ពីនេះ ពីនោះ
កវី គង្គ ប៊ុនឈឿន៖ ជំងឺល្មោភល្បែង
× បទ៖(កាកគតិ)
សង្គមឆ្កួតបី ឆ្កួតមួយនឹងស្រី ឆ្កួតមួយនឹងស្រា
ឆ្កួតធំមួយទៀត គឺល្បែងពាលា ធ្វើឲ្យកម្ពុជា
វេទនាកន្លង។
ជល់មាន់ភ្នាល់លុយ ល្បែងឆ្នោតកន្ទុយ បៀប៉ោអាប៉ោង
កាត់តេយីយ៉ាត់ ស៊ីសឹកបៀរតង បៀរផ្កាប់ទាយខ្នង
ចាក់ម្តងសងដប់។
ល្បែងតូចតាចនេះ ជួនកាលប៉ូលីស ប្រមូលដេញចាប់
តែកាស៊ីណូ បើកលេងមានច្បាប់ គ្មានអ្នកហ៊ានចាប់
ហ៊ានធ្វើអ្វីឡើយ។
អ្នកញៀននឹងល្បែង ខិតខំស្វះស្វែង លេងពុំកន្តើយ
ជួនកាលលេងឈ្នះ រីករាយឥតត្រើយ ពេលណាចាញ់ហើយ
ឥតស្បើយលិចលង់។
កាស៊ីណាណាត្ហា នៅលើនាវា ក្នុងទឹកមេគង្គ
ហូលីដេបាត់រូប ពីកណ្តាលក្រុង ទៅកើតយ៉ាងខ្ញង់
នៅព្រំដែនថៃ។
កាប់ឈើអូស្មាច់ កាស៊ីណូក៏លេច រូបរាងជាថ្មី
អ្នកលេងចម្រុះ មានទាំងខ្មែរ-ថៃ ខ្មែរចាញ់រាល់ថ្ងៃ
រីងរៃចងក។
សេដ្ឋកិច្ចទន់ខ្សោយ បានកាស៊ីណូជួយ គ្រាន់រស់បន្ត
ល្បែងនាំឲ្យបាត់ បង់នូវគុណធម៌ សង្គមវឹកវរ
រាស្ត្រក្រមិនចប់…។ ០៥.១១.០១
ប្រភព៖ កម្រងកំណាព្យទស្សនៈ«ជំងឺខ្មែរ»របស់ លោក គង្គ ប៊ុនឈឿន (កវីដងស្ទឹងសង្កែ)
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com