ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ពាក្យថា «សន្តិភាព» អ្នកណាក៏អាចនិយាយបានដោយមិនពិបាកអ្វីនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែបើសួរថា តើធ្វើបែបណាទើបទទួលបានសន្តិភាព? គឺជាសំណួរដែលពិបាកឆ្លើយ ជាពិសេសគឺសន្តិភាពពិតប្រាកដក្នុងសង្គម។
អ្នកប្រាជ្ញ និងអ្នកចេះដឹងល្បីៗតែងតែណែនាំមនុស្សក្នុងលោក ឲ្យចេះកសាងសន្តិភាព រស់នៅជាមួយគ្នាដោយក្ដីយោគយល់។ ប៉ុន្តែតើអ្វីទៅជាសន្តិភាព? ហើយអ្វីទៅជាសន្តិភាពពិតប្រាកដ? ទាក់ទិននិងសំណួរនេះ ប្រហែលជានៅតែស្ថិតនៅក្នុងប្រធានបទជជែកគ្នានៅឡើយរវាងអ្នកចិត្តសាស្ត្រ ទស្សនវិទូ និងអ្នកតថនិយមនៅឡើយ។
ជាការពិតណាស់ តាមរយៈជនទាំងបីប្រភេទខាងលើនេះ អាចនិយាយបានថា សន្តិភាពអាចកើតមានតាមរយៈសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត(អ្នកចិត្តសាស្ត្រ) សន្តិភាពផ្លូវគំនិត(ទស្សនវិទូ) និងសន្តិភាពផ្នែករូបរាងកាយ ឬភាពខាងក្រៅខ្លួនរបស់បុគ្គល(តថនិយម)ជាដើម។
កត្តានេះ គេអាចទាញ់សេចក្ដីបញ្ជាក់ថា សន្តិភាពពិត មិនមែនគ្រាន់តែអវត្តមានសង្គ្រាម ការមិនបំពានរូបរាងកាយ ការមិនប្រើអំពើហិង្សាដោយកម្លាំងបាយប៉ុណ្ណោះនោះទេ។ ប៉ុន្តែគឺត្រូវតែទទួលបាន សន្តិភាពផ្លូវចិត្ត គ្មានការគំរាមកំហែងផ្នែកផ្លូវអារម្មណ៍ និងគ្មានភាពភ័យខ្លាច។
បន្ថែមពីនេះទៀត សេរីភាពនៃការគិត ការបញ្ចេញមតិ ការជួបជុំ ការរស់នៅ ការធ្វើនយោបាយ ជំនឿ ភាពជឿជាក់ក្នុងគំនិតរបស់បុគ្គលក៏ជាចំណុចសំខាន់បង្ហាញពីភាពស្អាតស្អំនៃសន្តិភាព។
ហេតុដូច្នេះហើយ ចំពោះការប្រើប្រាស់អាជ្ញាធរ កម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ស្ថាប័នរដ្ឋ ជាឧបករណ៍ដើម្បីធ្វើទុក្ខបុកម្នេញប្រជាពលរដ្ឋ ឬភាគីណាមួយ ក្នុងន័យរក្សាសន្តិភាព ពេលខ្លះវាមិនមែនជារូបភាពពិតនៃការរក្សាសន្តិភាពទេ។ ប៉ុន្តែការសន្ទនាដោយគ្មានការបង្ខិតបង្ខំ ការគំរាមកំហែង គឺជាដំណើរទៅរកការកសាងសន្តិភាព ប្រជាធិបតេយ្យ និងការរីកចម្រើន សម្រាប់ជាតិ មាតុភូមិ និងប្រជាពលរដ្ឋ។
ជារួមមកវិញ សន្តិភាពពិតនៅក្នុងសង្គមមួយមិនមែនគ្រាន់តែឃើញសង្គមមួយគ្មានសង្គ្រាម គ្មានចលាចលចាត់ទុកជាសង្គមមានសន្តិភាពនោះទេ។ ប៉ុន្តែសន្តិភាពពិតសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូបគឺផ្ដើមចេញពីសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត សន្តិភាពផ្លូវគំនិត និងសន្តិភាពផ្នែករាងកាយ រស់នៅក្នុងភាពថ្លៃថ្នូរ។ ដើម្បីទទួលបានចំណុចទាំងនេះបានលុះត្រាតែសង្គមនោះមានការគិតគូរពីសុខទុក្ខរាស្ត្រ និងសង្គមជាតិ៕
