ពីនេះ ពីនោះ
ស៊ឺវី ស្លាប់ហើយ នៅតែអាចជំទាស់ព្រះមហាក្សត្របានទៀត
× ឈ្វីប៉វី ជាអ្នកប្រាជ្ញដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ប៉ុន្តែក្សត្រ លិញកុង នៃនគរវើយ មិនដឹងតម្លៃ។ មីជឺស៊ា ដែលជាមនុស្សថោកទាប បែរជាព្រះអង្គឲ្យគេដើរតាមជាប់ជាមួយ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ ស៊ឺវី ទូលជំទាស់ជាច្រើនដងក៏ព្រះអង្គមិនយកព្រះទ័យទុកដាក់។
បន្ទាប់មក ស៊ីវី ធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទម្ងន់ ហើយមុននឹងទទួលមរណកាល គេបានផ្តាំផ្ញើទុកថា៖«ខ្ញុំជារាជការនៃរាជដំណាក់ តែគ្មានសមត្ថភាពគាំទ្រអ្នកប្រាជ្ញដូច ឈ្វីប៉វី ហើយបណ្តេញមនុស្សថោកទាបដូច មីជឺស៊ា។ គឺជាការខ្មាសអៀនខ្លាំងណាស់ ដែលមិនអាចបំពេញតួនាទីរបស់ខ្លួនបាន មិនអាចជួយព្រះរាជាឲ្យដោះស្រាយកំហុសឆ្គងបាន។ តើនៅមានមុខមាត់អ្វី ឲ្យគេរៀបចំបុណ្យសពរបស់ខ្លួននោះ? ដូច្នេះ ក្រោយពេលខ្ញុំស្លាប់ទៅ អស់លោកគ្រាន់តែដាក់សាកសពខ្ញុំ នៅក្បែរបង្អួច គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ»។
កូនប្រុសរបស់ស៊ឺរី ក៏មិនហ៊ានជំទាស់បណ្តាំឪពុក។ លុះក្សត្រ លិញកុង ទ្រង់យាងមកចូលរួមមរណទុក្ខ ហើយទតឃើញសភាពរៀបពិធីសពយ៉ាងដូច្នោះ ក៏មានពិភាល់ក្នុងព្រះទ័យ ទើបមានបន្ទូលសួរកូនប្រុសរបស់ស៊ឺវី។
ជ្រាបពីបណ្តាំរបស់ស៊ឺវីហើយ ព្រះអង្គក៏ត្រាស់ថា៖«វាជាកំហុសរបស់យើង!»។ បន្ទាប់ពីនោះមក ព្រះអង្គមានរាជបញ្ជាឲ្យបញ្ចុះសាកសពស៊ឺវី តាមប្រពៃណី ហើយតែងតាំង ឈ្វីប៉វី ជានាម៉ឺន និងបានបណ្តេញ មីជឺស៊ា ភ្លាមៗផងដែរ។
ខុង ជឺ ជ្រាបរឿងនេះ ហើយក៏និយាយថា៖«ពីមុននេះ អ្នកជំទាស់ព្រះមហាក្សត្រ ទោះជាខ្លាំងយ៉ាងណា ក៏បានត្រឹមតែកំបុតកប៉ុណ្ណោះ គ្មាននរណាពូកែដូច ស៊ឺវី ទេ ដែលខ្លួនស្លាប់ទៅហើយ នៅតែអាចជំទាស់ព្រះអង្គបានទៀត។ គេពិតជាមនុស្សមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រនឹងព្រះរាជាយ៉ាងពិតប្រាកដ»៕
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ខុង ជឺ ដែលប្រែសម្រួលដោយ លោក គឹម ចាន់ណា នៃគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយ mind books។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com