ពីនេះ ពីនោះ
ពាក្យ«លុប»អត្ថន័យខុសពី«លប់»តែដូចពាក្យ«លោប»
× នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរ របស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានកំណត់ពីអត្ថន័យពាក្យ«លុប , លោប និង លប់» ដូចខាងក្រោម៖
ពាក្យ«លុប» ថ្នាក់ពាក្យជា(កិ)(សំ)(បា) មានន័យថា ធ្វើឲ្យបាត់ស្នាម ឲ្យបាត់កំនូស ឲ្យបាត់លំអាន ឲ្យបាត់រូប ឲ្យបាត់ឈ្មោះ ធ្វើឲ្យវិនាស ឲ្យសូន្យ បំបាត់មិនឲ្យមាន។ ឧទាហរណ៍ បំពេញក្រហូង ជម្រៅ រណ្ដៅ ឲ្យបាត់ លុបអណ្ដូង លុបរណ្ដៅ។ (ប៉ុន្តែ ពាក្យនេះត្រូវបានសាធារណជនខ្លះសរសេរក្លាយជា លប់ តាមសូរសម្ដីក៏មាន ប៉ុន្តែត្រូវសរសេរ លុប នេះទើបត្រឹមត្រូវតាមប្រភពនៃពាក្យ)។
ចំណែកពាក្យ «លប់» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា ប្រដាប់មានសណ្ឋានជាទ្រុង រុំស្លឹកឈើស្រស់ មានប៉ែកដាក់បក្សីធ្នាក់មានប៉ែកសំណាញ់ មានគន្លឹះថ្លោះបាន សម្រាប់ឲ្យបក្សីព្រៃដែលដេញធ្នាក់។ លប់លលក លប់ទទា ...។
ប៉ុន្តែពាក្យ«លុប» គឺមានអត្ថន័យដូចទៅនឹងពាក្យ«លោប»។ ពាក្យ«លោប» ជានាម មានន័យថា ការលុបចោល ការបំបាត់មិនឲ្យមាន ការលើកចោល ការរំលាង។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរ របស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួនណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com