ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ពាក្យថា«សុប្បភាត» គឺជាពាក្យខ្មែរ មួយដែលគេកម្រឃើញមានប្រើ និងសរសេរ។ ប៉ុន្តែពាក្យនេះ នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់ សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត គឺមានអត្ថន័យដូចខាងក្រោម៖
ពាក្យ«សុប្បភាត» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា អរុណោទ័យ, ពេលថ្ងៃរះ, ពេលភ្លឺឯកើត។ ឧទាហរណ៍ ចេញដំណើរទៅតាំងពីសុប្បភាត។ បើជាគុណនាម មានន័យថា ដែលរះភ្លឺច្បាស់ពីទិសបូព៌ៈ វេលាសុប្រភាត។ សុប្បភាត សុវត្ថិ ឬសុប្រភាត សួស្ដី, អរុណ សុវត្ថិ ឬ អរុណ សួស្ដី គឺមានអត្ថន័យដូចគ្នា។
ពាក្យថា«សុប្បភាត»នេះក៏មានអត្ថន័យដូចទៅនឹងពាក្យថា «វាសរសង្គៈ » ដែលមានន័យថា អរុណោទ័យដូចគ្នា។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ពាក្យ«សុប្បភាត» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា អរុណោទ័យ, ពេលថ្ងៃរះ, ពេលភ្លឺឯកើត។ ឧទាហរណ៍ ចេញដំណើរទៅតាំងពីសុប្បភាត។ បើជាគុណនាម មានន័យថា ដែលរះភ្លឺច្បាស់ពីទិសបូព៌ៈ វេលាសុប្រភាត។ សុប្បភាត សុវត្ថិ ឬសុប្រភាត សួស្ដី, អរុណ សុវត្ថិ ឬ អរុណ សួស្ដី គឺមានអត្ថន័យដូចគ្នា។
ពាក្យថា«សុប្បភាត»នេះក៏មានអត្ថន័យដូចទៅនឹងពាក្យថា «វាសរសង្គៈ » ដែលមានន័យថា អរុណោទ័យដូចគ្នា។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
