ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
នៅក្នុងវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ក៏បានពន្យល់ផងដែរ អំពីរបស់រកស៊ីលក់«ចាប់ហួយ»នេះ ដែលប្រជាជនខ្មែរគួរណាស់ចេះឆ្លៀតពេលធ្វើវា ជាជាងនាំគ្នាចំណាយពេលទុកខ្លួនឲ្យទំនេរឥតប្រយោជន៍។
ពាក្យ«ចាប់ហួយ»នេះ មានថ្នាក់ថ្នាក់ពាក្យជា(គុ).(ន) មានន័យថា ការលក់ទំនិញរាយរងនេះខ្លះនោះខ្លះ ប៉ប៉ះប៉ប៉ុន(លក់ទំនិញចាប់ហួយ)។ ការលក់ដូរចាប់ហួយ របរជំនួយ នៃការទ័លក្រ ចំណេញតិចតួច ស្ដើងស្ដួចតែល្អ រាប់ជាអម្រសន្សំធនធាន។ ដំបូងស្ដួចស្ដើង ប៉ើករ៉ើក ប៉ើងរ៉ើងយូរទៅតែងបានទ្រព្យធនក្រាស់ក្រែល ឡើងជាអ្នកមាន ការអត់ការឃ្លានក៏ឃ្លាតចេញឆ្ងាយ។
ចំពោះរបរនេះ ប្រជាជនខ្មែរភាគច្រើន មិនសូវមានការឲ្យតម្លៃទេចំពោះការប្រកបរបររកស៊ីតិចតួច កំប៉ិកកំប៉ុកដែលគេហៅថាលក់«ចាប់ហួយ»នេះ ចាប់ផ្ដើមឡើងគឺចង់បើករកស៊ីធំតែម្ដង។ ពេលខ្លះថែមទាំងនាំគ្នាសើចចំអកអ្នករកស៊ីកំប៉ិកកំប៉ុកនេះទៅទៀត។ ប៉ុន្តែចំពោះការប្រកបរបររកស៊ីកំប៉ិកកំប៉ុក រ៉ែកផង ទូលផង របស់របរតិចតូចលក់ដូរ តាមផ្លូវក្ដី ទីសាធារណៈក្ដី ចំពោះប្រជាជនចិន និងវៀតណាម គេសង្គេតឃើញថា ពួកគេរកស៊ីបែបនេះដោយមិនមានភាពខ្មាស់អៀននោះទេ។ ចំណែកនៅតាមផ្ទះវិញគេដាក់លក់នេះ លក់នោះ មើលទៅរញ៉េរញ៉ៃ តែក្នុងមួយថ្ងៃៗគេរកចំណូលបានយ៉ាងច្រើន យូរទៅគេក្លាយការលក់ដូរកាន់តែរីកចម្រើន ចំណែកអ្នកមើលងាយរបរនេះ មួយថ្ងៃមិនមានចំណូលអ្វី សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារនៅតែដដែល ហើយអាចកាន់តែក្រជាងមុនទៅវិញ។
[ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត (Version 2.0)]
ពាក្យ«ចាប់ហួយ»នេះ មានថ្នាក់ថ្នាក់ពាក្យជា(គុ).(ន) មានន័យថា ការលក់ទំនិញរាយរងនេះខ្លះនោះខ្លះ ប៉ប៉ះប៉ប៉ុន(លក់ទំនិញចាប់ហួយ)។ ការលក់ដូរចាប់ហួយ របរជំនួយ នៃការទ័លក្រ ចំណេញតិចតួច ស្ដើងស្ដួចតែល្អ រាប់ជាអម្រសន្សំធនធាន។ ដំបូងស្ដួចស្ដើង ប៉ើករ៉ើក ប៉ើងរ៉ើងយូរទៅតែងបានទ្រព្យធនក្រាស់ក្រែល ឡើងជាអ្នកមាន ការអត់ការឃ្លានក៏ឃ្លាតចេញឆ្ងាយ។
ចំពោះរបរនេះ ប្រជាជនខ្មែរភាគច្រើន មិនសូវមានការឲ្យតម្លៃទេចំពោះការប្រកបរបររកស៊ីតិចតួច កំប៉ិកកំប៉ុកដែលគេហៅថាលក់«ចាប់ហួយ»នេះ ចាប់ផ្ដើមឡើងគឺចង់បើករកស៊ីធំតែម្ដង។ ពេលខ្លះថែមទាំងនាំគ្នាសើចចំអកអ្នករកស៊ីកំប៉ិកកំប៉ុកនេះទៅទៀត។ ប៉ុន្តែចំពោះការប្រកបរបររកស៊ីកំប៉ិកកំប៉ុក រ៉ែកផង ទូលផង របស់របរតិចតូចលក់ដូរ តាមផ្លូវក្ដី ទីសាធារណៈក្ដី ចំពោះប្រជាជនចិន និងវៀតណាម គេសង្គេតឃើញថា ពួកគេរកស៊ីបែបនេះដោយមិនមានភាពខ្មាស់អៀននោះទេ។ ចំណែកនៅតាមផ្ទះវិញគេដាក់លក់នេះ លក់នោះ មើលទៅរញ៉េរញ៉ៃ តែក្នុងមួយថ្ងៃៗគេរកចំណូលបានយ៉ាងច្រើន យូរទៅគេក្លាយការលក់ដូរកាន់តែរីកចម្រើន ចំណែកអ្នកមើលងាយរបរនេះ មួយថ្ងៃមិនមានចំណូលអ្វី សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារនៅតែដដែល ហើយអាចកាន់តែក្រជាងមុនទៅវិញ។
[ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត (Version 2.0)]
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
