណងល្អដល់គ្នា ចំណែកមនុស្សពាល បែរជាណែនាំគ្នាទៅបង្កកម្មអកុសលដោយក្នុងចិត្តគ្មានបំណងល្អ បរិសុទ្ធចំពោះគ្នាអ្វីឡើយ៕
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ («ប្រយ័ត្ន កម្ចាត់ ចម្រើន រក្សា», សមាគមទ្រទ្រង់ការបោះពុម្ពផ្សាយនិងអប់រំ)
១/. នៅម្នាក់ឯងឲ្យប្រយ័ត្នគំនិត៖ មនុស្សយើងពេលនៅម្នាក់ឯង តែងតែចង់ធ្វើអ្វីទៅតាមអារម្មណ៍នឹកឃើញរបស់ខ្លួន ដោយគ្មានការប្រុងប្រយ័ត្នព្រោះគិតថាគ្មានអ្នកណាដឹងរឿងរបស់ខ្លួន។ ជនខ្លះមិនហ៊ានធ្វើអំពើបាប ទាបថោកនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃ នៅទីប្រជុំជន ដោយខ្លាចគេឃើញ គេនិន្ទា ឬខ្លាចត្រូវទោសទណ្ឌកម្ម ដោយប្រការណាមួយ។ តែពេលនៅម្នាក់ឯង ឬនៅកន្លែងស្ងាត់ ដែលគេមិនដឹងមិនឮបើធ្វើបាបកម្មទៅ ក៏គ្មាននណារដឹងឮ ឬមានទោសអ្វីឡើយ។ ម្លោះហើយក៏យកការនៅម្នាក់ឯង ឬកន្លែងស្ងាត់ ធ្វើនូវបាបកម្មតាមបំណងរបស់ខ្លួន។ បាបកម្មហុចផលអាក្រក់តាំងពីចាប់ផ្ដើមធ្វើម្លេះ ទោះនរណាៗមិនដឹងមិនឃើញ ក៏ខ្លួនឯងមិនអាចមានចិត្តសុខស្ងប់ស្រួលឡើយ។ ហេតុនេះហើយ ទើបបានជាគេឲ្យប្រយ័ត្នគំនិតពេលនៅម្នាក់ឯង គឺថាយើងត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយមិនធ្វេសប្រហែសជានិច្ច មិនថាយើងនៅម្នាក់ឯង ឬនៅមានគ្នានោះទេ។
២/. នៅជាមួយញាតិមិត្តឲ្យប្រយ័ត្នវាចា៖ វាចាឬសម្ដីរបស់យើង ពេលខ្លះក៏ពិរោះ ហើយពេលខ្លះក៏គំរោះគំរើយ មិនសមរម្យ សម្ដីដោយខ្វះការគោរពគ្នាជាដើម។ ជាពិសេសត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នវចីទុច្ចរិត គឺអំពើដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ដោយវាចា មាន៤យ៉ាងគឺ៖ និយាយកុហកគេ និយាយញុះញង់គេ និយាយពាក្យចាក់ដោតគេ និង និយាយពាក្យរោយរាយឥតប្រយោជន៍។ ដើម្បីរក្សាចំណងមិត្តភាព និងភាពជឿជាក់រវាងខ្លួនយើង និងញាតិមិត្ត យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន នូវរាល់វាចាររបស់យើង គួរនិយាយពាក្យណាដែលមានប្រយោជន៍ រិះគន់បែបស្ថាបនា ឲ្យមានការរីកចម្រើន និងដើម្បីទំនាក់ទំនងល្អ។
៣/. នៅជាមួយព្រះមហាក្សត្រត្រូវប្រយ័ត្នកិច្ចការ៖ ពាក្យក្សត្រ គឺជាពាក្យម៉ឺងម៉ាត់ កាលណាព្រះមហាក្សត្រមានព្រះរាជបញ្ជា ឲ្យយើងធ្វើអ្វីមួយហើយ គឺត្រូវធ្វើឲ្យបានសម្រេច ហើយត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែង កិច្ចការទាំងនោះផងដែរ។ ហេតុអ្វី? ព្រោះថាបើកាលណា យើងធ្វេសប្រហែសកិច្ចការដែលព្រះរាជាដាក់ឲ្យយើងធ្វើ ហើយធ្វើមិនបានសម្រេចនោះ ប្រាកដណាស់នឹងត្រូវដាក់ទណ្ឌកម្ម ពីព្រះរាជារហូតដល់ស្លាប់ក៏មាន។ ហេតុនេះ ទើបបានជាគេឲ្យយើងប្រុងប្រយ័ត្នកិច្ចការ ដែលព្រះរាជាឲ្យធ្វើ គឺត្រូវធ្វើដោយការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ និងដោយផ្ចិតផ្ចង់បំផុត ទើបអាចរស់នៅជាមួយក្សត្របាន។
៤/. នៅជាមួយពាលឬស្យាឲ្យប្រយ័ត្នគ្រប់យ៉ាង៖ ពាលឬស្យា គឺជាមនុស្សដែលល្ងង់ខ្លៅ មិនឈ្លាស កាចសាហាវ ច្រណែនឈ្នានីស។ កាលណាយើងសេពគប់ជាមួយបុគ្គលពាលត្រូវចាំថា អាចនឹង មានគ្រោះថ្នាក់ គ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់ ព្រោះមនុស្សពាលគឺជាមនុស្ស ដែលមិនស្គាល់ហេតុផលអាក្រក់ល្អសខ្មៅឡើយ។ វិញ្ញូជននិយាយស្ដី ស្របតាមការប្រព្រឹត្តនិងការងារជាក់ស្ដែងរបស់ខ្លួន ចំណែកមនុស្សពាល ចេះតែគ្រលាស់អណ្តាតមួយមុខប៉ុណ្ណោះ។ វិញ្ញូជនវិភាគរិះគន់ ក្នុងន័យស្ថាបនាផ្ដល់កម្លាំងចិត្តចំពោះគ្នា ទៅតាមភាពត្រឹមត្រូវ ពោរពេញដោយបំណងល្អដល់គ្នា ចំណែកមនុស្សពាល បែរជាណែនាំគ្នាទៅបង្កកម្មអកុសលដោយក្នុងចិត្តគ្មានបំណងល្អ បរិសុទ្ធចំពោះគ្នាអ្វីឡើយ៕
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ («ប្រយ័ត្ន កម្ចាត់ ចម្រើន រក្សា», សមាគមទ្រទ្រង់ការបោះពុម្ពផ្សាយនិងអប់រំ)
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«មជ្ឈការ»មានន័យខុសពី«វិមជ្ឈការ»ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