អ្នកប្រាជ្ញ និងអ្នកចេះដឹងល្បីៗតែងតែណែនាំមនុស្សក្នុងលោក ឲ្យចេះកសាងសន្តិភាព រស់នៅជាមួយគ្នាដោយក្ដីយោគយល់។ ប៉ុន្តែតើអ្វីទៅជាសន្តិភាព? ហើយអ្វីទៅជាសន្តិភាពពិតប្រាកដ? ទាក់ទិននិងសំណួរនេះ ប្រហែលជានៅតែស្ថិតនៅក្នុងប្រធានបទជជែកគ្នានៅឡើយរវាងអ្នកចិត្តសាស្ត្រ ទស្សនវិទូ និងអ្នកតថនិយមនៅឡើយ។
ជាការពិតណាស់ តាមរយៈជនទាំងបីប្រភេទខាងលើនេះ អាចនិយាយបានថា សន្តិភាពអាចកើតមានតាមរយៈសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត(អ្នកចិត្តសាស្ត្រ) សន្តិភាពផ្លូវគំនិត(ទស្សនវិទូ) និងសន្តិភាពផ្នែករូបរាងកាយ ឬភាពខាងក្រៅខ្លួនរបស់បុគ្គល(តថនិយម)ជាដើម។
កត្តានេះ គេអាចទាញ់សេចក្ដីបញ្ជាក់ថា សន្តិភាពពិត មិនមែនគ្រាន់តែអវត្តមានសង្គ្រាម ការមិនបំពានរូបរាងកាយ ការមិនប្រើអំពើហិង្សាដោយកម្លាំងបាយប៉ុណ្ណោះនោះទេ។ ប៉ុន្តែគឺត្រូវតែទទួលបាន សន្តិភាពផ្លូវចិត្ត គ្មានការគំរាមកំហែងផ្នែកផ្លូវអារម្មណ៍ និងគ្មានភាពភ័យខ្លាច។
បន្ថែមពីនេះទៀត សេរីភាពនៃការគិត ការបញ្ចេញមតិ ការជួបជុំ ការរស់នៅ ការធ្វើនយោបាយ ជំនឿ ភាពជឿជាក់ក្នុងគំនិតរបស់បុគ្គលក៏ជាចំណុចសំខាន់បង្ហាញពីភាពស្អាតស្អំនៃសន្តិភាព។
ហេតុដូច្នេះហើយ ចំពោះការប្រើប្រាស់អាជ្ញាធរ កម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ស្ថាប័នរដ្ឋ ជាឧបករណ៍ដើម្បីធ្វើទុក្ខបុកម្នេញប្រជាពលរដ្ឋ ឬភាគីណាមួយ ក្នុងន័យរក្សាសន្តិភាព ពេលខ្លះវាមិនមែនជារូបភាពពិតនៃការរក្សាសន្តិភាពទេ។ ប៉ុន្តែការសន្ទនាដោយគ្មានការបង្ខិតបង្ខំ ការគំរាមកំហែង គឺជាដំណើរទៅរកការកសាងសន្តិភាព ប្រជាធិបតេយ្យ និងការរីកចម្រើន សម្រាប់ជាតិ មាតុភូមិ និងប្រជាពលរដ្ឋ។
ជារួមមកវិញ សន្តិភាពពិតនៅក្នុងសង្គមមួយមិនមែនគ្រាន់តែឃើញសង្គមមួយគ្មានសង្គ្រាម គ្មានចលាចលចាត់ទុកជាសង្គមមានសន្តិភាពនោះទេ។ ប៉ុន្តែសន្តិភាពពិតសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូបគឺផ្ដើមចេញពីសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត សន្តិភាពផ្លូវគំនិត និងសន្តិភាពផ្នែករាងកាយ រស់នៅក្នុងភាពថ្លៃថ្នូរ។ ដើម្បីទទួលបានចំណុចទាំងនេះបានលុះត្រាតែសង្គមនោះមានការគិតគូរពីសុខទុក្ខរាស្ត្រ និងសង្គមជាតិ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
